เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 751

ทิฟฟานี่ปฏิเสธข้อเสนอทันที “ไม่ต้องหรอก ฉันทำเองได้”

เขาจ้องมองเธอพลางหรี่ตาลง "ทำไม? คุณกลัวเหรอ?"

เธอหัวเราะ "กลัว? กลัวคุณเหรอ? ขอร้องล่ะ ถ้าฉันกลัวคุณ นามสกุลของฉันคงไม่ใช่เลน ฉันไม่ชอบนั่งในรถคุณ อะไร? หยุดยั่วยวนฉันเสียทีเถอะ”

มุมปากของเขาขดเป็นรอยยิ้มที่ซ่อนเร้น “คุณไม่ชอบรถของผมงั้นเหรอ? อย่างกับว่าคุณจะได้แท็กซี่จากการยืนอยู่ที่นี่ เลิกลีลาได้แล้ว มันเสียเวลา”

ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันอึดอัดที่จะต้องยืนอยู่ท่ามกลางความหนาว เธอกำลังดิ้นรนภายใน เธอกำลังจะไปรับเครื่องประดับของซัมเมอร์และการที่ให้เขาไปส่งเธอก็ไม่ได้ผิดอะไร

เธอจะปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นคนขับรถ หลังจากที่โน้มน้าวใจตัวเองแล้ว เธอก็เปิดประตูรถและขึ้นไปบนเบาะหลัง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ แจ็คสันก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ถามว่า “ผมเป็นอะไรเหรอ? คนขับรถของคุณหรือไง?”

“ถูกต้อง จะเป็นอะไรอื่นได้อีกล่ะ?” เธอตอบโดยไม่ลังเล “ฉันควรปฏิบัติต่อคุณเหมือนแฟนเก่าหรือคู่หมั้นเก่างั้นเหรอ? แบบนั้นจะไม่ยิ่งอึดอัดเหรอ?”

เขาไม่ตอบเธอ เขาเพียงแต่ขับรถพาเธอไปที่ร้านเครื่องประดับที่ซัมเมอร์มักจะไปอย่างเงียบ ๆ

หลังจากที่ทิฟฟานี่รับเครื่องประดับแล้ว เธอก็ถามว่า “คุณจะกลับไปที่โรงพยาบาลไหม? ทำไมคุณไม่ส่งเครื่องประดับนี้ให้แม่คุณเลยล่ะ? ฉันเรียกแท็กซี่จากที่นี่กลับบ้านได้”