อย่างที่คิดไว้ แอเรียนมีความสุขกับอาหารของแจ็คสัน ความอยากอาหารของเธอได้กลับมาแล้ว และทุกมื้อที่แจ็คสันทำมาส่งให้เธอก็จะกินหมดจนเกลี้ยง ผิวพรรณของเธอดีขึ้นเช่นกัน
แจ็คสันเก็บกล่องอาหารหลังจากที่เห็นว่าเธอทานหมดแล้ว “ถ้างั้นผมจะกลับก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้”
แอเรียนพยักหน้าและถามอย่างระมัดระวังว่า “พักหลังนี้คุณได้ติดต่อกับทิฟฟานี่บ้างไหม?”
แจ็คสันตกตะลึง จากนั้นเขาก็ขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย “ไม่ คุณก็รู้ว่าเธอเป็นอย่างไร ติดต่อเธอไปก็ไม่ได้อะไร”
เขาไม่ได้ติดต่อเธอตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาและไม่ได้แสวงหาวิธีที่จะเจอเธอโดยบังเอิญด้วย… อีกอย่าง เขาพยายามละทิ้งอีโก้ของตนเองแล้ว แต่สิ่งที่เขาได้กลับมาก็คือ การปฏิเสธจากเธอ
มาร์คช่วยประคองแอเรียนนอนลงหลังจากที่แจ็คสันจากไป “เธอง่วงไหม? ถ้าง่วงก็นอนเลยนะ”
แอเรียนส่ายหัว “ฉันไม่อยากนอน ฉันเอาแต่นอนจนไม่รู้สึกง่วงแล้ว แจ็คสันดูแปลก ๆ ตอนที่ฉันพูดถึงทิฟฟ์ ฉันได้ยินมาจากทิฟฟ์ว่าพวกเขาได้เจอกันและไม่ใช่เพียงครั้งเดียวด้วย…”
ตอนนี้มาร์คไม่สนใจเรื่องอื่นใด “นั่นมันเรื่องของพวกเขา ให้พวกเขาจัดการกันเองเถอะ แจ็คสันไม่ใช่คนเดียวที่จะมีอำนาจในการตัดสินใจว่าพวกเขาจะกลับไปคบกันหรือไม่ ฉันมีงานบางอย่างต้องไปทำที่ออฟฟิศ แมรี่จะอยู่เป็นเพื่อนเธอนะ ฉันจะรีบมาเมื่อทำงานเสร็จแล้ว”
แอเรียนพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “มันคงจะดึกมากเมื่อตอนที่คุณเสร็จ ค่อยมาพรุ่งนี้ก็ได้ กลับบ้านไปพักผ่อนและนอนเร็วบ้างเถอะ ไม่ต้องห่วงฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...