เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 853

เธอไม่อยากจะมองเขาแบบนี้ เธอไม่อยากรู้สึกอึดอัด เธอจึงไม่มีทางเลือกและทำได้เพียงแค่ทำตัวเหมือนว่าไม่เข้าใจเขาเอาซะเลย

“นี่มันเป็นเรื่องระหว่างคุณกับมาร์ค เทรมอนต์ มันไม่ใช่เรื่องของฉันเลย แต่มันจะเป็นอีกเรื่องนะถ้าคุณไปหาเรื่องแอเรียน มีหวังฉันได้เอามีดมาปาดคุณแน่” เธอพูดอย่างตลกขบขัน

อเลฮานโดรขำเบา ๆ “ฮ่าฮ่า ผมรู้น่า ผมจะไม่ทำอย่างนั้นหรอก”

ณ คฤหาสน์เทรมอนต์

ในที่สุดมาร์คก็ได้รู้สึกถึงการพักผ่อนหย่อนใจเมื่อเขาถึงบ้าน ความเหนื่อยล้าของการทำงานในออฟฟิศสลายหายไปเมื่อเขาได้เห็นแอเรียนและลูกชายของเขา

เจ้าตัวน้อยเพิ่งจะกินนมและมีแรงเต็มที่ เขาทั้งออดอ้อนและออกเสียงเหมือนเขากำลังจะพูดอะไร มาร์คเพียงเหลือบมองลูกชายของเขาและเดินขึ้นไปอาบน้ำตามปกติ

“แมรี่ คุณเคยคิดไหมว่าบางทีเขาอาจจะไม่ชอบเด็กทารก?” แอเรียนพึมพำ

แมรี่ไม่เห็นด้วย “ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะ? เขาอาจจะไม่ได้อุ้มเจ้าหนูน้อยแอริสโตเติลบ่อยนัก แต่นั่นเป็นเพราะเขายุ่งไม่ใช่เหรอ? ทุกอย่างที่เขาหามาได้เป็นของพวกเธอด้วยนะ อย่าจินตนาการอะไรไปเองเลย”

แอเรียนเม้มปาก “สมอร์มาถึงบ้านไม่ถึงสองวัน แต่เขาก็ดูเหมือนเขาไม่ได้ใยดีอะไรเลย อย่างแรกที่เขากลับมาบ้านเขาจะทำอะไรรู้ไหม? ขึ้นไปอาบน้ำ ตามปกตินั่นแหละ แทนที่จะอุ้มลูกบ้าง ทำไมต้องกลัวเชื้อโรคอะไรขนาดนั้นด้วย? ในอากาศยังมีแบคทีเรียเลย ถ้าเป็นแบบนี้เขาหยุดหายไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ”

แมรี่ขำเบา ๆ “คงมีแต่เธอแหละที่กล้าพูดแบบนั้นกับนายท่าน ยังไงเขาคงไม่กล้าโกรธเธอหรอก ผู้ชายทุกคนจะได้คู่ครองที่เหมาะสมกันทั้งนั้นแหละ บางที เขาอาจจะกลัวเอาเชื้อโรคจากการที่ไปทำธุระข้างนอกมาติดก็ได้นะ

เขาเลยไปอาบน้ำก่อนจะมาอุ้มลูกไง เดี๋ยวฉันจะไปบอกให้พนักงานครัวเตรียมอาหารให้นะ เธอก็อย่าโกรธนายท่านไปเลย เขาดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้วนะ”

เขาคืนเจ้าหนูน้อยให้ไปอยู่ในอ้อมอกแอเรียนด้วยใบหน้าที่งงงวย “ไม่รู้สิ ลูกไม่ให้ฉันหอมน่ะ”

แอเรียนมองไปที่หนวดสั้น ๆ ที่อยู่บนหน้าของเขา แล้วก็ตีหน้าอกเขา “ก็โกนหนวดสิ ถ้าทำแล้วยังไม่ได้ก็ไปซื้อที่โกนหนวดอันใหม่ซะ หนวดคุณคงจะไปทิ่มลูก เพราะปกติเขาจะเป็นเด็กดีมากนะ ไม่เคยร้องไห้หลังกินนมสักครั้งด้วย”

มาร์คจับคางของเขาอย่างสงสัยแล้วก็เข้าใจว่าหนวดเขาแหลมจริง ๆ “กินข้าวเย็นก่อน เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้ตอนกลางคืน ฉันเหนื่อยมาก”

ความเหนื่อยล้าในสายตาของเขานั้นจริงมาก แอเรียนเองก็ไม่โทษเขา “ยังไงก็ควรรีบไปทานข้าวซะ จะได้รีบไปพักผ่อนให้เพียงพอหลังจากจัดการอะไรเสร็จหมดแล้ว

นายาส่งบัญชีของร้านของหวานมาแล้ว เดี๋ยวฉันจะไปตรวจมันเอง เธอไม่ว่างมาวันครบรอบหนึ่งเดือนของแอริสโตเติลเพราะเธอยุ่งมาก เสียดายจริง ๆ ฉันเองก็ไม่ได้เจอเธอมานานแล้ว”