เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 814

”เธอไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก” ทิฟฟานี่พูดแทรก “เขาก็เป็นแบบนี้แหละ ผู้หญิงคนไหนที่สามารถอยู่เคียงข้างเขาได้นานกว่าสามเดือนจะถือว่าเป็นแฟนสาวเขาอย่างเป็นทางการ เธออยู่กับเขามานานกว่าสามเดือนแล้วไม่ใช่เหรอ?

ถ้าเขาไม่ติดต่อเธอไปก็แสดงว่าเขาทิ้งเธอแล้ว อย่าเสียใจไปเลย เธอน่าจะเรียนรู้กฏก่อนที่จะคบเขานะ ตอนนี้ฉันมาแทนตำแหน่งเธอแล้ว แต่ฉันจะไม่โอ้อวดอะไรเพราะสักวันหนึ่งฉันจะต้องถูกทิ้งเช่นกัน เธอควรจะมองโลกในแง่ดีมากกว่านี้นะ โอเค้?”

สีหน้าของแจ็คสันเปลี่ยนไปเป็นสีเขียวและขาวหลายเฉด เขากลัวเกินกว่าจะเถียงอะไรไม่ว่าทิฟฟานี่จะพูดอะไรเกี่ยวกับตัวเขาก็ตาม “ซาช่า… เธอได้ที่อยู่ของฉันมาจากไหน?”

สีหน้าของซาช่าซีดลงตั้งแต่ที่เธอเห็นทิฟฟานี่แล้ว “ฉะ-ฉัน… ฉันถามไปเรื่อย… ฉันขอโทษ… ฉันควรไปดีกว่า!”

ทิฟฟานี่มองดูซาช่าขณะที่เธอรีบวิ่งออกไปทั้งน้ำตา ทิฟฟานี่รู้สึกถึงเปลวไฟที่โหมกระหน่ำในใจของเธอ “ดูเหมือนเสือดาวจะไม่มีวันเปลี่ยนจุดของมันได้ ทำไมคุณถึงมาหาฉันทั้ง ๆ ที่คุณมีตัวเลือกที่น่าสนใจแบบนี้? เพียงเพราะฉันทิ้งคุณอย่างนั้นเหรอ? นั่นเป็นสาเหตุที่คุณดูเหมือนจะรับไม่ได้ใช่ไหมอ?

ฉันเชื่อใจคุณจริง ๆ ! คุณยังสาบานอย่างน่าสยดสยองแบบนั้นอีกด้วย อย่าลากทั้งตระกูลของคุณเข้ามาเกี่ยวข้องเลย แค่คุณคนเดียวก็พอแล้ว ฉันควรจะอยู่ห่าง ๆ จากคุณ ฉันไม่ต้องการถูกลากเข้าไปในเรื่องที่วุ่นวายของคุณ!”

เธอกำลังจะลงจากรถเมื่อแจ็คสันล็อกรถอย่างรวดเร็ว “ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่เคยโกหกคุณ! คุณช่วยใจเย็นก่อนได้ไหม? ไว้คุยกันที่บ้านเถอะ”

ทิฟฟานี่ไม่ยอมสงบสติอารมณ์ “คุณหลอกให้ฉันไปนอนที่บ้านของคุณอยู่เสมอ ฉันสงสัยว่าจริง ๆ คุณโกหกฉันมาโดยตลอดเลยหรือเปล่า คุณนอนคนเดียวไม่ได้ ฉันจึงกังวลว่าคุณจะนอนหลับไม่สนิท คุณก็เลยปฏิบัติกับฉันเหมือนคนโง่เขลา ถูกไหม? ซาช่าคงจะกลัวคุณ นั่นเป็นเหตุผลที่เธออ้างว่าเธอถามหาที่อยู่ของคุณไปทั่ว ถูกต้องไหม? นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณพาเธอมาที่นี่ใช่ไหม?

คุณสามารถนอนหลับได้ค่อนข้างดีเมื่อตอนที่เราไม่ได้รู้จักกันด้วยซ้ำ มันไม่เหมือนกันกับคนอื่นหรือไง? คุณไม่ได้มีปัญหาเรื่องการนอนหลับ แต่คุณโหยหาความรัก คุณต้องการใครสักคนมานอนเป็นเพื่อนคุณ ฉันไม่ใช่คนเดียวที่ทำได้ สำหรับคุณจะเป็นใคร ๆ ก็ได้! เปิดประตูเดี๋ยวนี้! ฉันอยากกลับบ้าน!"

เขากำลังจะบ้า “ก็ผมไม่รู้ชื่อเต็มของเธอหนิ ทุกคนก็เรียกเธอว่าซาช่า แล้วจะให้ผมเรียกเธอว่าอะไรดีล่ะ? ผมจะโทรหาเธอตอนนี้เลย โอเคไหม?” เขาดึงโทรศัพท์ออกมาขณะที่กำลังพูด เขาต้องเลื่อนลงสักพักกว่าจะเจอเบอร์ของเธอ

ทิฟฟานี่จ้องเขาในวินาทีต่อมาและต่อว่า “และคุณก็ยังมีหมายเลขโทรศัพท์ของเธอด้วย! โถ่ ๆ… คุณโกหกดี ๆ หน่อยไม่ได้เหรอ?”

แจ็คสันหงุดหงิดมาก “ผมมีรายชื่อผู้ติดต่อจำนวนมากในสมุดผู้ติดต่อของผม ผมไม่มีเวลาพอที่จะมานั่งลบพวกมันหรอก มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด เข้าใจไหม? ผมไม่ได้เก็บเบอร์เธอไว้เพื่ออย่างอื่นเลย…”

ไม่นานสายก็ถูกเชื่อมต่อ ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร เสียงของซาช่าก็ตอบกลับมาอย่างเศร้าสร้อยจากอีกฝั่งหนึ่ง “ฮะ-ฮัลโหล… คุณแจ็คสัน… ฉันขอโทษ ฉันไม่น่าไปหาคุณเลย”