เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 731

ความเงียบของเธอยืนยันความจริงให้กับลิเลียน ผู้ซึ่งเริ่มพูดจาไร้สาระ “แค่เธอบอกว่าเขาเคยเป็นเพลย์บอยก็แย่พอแล้ว เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น พ่อกับแม่เกลียดเรื่องแบบนี้มาโดยตลอด พ่อเธอสอนเธอให้ซื่อสัตย์ตั้งแต่ยังเด็กเสมอและอย่ามั่วจนกว่าเธอจะแต่งงาน

แม้ว่าเธอจะคบใคร เธอไม่ควรลังเลใจ ฉันอยู่กับพ่อเธอมานานหลายปีและไม่เคยต้องสงสัยว่าเขาจะมีคนอื่นเลย ฉันเพียงคิดว่าจะแต่งงานใหม่อีกครั้งหลังจากที่เขาเสียชีวิตไปแล้ว แจ็คสันทำอย่างนี้ได้ยังไง? แต่… เธอจะยกเลิกการหมั้นจริงเหรอ?

มันก็สมเหตุสมผลแหละ… สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ทนไม่ได้ เธอยังไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ แต่เขาก็ทำสิ่งนั้นแล้ว ยังมีเวลาข้างหน้าอีกเยอะ เพราะฉะนั้นเธอจะทนเรื่องนี้ไปได้อย่างไร? ฉันจะไม่มองดูเธอกระโดดลงไปในขุมนรกหรอกนะ ฉันจะให้บัตรเอทีเอ็มเธอเดี๋ยวนี้!”

ทิฟฟานี่กลั้นน้ำตาเอาไว้ เธอไม่ได้ร้องไห้ที่คฤหาสน์เทรมอนต์และตอนนี้เธอก็ร้องไห้ไม่ได้ อย่างน้อย ลิเลียนก็เข้าใจการตัดสินใจของเธอและสนับสนุนเธอ ลิเลียนไม่ได้โต้เถียงกับเธอด้วย

ลิเลียนหยิบบัตรเอทีเอ็มออกมาและทิฟฟานี่ก็ยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อเธอรับบัตรนั้น "ขอบคุณค่ะแม่ อันที่จริง… แจ็คสันไม่ได้ทำอะไรให้ฉันเจ็บหรอก มันไม่ใช่ความผิดของเขา ฉันผิดเอง เราแค่เข้ากันไม่ได้ ขอบคุณพระเจ้าที่เรายังไม่ได้แต่งงานกันและที่เราได้เลิกกันตอนนี้ เราจะได้ไม่รั้งกันไว้”

ลิเลียนตกใจมาก “เธอหมายความว่าอย่างไร 'มันไม่ใช่ความผิดของเขา แต่เธอผิดเอง'? แสดงว่าเธอเป็นคนที่นอกใจเขาเหรอ? ทิฟฟานี่ เลน เธอกำลังรนหาที่ตายเหรอ? ฉันสอนอะไรเธอบ้าง?

ผู้ชายคนไหนจะเทียบแจ็คสัน เวสต์ได้? ฉันคิดว่ามาร์ค เทรมอนต์น่าจะเป็นคนเดียวที่เทียบติด แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นมาร์ค แล้วถ้างั้นใครล่ะ? ใครที่มีความสามารถมากขนาดที่จะทำให้เธอหลงผิดได้?”

ทิฟฟานี่ไม่มีอารมณ์ที่จะคุยเรื่องนี้อีกเลยจริง ๆ เธอโอนเงินทั้งหมดกลับเข้าบัญชีของแจ็คสันแล้วพิมพ์ข้อความยาว ๆ แล้วส่งมันถึงซัมเมอร์ ทั้งหมดนี้เป็นคำพูดที่ยั่วยวนใจแต่ประเด็นคือ เพื่อแจ้งให้เขาทราบว่าการหมั้นถูกยกเลิกแล้ว

เธอกลัวว่าซัมเมอร์จะโทรมาถามเธอ เธอจึงปิดโทรศัพท์ทันทีหลังจากที่ส่งข้อความนั้น ยิ่งเธอคิดถึงมันเท่าไหร่เธอก็กระวนกระวายเท่านั้น จากนั้นเธอก็หยิบซิมการ์ดออกมาและหักมันก่อนที่จะโยนมันทิ้งลงในถังขยะ ต่อจากนี้ไปเธอจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลเวสต์อีก

ลิเลียนพูดตะกุกตะกักและสะดุดกับคำพูดของตัวเองเพราะกลัวเกินกว่าจะพูดอะไร ถ้ามันเป็นความผิดของทิฟฟานี่ล่ะ? เธอเองยังไม่สามารถค้นพบความจริงได้เลย มันเป็นเพียงคำง่าย ๆ ไม่กี่คำ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าลูกสาวของเธอเป็นฝ่ายที่ผิดเองล่ะ? ตระกูลเวสต์จะไม่มีวันยอมจำนนแน่นอน...

ซัมเมอร์เดินตรงไปยังห้องของทิฟฟานี่และตะโกนเรียกเธออยู่นานก่อนที่ทิฟฟานี่จะยอมผ่อนปรนและเปิดประตู เธอดูซีดเซียวราวกับว่าเธอสูญเสียวิญญาณของเธอไป "คุณเวสต์…"

ซัมเมอร์สูดลมหายใจ “ทำไมเธอไม่เรียกฉันว่า 'แม่' แล้วล่ะ? ฉันยังไม่ได้ตกลงที่จะยกเลิกการหมั้นของเธอเลยนะ… ถ้ามีอะไรผิดปกติก็มาคุยกันเป็นการส่วนตัวเถอะ แค่เธอกับฉัน อย่าพยายามหลบฉันเลย ถ้าเธออยู่ด้วยกันไม่ได้จริง ๆ ฉันจะไม่บังคับเธอ ฉันแค่อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

ทิฟฟานี่ปล่อยให้ซัมเมอร์เข้ามาในห้องของเธอ ทิฟฟานี่ปิดประตูและพวกเขาก็เริ่มการสนทนาของพวกเขา ทิฟฟานี่กอดเข่าแนบหน้าอกของเธอขณะที่เธอนั่งอยู่บนเตียงและพึมพำ “มันไม่ใช่ความผิดของแจ็คสัน ฉันผิดเอง ปล่อยมันไปเถอะค่ะ ฉันจะยื่นใบลาออกหลังจากวันหยุดปีใหม่ เราจะได้ใช้ชีวิตแยกกันหลังจากนี้ไป”