เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 850

ทิฟฟานี่ตัวแข็งทื่อก่อนจะหันกลับไปพบว่าแจ็คสันถือพวงกุญแจของเธออยู่ เธอซื้อพวงกุญแจนั้นมาเอง แน่นอนว่าเธอจะจำมันได้ในแวบแรก เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะเล่นไม้นี้ "คุณ…"

แจ็คสันมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กพันรอบเอวของเขา ทำให้สามารถมองเห็นกล้ามเนื้อส่วนบนของร่างกายเขาได้ชัดเจน หยดน้ำบนปลายผมที่เปียกชื้นไหลลงมาบนร่างกายของเขา

เขาปล่อยกลิ่นหอมของการชำระล้างร่างกายและดูเหมือนเทพเจ้าแห่งเพศสัมพันธ์ที่เดินได้ ภาพของมันส่งผลให้เลือดในเส้นเลือดของทิฟฟานี่สูบฉีด

อย่างไรก็ตาม เธอสามารถรักษาสถานการณ์ไว้ได้และแสร้งทำเป็นไม่ได้หลงใหลในความงามของเขาเลย ก่อนที่เธอจะดึงกุญแจจากมือเขาและยัดกุญแจเข้าไปในรูกุญแจ

แจ็คสันไม่ได้หยุดเธอ เขาเพียงมองเธอเปิดประตูอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอก้าวออกไป เขาก็เตือนเธอว่า “วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน คุณแน่ใจเหรอว่าจะเดินออกจากหมู่บ้านนี้และเรียกแท็กซี่เอา?

คุณไม่คิดจะรอผมหน่อยเหรอ? ผมกำลังจะออกไปข้างนอกพอดี ดังนั้นผมไปส่งคุณได้ หรือคุณจะเอารถไปก็ได้นะ”

ทิฟฟานี่หยุดทันที เธอมองขึ้นไปที่ดวงอาทิตย์ที่แผดเผาเหนือเธอพลางนึกถึงร่างกายที่เจ็บปวดและอ่อนล้าของเธอและว่าบริเวณไวท์ วอเอตร์ เบย์ วิลล่าใหญ่โตแค่ไหน

เธอรู้ว่าการเดินออกจากระแวกนี้คงจะเหนื่อยมาก นอกจากนี้ เธอจะต้องยืนอยู่ข้างถนนอย่างน้อยยี่สิบนาทีระหว่างที่รอรถแท็กซี่… หากเธอโชคร้ายอาจใช้เวลาถึงสองชั่วโมง

เธอจึงตัดสินใจว่า “ถ้าฉันไม่… เหนื่อยเกินกว่าจะโต้เถียงกับคุณ ฉันคงจะเดินเป็นระยะทางแปดกิโลเมตรยังได้ นับประสาอะไรกับอุปสรรคแค่นี้! เอารถมาให้ฉันยืมก่อน!”

เธอหันกลับมาและเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อคว้ากุญแจรถก่อนจะจากไปอีกครั้ง