เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 879

เมื่อพูดจบ ทิฟฟานี่ก็ลุกขึ้นและเดินไปทางประตูก่อนที่เธอจะหยุดเดินเพื่อทิ้งท้าย

“เธอรู้ไหมว่าฉันมาที่นี่ทำไม?” เธอถาม “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพราะฉันคิดว่าแจ็คสันกำลังนอนกับช็อกกะรีที่ไหนหรืออะไรทำนองนั้น แต่ฉันมา… เพราะเพื่อนสนิทที่ไม่ได้กลับบ้านแม้ยามดึกดื่น

ฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ ฉันมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากแจ็คสันในเรื่องนั้น และเพื่อเป็นการขอบคุณฉัน เธอก็ได้มอบเซอร์ไพรส์นี้ให้ฉัน… หึ”

สายตาของธัญญ่าสั่นสะท้านก่อนที่เธอจะบังคับให้พวกมันให้อยู่นิ่ง ทุกสิ่งที่เธอทำจนถึงตอนนี้จะไม่ทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจและความรู้สึกผิด

เธอจะไม่เอาตัวเองไปอยู่ในจุดที่คนอื่นจะพูดเล่นและเยาะเย้ยเธอได้อีกต่อไป เธอเองก็ต้องการที่จะเปล่งประกายราวกับสาวเท่ ๆ ในเมืองนี้เช่นกัน หญิงสาวที่ควรค่าแก่การเอาใจใส่!

ทิฟฟานี่จากไป แต่ธัญญ่าเลือกที่จะอยู่ต่อ และเธอก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดบ้านของแจ็คสันจนสะอาดสะอ้าน จากนั้น เมื่องานบ้านเสร็จหมดแล้ว เธอก็นอนลงข้างชายที่หลับใหลอย่างหมดแรง

เป็นความจริงที่ธัญญ่าเคยหลงใหลเอริกมาก่อน แต่จริง ๆ เธอแค่หลงรักชีวิตทางวัตถุที่สบายของเขา แจ็คสันนั้นแตกต่างออกไป เขาเป็นดาวที่เจิดจ้าที่สุดในท้องฟ้ายามค่ำคืนของเธอ บุคคลที่สามารถสัมผัสหัวใจของเธอได้อย่างแท้จริง

ทิฟฟานี่กลับมาที่คอนโดของเธอ ความง่วงนอนได้จ้างหายไปจากเธออย่างสมบูรณ์ แค่นึกถึงสิ่งที่ธัญญ่าได้ทำลงไปก็ทำให้เธอไม่มีเรี่ยวแรงใด ๆ และคลื่นไส้แล้ว

เธอไม่เสียเวลาที่จะเก็บของย้ายออกจากคอนโดก่อนที่จะส่งจดหมายลาออกให้กับเอริก เหตุผลเดียวที่เธอไม่ได้ไล่ธัญญ่าออกจากบ้านเป็นเพราะเธอรู้จักแจ็คสันดี เขาจะไม่มีวันเริ่มคบหากับใครเพียงเพราะเขาเคยมีเซ็กส์กับคน ๆ นั้น และหากเธอจะไล่ธัญญ่าออกจากบ้านหลังเดียวที่หล่อนมีอยู่ ธัญญ่าก็จะไม่เหลือที่อื่นให้ไปอีกเลย

มันจะเป็นความมีน้ำใจสุดท้ายที่ทิฟฟานี่อนุญาตให้ตัวเองมอบให้หล่อน ต่อไปนี้จะไม่มีอีกแล้ว

แจ็คสันตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้นด้วยอาการปวดศีรษะจนแทบจะระเบิด ความทรงจำเกี่ยวกับเมื่อคืนนี้ค่อย ๆ กลับมาจนกระทั่งมันหยุดลงในขณะที่แอลกอฮอล์เริ่มประนีประนอมกับความสงบเสงี่ยมของเขา เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาสูญเสียความทรงจำของเขา? แจ็คสันนึกอะไรไม่ออกเลย

เขาคิดว่าเขาจะตื่นมาคนเดียว แต่ทว่าแขนด้านหนึ่งของเขากลับหนักอย่างผิดปกติเมื่อเขาพยายามจะลุกขึ้น เขาจึงหันไปมอง… และแล้วเขาก็ต้องตกตะลึง

ทำไมธัญญ่าถึงมานอนอยู่ข้าง ๆ เขาบนเตียงเขา? แล้วทำไมถึงมีเสื้อผ้ากระจัดกระจายอยู่บนพื้นห้องนอนของเขาไปทั่ว? ทั้งหมดที่เขาจำได้คือเธอมาหาเขาและถามเขาว่าเขาต้องการดื่มกับเธอไหม ตอนนั้นเขาไม่ได้บอกให้เธอกลับบ้านเพราะเขาเองก็อยู่ในจุดที่แย่ที่สุดเช่นกัน

เมื่อแจ็คสันไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร ผู้หญิงคนนั้นก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้น “อืม ตื่นแล้วเหรอ…?”