เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 730

หน้าอกของแจ็คสันสั่นไหว หลังจากที่เงียบไปนาน ในที่สุดเขาก็พูดขึ้นว่า “คุณคิดว่าผมเป็นคนแบบนี้ใช่ไหม? ผมได้แสดงให้คุณเห็นชัดเจนแล้วว่าผมไม่มีนิสัยที่จะนอกใจ…” ทำไมเธอถึงไม่เชื่อเขา?

ทิฟฟานี่จ้องมองเขาทั้งน้ำตาขณะที่เธอบังคับให้ตัวเองให้สงบสติอารมณ์ “ใช่ คุณเคยพูดถึงมัน ฉันจำได้ แต่ความจริงก็คือ คุณได้ทำมันไปแล้ว ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้วางแผนที่จะทะเลาะกับคุณ ณ จุดนี้มันไร้ประโยชน์อยู่ดี

ฉันจะคืนเงินจากสินสอดทองหมั้นให้คุณโดยเร็วที่สุด ฉันไม่ต้องการอะไรจากตระกูลเวสต์ ฉันจะบอกทุกคนว่านี่เป็นการตัดสินใจร่วมกันของเรา เพราะสุดท้าย ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ฉันจะไม่พูดหยาบถึงคุณให้ใครได้ยินเลย”

แจ็คสันไม่คาดคิดว่าทิฟฟานี่ที่ปกติจะไร้กังวลจะมีด้านที่แน่วแน่เหมือนกัน เธอได้บอกเลิกอย่างเด็ดขาดเมื่อเธอพูดถึงการยกเลิกงานหมั้นและได้วางแผนที่จะจัดการกับผลที่ตามมาอย่างไร

ท่าทีสงบนิ่งของเธอบอกเขาว่ามันจบลงแล้วจริง ๆ โดยไม่มีการหวนกลับ การกดดันของเธอในทุกขั้นตอน การไม่ไว้วางใจของเธอ การที่เธอทรมานเขาอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่เคยคิดว่าเรื่องทั้งหมดจะจบลงเพราะความเข้าใจผิดเพียงครั้งเดียว

เสียงของเขาสั่นเมื่อเขาพูดราวกับว่าทุกคำที่ผ่านริมฝีปากของเขากำลังดูดพลังของเขาจากไป “ผมจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย จะไม่มีการหวนกลับแล้วใช่ไหม? ไม่มีแม้แต่โอกาสให้ผมได้อธิบายเลยเหรอ?”

ทิฟฟานี่ไม่ได้มองเขา เธอหยิบกระเป๋าของเธอแล้วเดินผ่านเขาไป “มันไม่จำเป็นแล้ว”

เขาหมดความกล้าที่จะไล่ตามเธอขณะที่มองดูเธอจากไป เขารู้สึกราวกับว่าขาของเขากลายเป็นตะกั่วไปแล้ว มันรู้สึกหนักมาก

แอเรียนก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรในขณะนั้น