เธอไม่อยากจะมองเขาแบบนี้ เธอไม่อยากรู้สึกอึดอัด เธอจึงไม่มีทางเลือกและทำได้เพียงแค่ทำตัวเหมือนว่าไม่เข้าใจเขาเอาซะเลย
“นี่มันเป็นเรื่องระหว่างคุณกับมาร์ค เทรมอนต์ มันไม่ใช่เรื่องของฉันเลย แต่มันจะเป็นอีกเรื่องนะถ้าคุณไปหาเรื่องแอเรียน มีหวังฉันได้เอามีดมาปาดคุณแน่” เธอพูดอย่างตลกขบขัน
อเลฮานโดรขำเบา ๆ “ฮ่าฮ่า ผมรู้น่า ผมจะไม่ทำอย่างนั้นหรอก”
ณ คฤหาสน์เทรมอนต์
ในที่สุดมาร์คก็ได้รู้สึกถึงการพักผ่อนหย่อนใจเมื่อเขาถึงบ้าน ความเหนื่อยล้าของการทำงานในออฟฟิศสลายหายไปเมื่อเขาได้เห็นแอเรียนและลูกชายของเขา
เจ้าตัวน้อยเพิ่งจะกินนมและมีแรงเต็มที่ เขาทั้งออดอ้อนและออกเสียงเหมือนเขากำลังจะพูดอะไร มาร์คเพียงเหลือบมองลูกชายของเขาและเดินขึ้นไปอาบน้ำตามปกติ
“แมรี่ คุณเคยคิดไหมว่าบางทีเขาอาจจะไม่ชอบเด็กทารก?” แอเรียนพึมพำ
แมรี่ไม่เห็นด้วย “ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะ? เขาอาจจะไม่ได้อุ้มเจ้าหนูน้อยแอริสโตเติลบ่อยนัก แต่นั่นเป็นเพราะเขายุ่งไม่ใช่เหรอ? ทุกอย่างที่เขาหามาได้เป็นของพวกเธอด้วยนะ อย่าจินตนาการอะไรไปเองเลย”
แอเรียนเม้มปาก “สมอร์มาถึงบ้านไม่ถึงสองวัน แต่เขาก็ดูเหมือนเขาไม่ได้ใยดีอะไรเลย อย่างแรกที่เขากลับมาบ้านเขาจะทำอะไรรู้ไหม? ขึ้นไปอาบน้ำ ตามปกตินั่นแหละ แทนที่จะอุ้มลูกบ้าง ทำไมต้องกลัวเชื้อโรคอะไรขนาดนั้นด้วย? ในอากาศยังมีแบคทีเรียเลย ถ้าเป็นแบบนี้เขาหยุดหายไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ”
แมรี่ขำเบา ๆ “คงมีแต่เธอแหละที่กล้าพูดแบบนั้นกับนายท่าน ยังไงเขาคงไม่กล้าโกรธเธอหรอก ผู้ชายทุกคนจะได้คู่ครองที่เหมาะสมกันทั้งนั้นแหละ บางที เขาอาจจะกลัวเอาเชื้อโรคจากการที่ไปทำธุระข้างนอกมาติดก็ได้นะ
เขาเลยไปอาบน้ำก่อนจะมาอุ้มลูกไง เดี๋ยวฉันจะไปบอกให้พนักงานครัวเตรียมอาหารให้นะ เธอก็อย่าโกรธนายท่านไปเลย เขาดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้วนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...