เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 894

ทิฟฟานี่ยักไหล่ “ไม่มีอะไรพิเศษระหว่างเรา ความสัมพันธ์ของเรายังคงอยู่ในสภาวะที่ไม่สงบนี้ จริง ๆ แล้วฉันมองเขาเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งที่ฉันดื่มหรือทานอาหารด้วยในบางครั้ง และฉันก็ไม่สนใจว่าเขาจะคิดยังไงกับฉันด้วย

เธอรู้ไหม ฉันไม่ได้ออกไปหาเขาบ่อยขนาดนั้นด้วยซ้ำ และฉันคิดว่าในอนาคตฉันจะมีโอกาสทำแบบนั้นน้อยลงด้วย… เอาน่าแอริ ฉันไม่ได้สนใจเขาเลย หยุดจ้องฉันแบบนั้นได้แล้ว มันจะทำให้ฉันอารมณ์เสียเปล่า ๆ นะที่รัก”

ทั้งคู่ไปถึงที่ร้านอาหารจีนที่พวกเธอเลือกไว้และพบว่าอเลฮานโดรและเจตต์กำลังรอพวกเธออยู่แล้ว หลังจากที่สาว ๆ นั่งลง เจตต์ก็ยื่นเมนูให้แอเรียนและพูดว่า “พวกเราสั่งอาหารไปบ้างแล้ว แต่ถ้าพวกคุณอยากรับอะไรเพิ่มก็สั่งได้เลยนะครับคุณเทรมอนต์”

แอเรียนสำรวจเจตต์อย่างระมัดระวังโดยไม่สนใจเมนู “ถ้าคุณสั่งแล้วก็ไม่เป็นไรค่ะ อาหารโปรดของทิฟฟานี่ก็คืออาหารโปรดของฉันเหมือนกัน”

เจตต์พยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะส่งเมนูคืนให้พนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ

ตอนนั้นเองที่แอเรียนใช้โอกาสเพื่อที่จะสำรวจดูอเลฮานโดร สมิธ ทันใดนั้นเธอก็รับรู้ได้ถึงลางสังหรรณ์แปลก ๆ จากเขาโดยไม่ทราบสาเหตุ

“คุณเทรมอนต์ คุณจ้องผมราวกับว่า… เราเคยเจอกันมาก่อน?” อเลฮานโดรตั้งข้อสังเกตด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

มุมริมฝีปากของแอเรียนกระตุก “คุณอ่านใจฉันได้เหรอคะ? แต่ฉันก็รู้สึกเหมือนเราเคยเจอกันมาก่อนจริง ๆ นั่นแหละ”

อเลฮานโดรเลิกคิ้วข้างหนึ่ง “โอ้ งั้นเหรอครับ? ถ้างั้นช่วยบอกผมทีว่าผมเหมือนใครในหมู่คนรู้จักของคุณ?”

แอเรียนชะงักไปหนึ่งวินาทีก่อนจะตอบว่า “เปล่าค่ะ ภายนอกคุณดูไม่เหมือนใครที่ฉันรู้จักเลย แต่ท่าทางของคุณนั้นชวนให้ฉันนึกถึงคน ๆ นึงที่ฉันเคยรู้จักในอดีต แต่ฉันจะไม่บอกว่าใครเพราะฉันเดิมพันได้เลยว่าคุณคงจะไม่รู้จักเขาอยู่ดี”

อเลฮานโดรประสานมือลงบนโต๊ะต่อหน้าตัวเอง นิ้วของเขาประสานกันแน่นราวกับว่าเขาเป็นผู้สอบสวนของแอเรียน ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงคนนั้นก็สังเกตเห็นรอยสีแดงเล็ก ๆ บนผิวหนังระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ซ้าย ซึ่งเป็นการค้นพบที่บรรเทาความกังวลในตัวเธอได้อย่างมาก

“คุณสมิธ คุณเพิ่งซื้อที่ดินจากการประมูลเมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม?” เธอเปลี่ยนเรื่อง “นั่นเป็นที่ดินที่มีศักยภาพสูงมากเลยนะคะ คุณกำลังจะขยายอาณาจักรของคุณในเมืองหลวงนี้เหรอคะ?”