เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 884

แจ็คสันถอนหายใจ “โอเค ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง ถ้าไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้ก่อนนะ”

แอเรียนขมวดคิ้วหลังจากที่มาร์ควางสายแล้ว “ทิฟฟ์คงจะได้กลับไปคบกับแจ็คสันอีกครั้งถ้าสิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นตั้งแต่แรก ชีวิตเธอช่างซับซ้อนเหลือเกิน ทำไมพระเจ้าจึงไม่ประทานสันติสุขให้แก่เธอเลย?”

มาร์คตบไหล่เธอเบา ๆ “ถ้าฉันเป็นทิฟฟานี่ ฉันจะไม่ยอมให้ธัญญ่าได้ในสิ่งที่หล่อนต้องการ ฉันจะกลับไปคบกับแจ็คสันอยู่ดี นั่นจะแสดงให้หล่อนเห็นว่าความพยายามของหล่อนไร้ประโยชน์และไร้ค่าอย่างยิ่ง”

แอเรียนเห็นด้วย แต่จากที่รู้จักทิฟฟานี่แล้ว หล่อนคงจะทำแบบนั้นไม่ได้ เรื่องอื้อฉาวนี้เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่จะกระทบกระเทือนจิตใจหล่อน แอเรียนจึงส่งแอริสโตเติลให้มาร์ค “อุ้มเขาที ฉันจะโทรหาทิฟฟ์”

มาร์คจ้องไปที่สิ่งเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเขาและพึมพำอย่างซุกซน “เห็นไหม? แม่นายไม่ต้องการนายแล้ว หล่อนโยนนายให้ฉัน ไปอาบน้ำกับดาด๊าเถอะ โอเคไหม?”

แอเรียนที่ยังไม่ได้เดินไปไกลนักหันกลับมาตบหลังเขา “ใครเขาแกล้งเด็กแบบนั้นกัน? รอเดี๋ยว รอให้ฉันคุยให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปอาบน้ำ”

วัตถุประสงค์ของแอเรียนในการโทรหาทิฟฟานี่คือการส่งต่อทัศนคติของแจ็คสันในเรื่องนี้กับหล่อนและเน้นว่าแจ็คสันไม่ได้เป็นคนริเริ่มเรื่องนี้ เธอต้องการเห็นทิฟฟานี่และแจ็คสันลงเอยด้วยกันจนถึงวันสุดท้ายของพวกเขาและไม่ใช่แยกทางกันแบบนี้

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้ยินข้อความของแอเรียนแล้ว ทิฟฟานี่ก็หัวเราะอย่างขมขื่นและพูดว่า “มันไม่สำคัญหรอกว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง ฉันจะทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้จริง ๆ เหรอ?

ถ้าฉันคบเขาต่อไป ฉันจะนึกถึงอะไรก็ตามที่เขาทำกับธัญญ่าเป็นครั้งคราว มันไม่สบายใจเลน มันเหมือนหนามที่คอยทิ่มพวกเรา ฉันจะไม่สามารถดึงมันออกได้และมันจะคอยทิ่มแทงเราไปตลอด