เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 727

เมื่อพวกเขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นที่ชั้นล่าง จู่ ๆ ซัมเมอร์ก็พูดว่า “ลินนี่ ช่วงบ่ายเธอยุ่งไม่ใช่เหรอ? แจ็คสันกำลังจะออกไปพอดี ฉันจะขอให้เขาไปส่งเธอนะ”

แจ็คสันไม่ได้คาดหวังว่าซัมเมอร์จะกำจัดลินน์เพื่อความสะดวกของเธอในลักษณะนี้ แม้ว่าเขาจะลังเลอย่างเหลือเชื่อแต่เขาก็ยังตกลงอยู่ดี "ไปกันเถอะ"

ลินน์เต็มใจอย่างยิ่งที่จะทำเช่นนั้น “ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะคุณเวสต์ ไว้ฉันจะมาเยี่ยมคุณและคุณแอตติคัสอีกนะคะ”

ซัมเมอร์ไปส่งพวกเขาที่ประตู เมื่อเธอหันหลังกลับ เธอก็เห็นแอตติคัสยืนอยู่ที่เชิงบันได “แจ็คสันกลับไปแล้วเหรอ?”

เธอถอนหายใจ “ใช่ เขาไปแล้ว เมื่อเขามา คุณก็หลีกเลี่ยงเขา แต่เมื่อเขาจากไป คุณก็ถามฉันเกี่ยวกับเขามากมาย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน มันเหนื่อยที่ต้องเห็นคุณสองคนเป็นแบบนี้ ไปวาดรูปเถอะ

ฉันไม่ได้รับความรักและความห่วงใยจากคุณมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไปขายภาพวาดของคุณให้มากขึ้นเพื่อที่ฉันจะได้ใช้เงินของคุณตอนไปช้อปปิ้ง ฉันจะมีความสุขในเวลานั้นมาก”

แอตติคัสยิ้มอย่างเขินอาย เขาค่อนข้างภักดีและซื่อสัตย์ “ฉันจะให้เธอทุกสตางค์ที่ฉันมี ต่อให้เธอไปช้อปปิ้งทุกวันเธอก็จะใช้มันไม่หมด…”

ซัมเมอร์จ้องมองไปที่เขา หลายปีผ่านไปแต่เขาก็ยังคงเป็นคนที่ไม่โรแมนติกเอาเสียเลย แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพบความโรแมนติกในตัวเขา มันจะไม่เกิดขึ้นแม้ว่าหมูจะบินได้

…

เมื่อลินน์ขึ้นรถ เธอก็นั่งลงที่เบาะนั่งของผู้โดยสาร

ในที่สุด สีหน้าของลินน์ก็เปลี่ยนไป ใบหน้าของเธอซีดขณะที่เธอยิ้มอย่างขมขื่น “ถ้าคุณจะทอดทิ้งฉัน ฉันก็จะยินดีกว่าถ้าคุณไม่ช่วยฉันตั้งแต่แรก คุณคิดว่าคุณใจดีโดยให้ฉันเห็นความสุขที่แท้จริง แต่คุณก็เป็นคนที่ส่งฉันลงนรก สำหรับคุณ คุณอาจแค่ยื่นมือให้สุนัขหรือแมวจรจัด

อย่างไรก็ตาม มันต่างกันสำหรับฉัน คุณช่วยฉันไว้ คุณรู้ไหมว่ามันหมายถึงอะไร? คุณไม่รู้หรอก คุณใช้ชีวิตอย่างมีสิทธิพิเศษตั้งแต่เกิด คุณจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยู่ในขุมนรกได้อย่างไร? ฉันสงสัยว่าถ้าคุณได้ตกลงไปในขุมนรกแบบฉัน คุณจะกลับมาอยู่กับฉันอีกไหม?”

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดคุยกับคนอย่างเธอ สีหน้าของแจ็คสันแย่ลง เขาหยุดรถที่ข้างทางแยกเมื่อพวกเขาเข้าใกล้คฤหาสน์เทรมอนต์ “กรุณาลงจากรถด้วย ฉันต้องไปรับคนอื่น”

ลินน์มองออกไปนอกหน้าต่าง เมื่อเธอเห็นรถสปอร์ตสีเงินวิ่งผ่านไปก็มีแผนการเกิดขึ้นในใจของเธอ “ไปรับทิฟฟานี่เหรอ? เธอเป็นคนพิเศษ… สำหรับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณรับเธอได้ทั้ง ๆ ที่เธอเคยถูกข่มขืนมาก่อนเหรอ?”

แจ็คสันหันกลับมามองเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ดูเหมือนเขาจะดิ้นรนเพื่อยับยั้งตัวเองในขณะที่เขาพูดว่า “หุบปาก! ฉันไม่สนหรอกว่าเธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร แต่เธอควรเอามันลงไปที่หลุมศพของเธอด้วย!”