ในที่สุดเฮเลนก็พยักหน้า ต้องขอบคุณคำแนะนำของแมรี่ “โอเค… ฉันจะเข้าไปหาเธอ ถ้าฉันทำให้เธอไม่พอใจฉันจะกลับทันที”
แมรี่ปิดประตูหลังจากที่เฮเลนเดินเข้าไปเพื่อให้พื้นที่ส่วนตัวแก่แม่และลูกสาว
แอเรียนยังคงตื่นอยู่ เธอลุกขึ้นนั่งเมื่อเธอเห็นเฮเลน “คุณมาทำอะไรที่นี่ในเวลานี้?”
เฮเลนเดินเข้าไปหาแอเรียนและหยิบหมอนมาหนุนหลังให้เธอ “ฉัน… ฉันบังเอิญมาทำธุระแถวนี้ ฉันเลยคิดว่าฉันจะแวะมาเยี่ยมเธอสักหน่อย ฉันรบกวนการนอนของเธอหรือเปล่า? เธอไม่ต้องลุกขึ้นก็ได้ นอนเสียเถอะ…”
แม้ว่าแอเรียนจะดูไม่ค่อยเป็นมิตรนัก แต่เธอก็ไม่ได้ทำหน้าบึ้งใส่เฮเลนเช่นกัน “ไม่เป็นไร ฉันนอนไม่หลับอยู่ดี เพราะฉะนั้นฉันลุกขึ้นนั่งจะดีกว่า”
ทั้งคู่ไม่มีเรื่องให้คุยกันมากนัก ดังนั้นบรรยากาศจึงค่อนข้างหว่าเว้
เฮเลนยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหยิบโหลที่โปร่งใสและระยิบระยับเต็มไปด้วยลูกพลัมเปรี้ยวออกมาจากกระเป๋าของเธอสองโหล “ฉันไม่รู้ว่าเธอชอบอาหารเปรี้ยวหรือเปล่า แต่ฉันจะวางมันไว้ตรงนี้ให้นะ เธอควรกินมันทีละลูกสองลูก ที่บ้านเทรมอนต์มีทุกอย่างแล้ว ฉันจึงไม่รู้ว่าควรจะเอาอะไรมาให้ดี…”
แอเรียนเปิดโหลหนึ่งออกและหยิบลูกพลัมใส่ปากตัวเองหนึ่งลูก “ไม่เลวนะ หลัง ๆ นี้ฉันมักจะอยากอาหารเปรี้ยวและเผ็ด แต่ตอนนี้ดูเหมือนฉันจะชอบของเปรี้ยวมากกว่า”
เฮเลนยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นลูกเธอต้องเป็นลูกชายแน่เลย ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ แต่ในความเชื่อโบราณของเหล่าแม่บ้านมักจะมีความจริงอยู่เสมอ เธอและมาร์คอยากได้ลูกผู้ชายหรือผู้หญิงกันเหรอ?”
แอเรียนลูบท้องตัวเองและเจ้าตัวน้อยข้างในก็เริ่มดิ้นอย่างมีพลังทันที เธออดไม่ได้ที่จะยิ้ม “ชีวิตนี้ฉันมีลูกได้แค่หนึ่งคนอยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นลูกชายหรือลูกสาวเราก็ไม่มีทางเลือกอยู่ดี มาร์คบอกว่าเขาจะรักลูกไม่ว่าลูกจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ฉันก็เห็นด้วย แต่ฉันสงสัย ฉันอยากรู้เพศของลูกแต่คุณหมอทำท่าทีลึกลับเรื่องนั้นตลอดและฉันก็ไม่กล้าพอที่จะถาม…”
“รายงานประจำตัวของเธออยู่ไหน?” เฮเลนถาม “เอามาให้ฉันดูหน่อยสิ บางทีฉันอาจจะช่วยได้”
แอเรียนสงสัย เธอจึงชี้ไปที่ลิ้นชักข้างเตียงของเธอ “ทุกอย่างอยู่ในนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...