เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 808

ธัญญ่าสงบใจตัวเอง “พี่ทิฟฟานี่ คืนนี้คุณจะไปเจอพี่แจ็คสันไหม?” เธอถามอย่างระมัดระวัง

ทิฟฟานี่ส่ายหัวอย่างไม่ลังเล “ไม่ เขาเพิ่งชวนฉันออกไปแต่ฉันปฏิเสธ”

“ทำไมล่ะ?” ธัญญ่าถาม

ทิฟฟานี่ตบเอวตัวเองเบา ๆ “ตัวยานี้เป็นครีม ตัวฉันมีกลิ่นอย่างกับยายแก่อายุ 70 กลิ่นอายของหญิงสาวผู้อ่อนเยาว์ของฉันหายไปหมดเลย ฉันไม่สามารถไปเจอแฟนเก่าด้วยกลิ่นนี้ได้หรอก เป็นไปไม่ได้ ฉันยังคงให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ของฉันอยู่นะ”

ความผิดหวังเล็กน้อยแวบผ่านดวงตาของธัญญ่า “หนูขอโทษ… หนูไม่ได้นึกถึงเรื่องกลิ่นเลย หนูเพียงคิดว่าคุณจะต้องรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่แปะแผ่นยานั้น”

ทิฟฟานี่ไม่ได้สังเกตเห็นความรู้สึกของธัญญ่า เธอจึงตอบไปอย่างไม่ได้คำนึงมัน “ฉันบอกเธอแล้วว่ามันไม่เจ็บ แต่เธอก็ยังยืนกรานที่จะ…”

ธัญญ่าดึงเสื้อของทิฟฟานี่ขึ้นและดึงแผ่นยานั้นออกก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบประโยค แรงดึงนั้นทำให้เธอเจ็บและขณะที่เธอกำลังจะหันไปค้านธัญญ่า เธอก็ตระหนักว่าธัญญ่าได้ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำพลางดูเหมือนไม่พอใจแล้ว เธอจึงหยุดคิด ธัญญ่าโกรธเธอเหรอ?

เธอจับมือธัญญ่าเมื่อธัญญ่ากลับมาและหลอกล่อเธอแบบเด็ก ๆ

“โอ๋… ไม่เอาน้า ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันรู้ว่าเธอทำมันเพื่อฉัน ไปซื้อแผ่นยาระหว่างพักเที่ยงแบบนั้น… เธอน่ารักที่สุดแล้ว ฉันไม่ได้โทษเธอ ฉันไม่ได้อยากเจอแจ็คสันอยู่แล้ว