เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 725

แจ็คสันพยายามสงบสติอารมณ์ตนเอง “นั่น… ผมจะไปอธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้แม่ฟังและบอกเขาว่าอย่าติดต่อกับลินน์อีก อย่าโกรธนะ ผมไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้ไว้ ผมไม่รู้ว่าเธอจะทำแบบนี้…”

ทิฟฟานี่ทำหน้างง “ฉันประทับใจเธอจริง ๆ เธอเป็นผู้หญิงเลวจอมบงการ ฉันยอมรับว่าฉันไม่สามารถแข่งขันกับเธอได้ เธอกำลังคิดอะไรอยู่? เธอควรจะพยายามสร้างความไม่ลงรอยกันระหว่างเราแทนที่จะทำให้แม่สามีต่อต้านฉันไม่ใช่เหรอ?

ยิ่งกว่านั้น ฉันไม่ได้จะอาศัยอยู่กับแม่สามีสักหน่อย มันดูเหมือนจะไม่ใช่แผนการที่ดีเท่าไหร่ เธอพยายามจะใช้กลอะไรอีก? หากคุณเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริง คืนนี้คุณก็ไปอธิบายให้แม่คุณฟังแบบส่วนตัวซะ ถ้าคุณปล่อยให้ฉันทรมานอีก ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้คุณแน่นอน!”

แจ็คสันก็หมดความคิดเช่นกัน เขาทำได้แค่สนองความต้องการของเธอเท่านั้น “ก็ได้ ผมจะไปคืนนี้ แล้วคุณล่ะ? คุณจะไปกับผมไหม?”

เธอกัดฟัน “ฉันไม่ต้องการ! แล้วถ้าลินน์ยังอยู่ล่ะ? จะเป็นอย่างไรหากฉันอดใจไม่ไหวเมื่อได้พบเธอ คุณก็รู้อารมณ์ของฉันดี ฉันไม่ต้องการทำลายชื่อเสียงและภาพลักษณ์ของฉันต่อหน้าแม่ของคุณ ฉันไม่สนใจหรอก! คุณต้องแก้ไขมันเอง ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานกับสิ่งนี้! ไปส่งฉันหาแอริด้วย!”

เมื่อพวกเขาไปถึงที่คฤหาสน์เทรมอนต์ แจ็คสันก็ลงจากรถด้วย เขาตรงไปที่ห้องทำงานเพื่อไปพบกับมาร์ค “ฉันเกือบจะเสียสติไปแล้ว ฉันเพิ่งทะเลาะกับเธอเมื่อไม่นานมานี่ แต่ดูเหมือนว่าจะมีวิกฤตอีกครั้ง นายไม่รู้หรอกว่ามันน่ากลัวแค่ไหนเมื่อผู้หญิงโกรธ

ฉันจะบอกนายให้ว่าอย่าปล่อยให้แอเรียนอยู่กับทิฟฟ์คนเดียว แอเรียนฉลาดมากและฉันไม่สามารถแก้ปัญหาที่เธอจะแนะนำกับทิฟฟ์ได้ โปรดเมตตาจิตวิญญาณของฉันด้วย!”

มาร์คยิ้มอย่างมีเลศนัย “นั่นเป็นความจริง แอริฉลาดกว่าทิฟฟานี่จริง ๆ คราวนี้มันเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ?”

แจ็คสันโกรธเมื่อนึกถึงลินน์ “เรื่องลินน์ เธอไปที่บ้านของตระกูลฉันเพื่อไปเยี่ยมแม่ของฉัน เธอยังโทรหาฉันอีกด้วยและทิฟฟ์ก็อยู่ที่นั่นเมื่อฉันรับสาย พวกเขาเลยทะเลาะกันนิดหน่อย ตอนนี้ฉันต้องกลับบ้านเพื่อไปจัดการกับมัน ก่อนหน้านี้ฉันเคยสร้างปัญหาให้ตัวเองด้วยการทำตัวดีกับลินน์ ถ้าฉันรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ฉันจะไม่สงสารเธอตั้งแต่แรกเลย”

มาร์คเลิกคิ้วขึ้น “นายคิดว่าเธอเป็นคนเดียวที่สร้างปัญหาหรือเปล่า? นายรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้านายของเธอ?”