ทิฟฟานี่หน้าเสียทันที “คุณ… คุณทำแบบนั้นได้อย่างไร?! นั่นไม่ใช่โทรศัพธ์ฉันนะ!”
ตอนนี้เองที่แจ็คสันตระหนักได้ว่าจริง ๆ แล้วนั่นไม่ใช่โทรศัพธ์ของเธอ ถึงแม้ว่ามันจะสีเดียวกันกับของเธอก็ตาม...
ธัญญ่าเดินออกมาจากห้องน้ำและกลับมานั่งที่ เธอตกตะลึงมากเมื่อเห้นแจ็คสัน “พี่แจ็คสัน… คุณมาทำอะไรที่นี่?”
ทิฟฟานี่จ้องแจ็คสันตาเขม็งก่อนที่เธอจะคืนโทรศัพธ์ให้ธัญญ่า “นี่ โทรศัพธ์เธอ แสงจันทร์สีขาวเพิ่งส่งข้อความมาให้เธอเมื่อกี้… มัน… ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันนะ!”
แจ็คสันเลิกคิ้วขึ้นเบา ๆ เขาตัดสินใจที่จะเผ่นหนีออกจากสถานการณ์นี้ “ผมมาเอาของบางอย่าง ผมจะกลับแล้วล่ะ พวกคุณตามสบายเลยนะ!”
ธัญญ่ามองดูข้อความที่ฮัชส่งมาและคำตอบที่ถูกส่งไป สีหน้าของเธอเสียเล็กน้อย ทิฟฟานี่ตื่นตระหนกมากจนตัวเธอเหงื่อเย็นอาบซม ปกติธัญญ่าจะนิสัยดีเสมอและมักจะไม่ค่อยโกรธใคร แต่นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงค่อนข้างน่ากลัวหากเธอจะโกรธเคือง
“คือ… แจ็คสันเข้าใจผิดว่านั่นเป็นโทรศัพธ์ฉัน เขาเลย… ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันจะอธิบายให้ฮัชเอง!”
ธัญญ่าเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างเหม่อ ๆ “ไม่… เป็นไร หนูเปลี่ยนใจว่าจะไม่ไปพบเข้าแล้ว หนูไม่คิดว่าอยู่ ๆ เข้าจะตกลงด้วย… พี่ทิฟฟ์ หนูคิดว่า… พี่แจ็คสันยังรักคุณอยู่นะ?”
ทิฟฟานี่เงียบไปประมาณสองวินาที จากนั้นเธอก็ยิ้มตามปกติ “บ้าบอ! เขาชอบผู้หญิงทุกคนที่เขามองว่าสวยนั่นแหละ ฉันก็แค่เป็นหนึ่งในนั้น ไป กลับบ้านกันเถอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...