เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 833

"ใช่แล้ว" แจ็คสันพูดจากอีกฝั่งของสาย "ดึกขนาดนี้แล้ว แถมคุณยังไม่ได้ทานอะไร กว่าผมจะทำอาหารให้คุณเสร็จมันก็จะไม่ทันเอา ผมก็เลยสั่งอาหารมาให้ตอนผมกลับมาถึงบ้าน ได้รับอาหารแล้วหรือยัง? ทานให้เสร็จแล้วก็ไปนอนนะ”

เธอรู้สึกอบอุ่นและนุ่มนิ่มขึ้นมา เธอแปลกใจมากในความเป็นห่วงเป็นใยของเขา "ขอบคุณนะ... งั้นฉันจะไปทานอาหารก่อนนะ"

เธอจำได้ว่าธัญญ่ากำลังทำราเมนให้เธอหลังจากที่เธอวางสายไปแล้ว เธอรีบตะโกนบอกว่า "ธัญ ไม่ต้องทำอาหารแล้วนะ แจ็คสันสั่งอาหารมาให้แล้ว แถมดูจะเยอะซะด้วย เธอทานข้าวรึยัง? มาทานด้วยกันไหม?"

ธัญญ่าจึงปิดไฟที่เตา บะหมี่ที่กำลังจะสุกจากน้ำที่เดือดปุด ๆ ค่อย ๆ แผ่วลง "หนูกินแล้ว คุณทานให้อร่อยเลย"

เมื่อเธอเดินผ่านห้องนั่งเล่น เธอไม่แม้แต่จะมองทิฟฟานี่ด้วยซ้ำ ทิฟฟานี่จึงรู้สึกผิดมาก "ธัญ มากินด้วยกันสิ ฉันไม่รู้ว่าแจ็คสันจะสั่งอาหารมาให้ ขอโทษนะ..."

ธัญญ่าหันกลับมาพร้อมกับการฝืนยิ้มเล็ก ๆ บนหน้าเธอ "หนูไม่หิวน่ะ คุณทานเถอะ"

เช้าวันต่อมา ทิฟฟานี่เห็นบะหมี่ที่เกือบสุกแช่อยู่ในหม้อจากเมื่อวานเมื่อเธอตื่นขึ้นมาเพื่อทำอาหารเช้า ตอนนี้บะหมี่เละแทบเป็นโจ๊ก ถึงแม้ปกติแล้วเธอจะเป็นคนที่ไม่สนใจอะไรมาก แต่เธอก็สามารถเป็นคนละเอียดละอ่อนได้เช่นกัน เธอรู้สึกว่าเธอทำให้ธัญญ่าน้อยใจ เพื่อนที่ตั้งใจทำราเมนให้เธอ แต่เธอกลับเลือกที่จะทานอาหารที่มีคนสั่งมาให้แทน

ธัญญ่าเองก็ไม่สามารถกลั้นใจตัวเองได้และจึงจำใจยอมไปด้วย เธอไม่ชอบชอปปิ้งกับทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ชอบซื้อของอะไรก็ตามตามอำเภอใจที่ทำให้เธอรู้สึกดี ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ แต่ตัวธัญญ่าเองนั้นกลับต้องหักห้ามใจตัวเอง ราคาเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับเธอ ความรู้สึกนี้ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดใจมาก

ทิฟฟานี่ได้บอกแจ็คสันเกี่ยวกับแผนของเธอที่จะไปซื้อของและแจ็คสันเองก็กลับขอมาด้วยอย่างน่าประหลาดใจ เขาบอกว่าเขาต้องการจะหาของขวัญให้เด็กน้อยเนื่องในโอกาสครบรอบอายุหนึ่งเดือนเช่นกัน เมื่อรู้ว่าแจ็คสันจะมาด้วย ธัญญ่าจึงค่อย ๆ ถามว่า "เราชวนริคกี้มาด้วยดีไหม? เขาเองก็คงอยากจะหาของขวัญให้เจ้าหนูน้อยเช่นกัน"

ทิฟฟานี่เริ่มเข้าใจสิ่งที่ธัญญ่ากำลังจะสื่อ "เธอเริ่มจะขยับความสัมพันธ์กับเอริกแล้วใช่ไหม?"