เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 807

เมื่อรู้สึกตัวได้ว่ากำลังสูญเสียการควบคุมของอารมณ์ ทิฟฟานี่จึงบังคับให้ตัวเองเย็นลง เธอไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปคบกับเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ควรไปกังวลเรื่องส่วนตัวของเขา

“ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้นหรอก มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ฉันจะไม่มาที่นี่บ่อยขนาดนั้นด้วย เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ แต่คุณจะต้องชินกับการนอนหลับให้สบายโดยที่ไม่มีฉัน ฉันจะมานอนเป็นเพื่อนคุณในช่วงแรก ๆ เพราะมันเป็นช่วงปรับเปลี่ยนและมันจะยาก ฉันสามารถทำได้เท่านี้เพื่อชดเชยในสิ่งที่คุณเคยทำให้ฉันในอดีต… แค่นั้นแหละ เราต้องไปกันแล้ว”

เขาบังคับให้ตัวเองเก็บอารมณ์ที่เกือบจะพังทลายเมื่อเขาได้ยินประโยคสุดท้ายของเธอ เธอยังคงจะมาอยู่เป็นเพื่อนเขา เขาได้ละทิ้งอัตตาของเขาไปหมดแล้ว ตราบใดที่เธอยอมที่จะมาพบเขา เขาก็จะไม่ปล่อยมือ เขาศรัทธาอย่างสูงสุดในทักษะการล่อผู้หญิงของเขา

เขาเก็บอารมณ์ของเขาไว้ “ก็ได้… ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”

ทิฟฟานี่บอกลาแจ็คสันเมื่อพวกเขาไปถึงข้างล่างของคอนโดเธอ ที่ทำงานเธออยู่ฝั่งตรงข้ามนี่เอง เพราะฉะนั้น หลังจากที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเธอจะรีบดิ่งไปที่นั่นทันที

ธัญญ่าจ้องเธออย่างสงสัยขณะที่เธอเดินผ่านประตูเข้ามา “อีกคืนที่ไม่ได้อยู่บ้าน หนูเห็นทั้งหมดจากบนนี่แล้ว พี่แจ็คสันมาส่งคุณ เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกพี่? เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ที่เอ้อระเหยเหรอ? พวกคุณจะกลับไปคบกันเหรอ?”

ทิฟฟานี่เปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าธัญญ่าอย่างไม่สนใจใยดี “เธอจะไม่เข้าใจแม้ว่าฉันจะอธิบายให้ฟัง ใกล้ถึงเวลาเข้างานแล้ว เธอพร้อมยัง?”

ธัญญ่าพยักหน้าอย่างเหม่อลอยพลางมองที่เอวของทิฟฟานี่ “พร้อมแล้ว… รอยนั้นบนเอวคุณคืออะไรเหรอ? สองข้างเลย… ไม่เจ็บเหรอนั่น? มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?”

ทิฟฟานี่มองที่เอวของตัวเองด้วยความตกใจ เหมือนกับที่ธัญญ่าอธิบายไว้ เอวทั้งสองข้างของเธอมีรอยฟกช้ำ เธอจำได้ว่าแจ็คสันจับเอวเธอแน่นมากตอนที่พวกเขากำลังเต้นระบำสกปรกของพวกเขา ตอนนั้นเธอไม่ได้รู้สึกเจ็บและเพียงรู้สึกชา