เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 857

แจ็คสันลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูและพบว่าธัญญ่ายืนอยู่ที่ระเบียงเขา

ดูเหมือนว่าฝนจะตกเพราะพื้นดินเปียกมาก ธัญญ่าก็เปียกโชก เขารู้สึกประหลาดใจ "มีอะไรเหรอ?"

ธัญญ่าจ้องมาที่เขาด้วยสายตาที่ไร้เดียงสาและความซับซ้อนในดวงตาของเธอ “ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า?”

เขาจำได้ว่าเขาลบรายละเอียดการติดต่อของเธอ บางทีเธออาจมาที่นี่เพื่อถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนั้น เขาสูญเสียคำพูด ท้ายที่สุด นี่ไม่ใช่แค่หนึ่งในคู่นอนของเขา แต่เป็นเพื่อนของผู้หญิงของเขา หลังจากที่ยืนอยู่ที่นั่นสักพัก เขาก็ปล่อยให้เธอเข้าบ้าน

“ฉันจะเอาผ้าขนหนูมาให้เธอเช็ดตัว เธอจะได้ไม่เป็นหวัด”

อากาศวันนี้ไม่ร้อนเลย แถมหลังจากที่ฝนตกก็ยังเย็นสบายดี ธัญญ่าตัวสั่นจากความหนาวเย็น เพราะว่าเธอตัวเปียกเธอจึงไม่ได้นั่งบนโซฟาแต่เลือกที่จะยืนตรงที่เดิม เธอช่างเป็นภาพที่น่าสงสารยิ่ง

แจ็คสันโยนผ้าเช็ดตัวให้เธอ “เธอกำลังหมายถึงการที่ฉันลบรายละเอียดการติดต่อของเธอออกจากโทรศัพท์ใช่ไหม? ฉันแค่รู้สึกว่ามันไม่สมควรที่เราจะสื่อสารกันเป็นความลับแบบนั้น

มันไม่ใช่เรื่องต้องห้ามในหมู่ผู้หญิงที่ผู้ชายจะติดต่อเพื่อนสนิทของแฟนเขาหรอกเหรอ? ฉันแค่ไม่อยากเล่นกับไฟ เธอคงไม่มาที่นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ใช่ไหม? ฉันไม่ได้หมายความถึงอย่างอื่นนะ ไม่ต้องคิดมาก”

“พี่ทิฟฟานี่ไม่สบายใจที่เราคุยกันเหรอ?” ธัญญ่าถาม

เขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ไม่ มันเป็นความคิดของฉันเอง ฉันไม่มีเสื้อผ้าสะอาดให้เธอเปลี่ยนที่นี่ เธอต้องการวิสกี้เพื่อทำให้ร่างกายอบอุ่นหน่อยไหม? ฉันพาเธอกลับบ้านได้ ข้างนอกฝนตก เธอจะเป็นหวัดในสภาพอากาศแบบนี้เอาเปล่า ๆ”

แจ็คสันไม่เคยชินกับการมีคนที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทอยู่ในบ้าน แต่เขาไม่มีทางส่งเธอออกไปได้ ตอนนี้ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องนั่งลงก่อน “ก็ได้ ฉันฟังอยู่”

ดวงตาของธัญญ่าเต็มไปด้วยน้ำตา “ฉันรู้ว่าฉันทำผิดพลาด ฉันไม่ควรเอาภาพสเก็ตช์ของพี่ทิฟฟานี่ให้เบคเค็ตดู ฉันเลยต้องชดใช้ผลที่ตามมา ฉันรู้สึกผิดกับมันมาตลอด ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ตั้งใจ

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าพี่ทิฟฟานี่กับฉันไม่ได้สนิทกันเหมือนเมื่อก่อน บางครั้งฉันรู้สึกไม่สบายใจที่เธอออกไปเที่ยวกับอเลฮานโดรตลอดเวลา ฉันอยากให้เธอกลับมาคบกับคุณ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันพยายามแนะนำเธอ แต่เธอไม่ชอบให้ฉันทำแบบนั้น ฉันก็เลยหยุด

ฉันแค่อยากจะรักษามิตรภาพของเราไว้ แต่ทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอเข้าใกล้จุดที่ไม่มีวันหวนกลับ ฉันรู้สึกเสียใจมาก คุณรักเธอมาก เธอทำอย่างนี้กับคุณได้ยังไง? ฉันไม่เคยมีความรัก แต่ฉันรู้ว่ามิตรภาพที่บริสุทธิ์ระหว่างชายและหญิงไม่มีอยู่จริง

การติดต่อกันบ่อยครั้งแบบนี้ไม่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน ฉันเก็บความรู้สึกเหล่านี้ไว้ข้างในเป็นเวลานาน ฉันไม่ต้องการที่จะถามเธอ แต่ฉันกลัวว่าเธออาจจะตกหลุมพรางและเสียคนที่ยอดเยี่ยมอย่างคุณไป”