ทิฟฟานี่ชะงัก “อะไรเนี่ย? คุณก็ถามคำถามนี้กับฉันด้วยเหรอ? คุณถามเพราะคุณอยากรู้จริง ๆ หรือแจ็คสันให้คุณมาถามแบบนี้? พวกคุณเป็นอะไรกัน? ฉันอธิบายไปแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างฉันกับอเลฮานโดร อย่างมากเราก็เป็นแค่เพื่อนกัน! ถ้าคุณยังทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะบอกแอริ คอยดูได้เลย!”
มาร์คถูช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาพลางรู้สึกปวดหัวอย่างมาก “อเลฮานโดรแย่งชิงที่ดินไปจากผมโดยชนะผมระหว่างการประมูล คุณคิดว่าผมจะมีเวลาพอที่จะมากังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับแจ็คสันเหรอ? ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้อะไรจากคุณเลย บาย"
ทิฟฟานี่จ้องที่โทรศัพท์ของเธอเมื่อสายถูกวางโดยไม่พูดอะไรเลย สิ่งเดียวที่เธอจับได้คือ อเลฮานโดรได้แย่งชิงที่ดินไปจากมาร์ค ถ้ามาร์ค เทรมอนต์ถามเธอเป็นการส่วนตัว แสดงว่าสถานการณ์จะต้องร้ายแรง
จากความสัมพันธ์ของเธอกับอเลฮานโดร เธอจะไม่สามารถถามอะไรเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ผ่านทางโทรศัพท์ธรรมดา ๆ ได้ เธอจะต้องทำมันในระหว่างมื้อต่อไปของพวกเขา
ความคิดเรื่องอาหารเตือนเธอว่าเธอเกือบจะลืมไปว่าเธอต้องไปพบกับอเลฮานโดรในวันนี้ ณ จุดนี้ เธอไม่ต้องการทำอย่างอื่นนอกจากการกลิ้งไปมาบนเตียง ตอนแรกเธอสัญญาว่าจะหยุดเพียงครึ่งวัน แต่ตอนนี้เธอตัดสินใจว่าจะหยุดทั้งวันแทน ดังนั้นเธอจึงหลับตาลงและผล็อยหลับไปทันที
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ปลุกเธอขึ้น ขณะนี้เป็นเวลา 17.00 น. และสายนั้นก็มาจากอเลฮานโดร เธอลุกขึ้นและรับสายขณะที่ขยี้ตา "ฮัลโหล?"
“ผมอยู่ชั้นล่าง” อเลฮานโดรตอบ "ลงมา ผมจะพาคุณไปทานอาหารเย็น”
น้ำเสียงของเขาดูไม่อ่อนโยน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอจึงตรวจพบว่าในน้ำเสียงของเขามีความหลงระเริงปะปนอยู่ ทิฟฟานี่รู้สึกอึดอัดแต่ไม่ได้เอ่ยอะไร “โอเค ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้”
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปก่อนที่เธอจะลงไปพบอเลฮานโดร อย่าไว้ใจผู้หญิงเมื่อเธออ้างว่า "กำลังไป" วลี "กำลังไป" จะรวมถึงการเปลี่ยนเสื้อผ้าและการแต่งหน้าด้วย เธอได้แต่งหน้าแบบเรียบง่ายและบางเบา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...