เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 760

อย่างที่มาร์คกลัว สามีที่น่ารังเกียจของโซอี้ แฮร์ริสรู้สึกพอใจกับเงินที่ได้มาโดยมิชอบจนทำให้เขาคิดที่จะเรียกเงินอีกครั้ง มาร์คคิดว่า 750,000 ดอลลาร์นั้นจะเพียงพอจนกว่าแอเรียนจะคลอดลูก แต่เขาคิดผิด

การได้เงินจำนวนมากในครั้งเดียวนั้นคือการบังคับชายคนหนึ่งให้สูญเสียความรู้สึกอ่อนไหวทั้งหมดของเขา แฮร์ริสซึ่งเป็นคนโลภอย่างน่ารังเกียจอยู่แล้วได้เสียสตางค์จากความล้มเหลวในการพนันหลายครั้ง หลังจากค่ำคืนแห่งการสูญเสียอันน่าทึ่ง ชายที่ยากจนก็กลับมาเคาะประตูของมาร์คราวกับคนที่ไร้วิญญาณ

มาร์คไม่ได้เป็นที่รู้จักเพราะความอดทนของเขามาก่อน แต่เขาสามารถขยายขอบเขตของเขาเพื่อประโยชน์ของแอเรียนได้ แต่การถูกคนคนเดิมคุกคามซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเพียงการท้าทายการควบคุมของเขา 750,000 ดอลลาร์เพียงพอสำหรับสองสามวันเท่านั้นเองเหรอ? ใครบางคนต้องกระเป๋ารั่วแน่นอน!

มาร์คจ้องไปที่ชายผู้ส่งกลิ่นเหม็นของความล้มเหลวในห้องทำงานและวางมือเหนือจมูกของเขา “ผมให้เงินคุณตั้ง 750,000 ดอลลาร์แล้วนะคุณแฮร์ริส ผมเพิ่งให้เงินคุณ 750,000 ดอลลาร์เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่เอง! คุณคิดว่าที่นี่คือที่ไหนกัน?”

เมื่อตกอยู่ในอันตรายจากหนี้การพนันมากกว่าที่เขาจะเคลียร์ไว้ แฮร์ริสจึงทำหน้าสิ้นหวัง

"ไม่ใช่อย่างนั้น! แค่คิดว่านี่เป็นการช่วยฉันครั้งสุดท้ายนะ โอเคไหม? ครั้งสุดท้าย! ฉันจะไม่กลับมาอีกหลังจากนี้!”

มาร์คขมวดคิ้ว “อย่างนั้นหรือ? หรือบางทีผมควรจะรอบคอบกับคำพูดของนักพนันให้มากกว่านี้? คุณมีทางเลือกในการทำธุรกิจที่ถูกกฎหมายแต่คุณก็เลือกที่จะเล่นการพนันแทน ถ้าผมจัดหาเงินให้คุณมากกว่านี้ก็เท่ากับว่าผมสนับสนุนความชั่วร้ายของคุณ”

มาร์คปฏิเสธ “เหตุผลเดียวที่ผมยอมทำตามข้อเรียกร้องของคุณในครั้งสุดท้ายก็เพราะคุณเป็นลุงของแอเรียน ทว่าครั้งแล้วครั้งเล่า คุณก็ยังใช้มันข่มขู่ผม”

แฮร์ริสคุกเข่าลงด้วยเสียงครวญครางดังลั่น “ฉันสาบานเลย ฉันจะไม่เล่นการพนันอีกแล้ว สัญญา! ฉันจะใช้เวลากับป้าโซอี้อย่างเหมาะสมหลังจากที่ฉันเคลียร์หนี้หมดแล้ว ฉันสาบานว่าฉันจะเปลี่ยนตัวเอง! เปลี่ยนแปลงตัวเองให้เป็นคนใหม่!

ฟะ-ฟะ-ฟังนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้หญิงชราคนนั้นตาย ฉันสาบานได้! ฉันแค่อยากให้เขาป่วยในระดับหนึ่ง แต่ในใจฉันไม่เคยอยากให้เขาถึงตาย! ฉันเสียใจกับเรื่องทั้งหมด! และฉันสาบานว่าฉันจะไม่บอกแอเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้

ดังนั้นได้โปรด นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะขอร้องให้นายช่วยฉัน! นาย… นายคงไม่อยากให้แอเรียนต้องใช้ชีวิตโดยที่ลุงของเธอถูกรุมกระทืบตามท้องถนนเพราะหนี้การพนันใช่ไหม?”

มาร์คตะโกนสั่งเดวี่ว่า “เอาเช็คให้เขาไป”