เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 849

ทิฟฟานี่คว้าผ้าปูที่นอนพลางสูญเสียการควบคุม “ฉะ-ฉันจะรู้ได้ยังไง? เขาไม่เคยบอกฉันก่อน ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาคิดอะไรอยู่?”

ดวงตาของแจ็คสันไม่มีความปรารถนาในขณะที่เขาจ้องตาที่พร่ามัวและแก้มที่แดงก่ำของเธอ เขารู้ว่าผู้หญิงจะไม่โกหกในช่วงเวลาแบบนี้

เขาจึงลุกขึ้นและฉีกยิ้มออกมา “อย่างน้อยคุณก็ซื่อสัตย์”

ทิฟฟานี่ทั้งเขินอายและผิดหวัง “แจ็คสัน เวสต์! คุณข้ามเส้นไปแล้วนะ! คุณคิดว่าเราเป็นอะไรกัน? คุณล้อเล่นกับฉันเมื่อคุณต้องการและทิ้งฉันเมื่อคุณเห็นควรงั้นเหรอ? ฉันไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น ๆ เลยหรือไง? เข้าใจซะใหม่นะ — ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณ!”

เขาถึงกับผงะ เขาตระหนักว่าเขาได้ข้ามเส้นจริง ๆ "ผมไม่ได้…"

เขาไม่ได้? ทิฟฟานี่ปฏิเสธที่จะเชื่อเขาในตอนนี้ เขาทำมันอย่างชัดเจน เขาไล่ตามเธออย่างไม่ลดละแล้วจู่ ๆ ก็เพิกเฉยต่อเธอ และตอนนี้ เพราะอะไรก็ไม่รู้ เขาก็กลับมาหาเธออีกครั้ง เธอรู้สึกถูกดูหมิ่นอย่างมาก!

เธอกัดฟันและลุกจากเตียงก่อนจะหยิบเสื้อผ้าของเธอแล้วรีบเข้าห้องน้ำ เพื่อป้องกันการสูญเสียความแข็งแกร่งให้กับเขา อีกเธอจึงล็อกประตูก่อนที่จะตะโกนใส่เขาว่า “อย่าเล่นแสร้งโง่กับฉันนะ ฉันคงตาบอดที่หลงมาคบคุณ จากนี้ไปเราจะแยกย้ายกัน เราทั้งคู่ไม่ได้รับอนุญาตให้รบกวนอีกฝ่าย!”

ทิฟฟานี่อดไม่ได้ที่จะเปิดประตูและมองออกไปเมื่อเธอได้ยินว่าประตูห้องนอนถูกเปิดและปิด แจ็คสันลงไปข้างล่างแล้ว เขาหมายความว่าอะไร? เขาไม่ได้เพิกเฉยต่อเธอเป็นเวลาหนึ่งเดือนเพื่อส่งสัญญาณว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจบลงแล้วจริง ๆ หรอกเหรอ? วันนี้เขากินยาผิดหรือเปล่า? หรือเขากำลังเล่นกับเธอเหมือนเกมที่สนุก ๆ สำหรับเขา?

เธอเพียงแค่อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า และคว้ากระเป๋าของเธอ โดยวางแผนที่จะหนีออกไปก่อนที่เขาจะอาบน้ำเสร็จ ทว่าเมื่อเธอลงไปที่ชั้นล่าง เธอก็ตระหนักว่าประตูถูกล็อคด้วยกุญแจจากด้านใน เธอจะต้องปลดล็อคมันด้วยกุญแจ แจ็กสันเคยให้กุญแจเธอหนึ่งชุดมาก่อน และเธอจะเก็บมันไว้ในกระเป๋าถือเสมอ เธอลืมคืนมันให้เขาเมื่อเธอมาหาเขาเมื่อคืนนี้ ตอนนี้ถึงเวลาที่จะใช้พวกมันแล้ว

ทว่าน่าเสียดายเมื่อเธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าแล้วก็ไม่พบกุญแจเลย ขณะที่เธอกำลังสับสน เธอก็ได้ยินเสียงเจ้าเล่ห์ของแจ็คสัน “มองหาสิ่งนี้อยู่เหรอ?”