เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 765

สรุปบท บทที่ 766 ดูแลอย่างดีเพื่อให้เติบโตมาเป็นโลลิต้า: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

สรุปเนื้อหา บทที่ 766 ดูแลอย่างดีเพื่อให้เติบโตมาเป็นโลลิต้า – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด

บท บทที่ 766 ดูแลอย่างดีเพื่อให้เติบโตมาเป็นโลลิต้า ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

มาร์ควางมีดและส้อมลงแล้วมองแอเรียน “ไหน ๆ เราก็พูดเรื่องนี้แล้ว ให้ฉันอธิบายเรื่องนี้กับเธอเลยก็แล้วกัน นั่นเป็นวิธีที่ฉันเคยคิดมาก่อน ฉันไม่เคยคิดที่จะไว้ใจผู้หญิงเลย แน่นอนว่าตอนนั้นฉันเห็นเธอเป็นแค่เด็กคนหนึ่งเท่านั้น เด็กที่แปลกและดูดี…

เมื่อเธอโตขึ้นอย่างช้า ๆ ฉันก็ตระหนักว่าความรู้สึกของฉันที่มีต่อเธอเปลี่ยนไป อยู่มาวันหนึ่งฉันก็คิดว่า ถ้าฉันเลี้ยงดูเธอด้วยตัวฉันเอง เธอก็จะกลายเป็นคนเชื่อฟังและจะไม่ทรยศต่อฉัน จากวันนั้นเป็นต้นมา ฉันเฝ้ารอวันที่เธอกลายเป็นผู้ใหญ่ แต่น่าเสียดาย… เธอกลับไปตกหลุมรักคนอื่น

ในเวลาต่อมา คนอย่างฉันจะทนกับการที่คนอื่นมาแย่งชิงสิ่งที่ควรเป็นของฉันไปได้อย่างไร? ส่วนวิล… เธอไม่ได้เกลียดฉันเพราะเรื่องนั้นแล้วใช่ไหม? มันก็ดีเหมือนกัน มันไม่สำคัญหรอกในเมื่อเธอได้ตกหลุมรักฉันอย่างหมดใจแล้ว

ฉันขอย้ำอีกครั้งว่าฉันไม่มีความคิดอะไรแปลก ๆ ครั้งแรกที่ฉันรู้สึกกับเธอคือหลังจากที่เธอเข้าสู่วัยสาวแล้ว ตอนนั้นเธอไม่ได้ถูกมองว่าเป็น 'เด็ก' แล้ว ฉันแก่กว่าเธอแค่สิบปี ดังนั้น เลิกสงสัยและหยุดจินตนาการเพ้อเจ้อได้แล้ว!”

เธอยังคงเกลียดเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับวิลไหมอย่างนั้นเหรอ?

แอเรียนถามตัวเองด้วยคำถามเดียวกัน ตอนนี้ คำตอบของเธอคือ ไม่

ในเวลานั้นเธอก็รู้สึกรังเกียจเล็กน้อย การจลาจลของเธอมาจากข้อเท็จจริงที่ว่าเธอปฏิเสธที่จะถูกเขาบงการ ไม่ใช่แค่เพราะวิลเท่านั้น

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ความรู้สึกที่เธอมีต่อวิลก็ต่างจากความรู้สึกที่เธอมีต่อมาร์คอย่างมาก เธอเริ่มสงสัยว่าเธอรักวิลจริง ๆ หรือเปล่า บางทีเธออาจจะรักแต่มันเป็นแค่ความรักแบบเด็กน้อย

ไม่มีอะไรเลยนอกจากความสนใจ มันไม่ใช่ความรักอย่างแน่นอน ทั้งหมดที่เธอพูดได้ก็คือวิลเคยบีบคั้นหัวใจของเธอมาก่อน

ความตรงไปตรงมาของมาร์คนำมาซึ่งความซื่อสัตย์สุจริตของเธอ “ฉันแค่เกลียดการถูกควบคุมและจัดการโดยคุณ ฉันไม่ได้เกลียดคุณเพียงเพราะวิล นอกจากนี้ ฉันไม่ได้เกลียดคุณแล้วด้วย วิลมีชีวิตของตัวเองไปแล้วและเราก็ใช้ชีวิตของตัวเองอย่างสงบสุข ไม่มีอะไรต้องเสียใจเลย”

มาร์คมีความสุขมากกับคำตอบของเธอ เส้นโค้งของรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเป็นธรรมชาติมาก

"ดีแล้ว ตอนนี้เขาแต่งงานแล้ว ฉันคิดว่าลูกของเขาน่าจะเกิดก่อนลูกเราสองสามเดือน ฉันได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ระหว่างการเดินทางไปทำธุรกิจครั้งล่าสุดที่ต่างประเทศ ฉันไม่ได้สืบหาข้อมูลนี้โดยเจตนา”

แอเรียนก้มศีรษะลงและมองดูท้องที่ใหญ่ของเธอพลางรู้สึกกังวลมาก “ฉันคิดว่าคุณพูดถูก… มันโตแล้วจริง ๆ… ตอนนี้ฉันกำลังจะมีรอยแตกลายมากมาย ฉันไม่สามารถกำจัดพวกมันได้เมื่อทารกเกิด ฉันได้ยินมาว่าผิวหนังบริเวณท้องของฉันจะคลายตัว ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงมัน ฉัน…”

“มันเป็นราคาเล็ก ๆ ที่ต้องจ่ายสำหรับเด็กที่เธอต้องการมาโดยตลอด” เขาปลอบโยน “เธอต้องการมันใช่ไหม? ไม่ต้องกังวล มันจะไม่สามารถขับไล่ฉันไปได้หรอก ให้ฉันช่วยเธอไปที่โซฟานะ ฉันกำลังจะออกไปในไม่ช้า จำสิ่งที่ฉันพูดไว้ด้วย พยายามนอนลงให้มากที่สุด”

เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะพุ่งเข้าสู่ความสนุกสนานในการจู้จี้อีกครั้งแอเรียนก็แสดงสีหน้าไม่เต็มใจ “ฉันรู้ ฉันเข้าใจ หยุดจู้จี้ได้แล้ว ฉันเบื่อที่จะฟังมันแล้ว…”

เวลาประมาณ 14.00 น. ทิฟฟานี่และธัญญ่าก็เดินเข้ามาในบ้าน แอเรียนที่กำลังนอนอยู่บนโซฟา กำลังหงุดหงิดด้วยความเบื่อหน่าย เธอลุกขึ้นนั่งเมื่อเห็นเพื่อน ๆ ของเธอมาถึง

“พวกเธอตั้งใจมาสายเพื่อที่จะได้ทานอาหารเย็นใช่ไหม? การจองนัดกับพวกเธอนี่ยากมากจริง ๆ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์