เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 86

ไม่เพียงแต่แอเรียนจะสามารถกลั้นน้ำตาได้ แต่เธอยังยิ้มได้อีกด้วย เธอกลัวว่าน้ำตาของเธออาจนำโชคร้ายมาสู่งานหมั้นของวิล ดังนั้นเธอจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะยิ้ม ...

อย่างน้อยคู่หมั้นของเขาก็น่ารักมาก เธอเป็นคู่ที่เหมาะสมสำหรับครอบครัวซีวาน เธอหวังว่าเขาจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ราวกับถูกดึงโดยพลังที่มองไม่เห็นบางอย่าง วิลจ้องมองไปที่แอเรียน รอยยิ้มของเขาจางลงทันที ประกายแวววาวในดวงตาของเขาตื่นตระหนกทันทีด้วยความเศร้า

เขาหลับตาลงเป็นเวลาสองวินาทีก่อนที่แอเรียนจะรีบมองไปทางอื่น เธอไม่กล้าสบตาเขา

“แอริ” ทิฟฟานี่กัดฟันอย่างโกรธ ๆ “ ถ้าฉันเข้าใจผิดชุดเจ้าสาวของวิลก็เป็นหนึ่งในงานออกแบบของเธอ มาร์ค เทรมอนต์ นั้น... โหดร้ายเกินไปแล้ว!”

ในที่สุดแอเรียนก็สังเกตเห็นสิ่งนี้เมื่อเธอชี้ให้เห็น มันเป็นเรื่องจริง ตอนแรกเธอคิดว่ามาร์คพาเธอไปงานแฟชั่นโชว์เพราะงานออกแบบของเธอจะจัดแสดง บังเอิญเขาพาเธอไปทานอาหารเย็นที่ ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ เธอยังไร้เดียงสาพอที่จะคิดว่านั่นเป็นเพียงเพราะมันเป็นวันครบรอบของพวกเขา ดูเหมือนว่า... เขาต้องการให้เธอจดจำการออกแบบชุดแต่งงานของเธอและอาหารมื้อเย็นนั้นก็ไม่สะดวกสบายนัก…

มันเหมือนกับว่ามาร์ค เทรมอนต์… กลวิธีของเขายอดเยี่ยมเช่นเคยทำให้เธอออกแบบชุดแต่งงานให้กับคู่หมั้นของวิล ซีวาน และบังคับให้เธอเห็นด้วยตาของเธอเอง

ไม่รู้จักเธอ แผนของมาร์คไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ทุกคนทราบดีถึงความสัมพันธ์ของเธอกับวิลในปีนั้นแม้แต่คู่หมั้นของวิลก็ไม่ได้ถูกปกปิด ไม่เพียงแต่เธอไม่ปฏิเสธชุดแต่งงานเท่านั้น แต่เธอยัง “ใจดี” เชิญเธอซึ่งเป็นนักออกแบบชุดแต่งงานขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวคำบรรยายให้กับคู่รักที่มีความสุข

ทิฟฟานี่ใกล้จะระเบิด “อย่าทำเลยแอริ… ออกไปเดี๋ยวนี้!”

สายตาของมาร์คติดตามเธอตลอดเวลา เขาเม้มริมฝีปากและนิ่งสนิท

แจ็คสันที่อยู่ข้าง ๆ เขาพูดแบบติดตลกว่า “มาร์ค ฉันเพิ่งรู้ว่า จู่ ๆ แอเรียนก็กลายเป็นเหมือนนายมาก เป็นนักแสดงที่มีฝีมือ ไม่อาจหยั่งรู้ได้”

มาร์คไม่ตอบกลับและเดินตรงไปที่แอเรียน แจ็คสันกังวลเล็กน้อยเขาจึงตามมาร์คไปพร้อมกับเอริก

ทิฟฟานี่สังเกตเห็นทั้งสามคนกำลังมุ่งหน้ามาหาพวกเธอ การแสดงออกของเธอกลายเป็นร่มเงาที่น่าสยดสยองในทันที เธอยืนอยู่ตรงหน้าแอเรียนทันทีและปกป้องเธอ “คุณทำมันเสร็จแล้วเหรอ มาร์ค เทรมอนต์? คุณได้รับสิ่งที่คุณต้องการแล้ว ฉันสงสัยว่าทำไมแอริต้องทนทุกข์กับ ‘พี่ชาย’ อย่างคุณมากมายในโรงเรียน… และตอนนี้ฉันรู้แล้ว ความอ่อนโยนของคุณจะมอบให้กับสิ่งของทุกอย่างในโลกเท่านั้น ยกเว้นเธอ คุณไม่เหมาะสมที่จะเป็น ‘พี่ชาย’ ของเธอและไม่เหมาะที่จะเป็นสามีของเธออย่างแน่นอน!”