เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 741

เอริกรู้สึกประหลาดใจ “คุณ… มันจะไม่เป็นการรบกวนใช่ไหม? ไม่เป็นไร ผมสามารถรอจนกว่าพวกเขาจะส่งมันมาได้… ไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเอง”

ทิฟฟานี่ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นไร เราแค่เลิกกัน ไม่ใช่ว่าเราได้กลายเป็นศัตรูกันสักหน่อย ทำไมสิ่งนี้ต้องรบกวนฉันด้วยล่ะ? ฉันไม่ได้กังวล คุณไม่ต้องกังวลหรอก ฉันรับประกันว่าจะทำมันให้เสร็จ คุณเป็นหัวหน้า คุณตัดสินใจเลย”

ทิฟฟานี่อาจดูมั่นใจเมื่อเธอพูดคำเหล่านั้นแต่เมื่อเธอไปถึงชั้นล่างของสำนักงานของแจ็คสัน เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกวิตกกังวล เธอจะเผชิญหน้ากับเขาได้อย่างไร? เธอมองดูเวลาบนนาฬิกาของเธอ เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงครึ่งหลังของวันทำงาน

แจ็คสันไม่น่าจะอยู่ในช่วงเวลานี้ ดังนั้นเธอจึงยังมีเวลาเตรียมจิตใจให้พร้อม เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินเข้าไป สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นอย่างที่เธอต้องการ ลิฟต์ยังอยู่บนชั้นยี่สิบห้า ดังนั้นเธอจึงต้องรอสักครู่

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นขณะที่รอลิฟต์ เธอเก็บโทรศัพท์เมื่อลิฟต์มาถึงที่ชั้นเธอด้วยเสียง "ดิง" เธอมองเข้าไปในลิฟต์ มันว่างเปล่า เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอนึกภาพออกว่ามันจะน่าอึดอัดแค่ไหนหากเธอต้องเจอใบหน้าที่คุ้นเคยในบริษัทนี้

ไม่นานหลังจากนั้น ลิฟต์ก็ไปถึงที่ชั้นที่กำหนด เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เธอก็รีบเดินออกไป เธอเพิ่งเดินได้เพียงสองก้าวเมื่อเธอต้องหยุดอย่างกะทันหัน มีกลุ่มคนที่ยืนอยู่นอกลิฟต์ และหัวหน้ากลุ่ม? แจ็คสัน!

จากตำแหน่งของพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังจะลงไปที่ชั้นล่างเพื่อพูดคุยกันในห้องประชุม โอกาสที่เธอจะมาเมื่อพวกเขามีการประชุมพนักงานรายเดือนคือเท่าไหร่?

เธอลืมเรื่องนั้นไปได้อย่างไร? ระหว่างช่วงประชุม ผู้บริหารระดับสูงในบริษัทจะหยุดพักเที่ยงเร็วกว่าปกติครึ่งชั่วโมง!

หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะเมื่อพวกเขาสบตากัน มีสายตาที่เฉียบคมเล็กน้อยในดวงตาของเขา เขาดูมีความกระตือรือร้นสูงเช่นเคย ชุดสูทที่ตัดเย็บอย่างประณีตของเขาเข้ากับร่างสูงและตรงของเขา