ตอน บทที่ 897 เพื่อคลานออกจากสลัม ไม่ว่าจะโดยวิธีใดก็ตาม จาก เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 897 เพื่อคลานออกจากสลัม ไม่ว่าจะโดยวิธีใดก็ตาม คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ที่เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เมื่อทั้งคู่ไปถึงที่หน้าห้องทำงานของมาร์ค พวกเธอก็พบกับเดวี่ที่ดูเบื่อหน่ายจนจนปัญญา เมื่อเขาเห็นพวกเธอ แววตาของเขาก็เป็นประกาย “สวัสดีครับนายหญิง! ในที่สุดคุณก็มาแล้ว!”
แอเรียนยิ้มเยาะเย้ยใส่เขา “หืม นั่นไม่ใช่สีหน้าท่าทางที่คนเราจะทำเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีไม่ใช่เหรอ? ไม่ต้องห่วง ฉันมาช่วยแล้ว”
ทว่าสถานการณ์ในห้องทำงานกลับทำให้เธอต้องตกตะลึง แทนที่สมอร์จะร้องไห้หรือโวยวายอย่างที่คาดคิด เขากลับซุกอยู่ในแขนของพ่อเขาระหว่างที่พ่อเขากำลังตั้งอกตั้งใจทำงาน หนุ่มน้อยกำลังเล่นอยู่กับปากกาแท่งหนึ่งตามลำพังอย่างสนุกสนานจนแววตาเป็นประกายพลางพูดพล่ามโดยปราศจากความหมายกับตัวเอง
ภาพตรงหน้าแอเรียนตัดกับความทรงจำของเด็กน้อยขี้โวยวายที่เธอมีโดยสิ้นเชิง ระหว่างที่เธอจ้องด้วยความประหลาดใจ แมรี่ก็เข้ามาหาเธอจากด้านข้าง
“โอ้ สวัสดีค่ะนายหญิง ฉันเพิ่งเปลี่ยนผ้าออมให้นายน้อยแอริสโตเติลและทุกอย่างก็เรียบร้อยดี คุณไปพักผ่อนตามสบายเลยค่ะ ที่นี่ไม่มีอะไรให้ต้องห่วง ดูเหมือนว่าแค่ฉันกับนายท่านก็สามารถจัดการหนุ่มน้อยอยู่ได้แล้ว
ดูเขาสิ! วันนี้ท่านแอริสโตเติลประพฤติตนดีมาก ไม่โวยวาย ไม่ร้องไห้ อุ๊ย ฉันว่าอย่าให้เขาเห็นคุณจะดีกว่า! เขาอาจจะเริ่มโวยวายได้… ตามนี้นะคะ คุณออกไปเที่ยวเล่นก่อนดีกว่า อย่าเข้าใกล้เขาเลย ความสงบมีค่าสำหรับที่นี่มาก ไม่มีใครอยากให้มันหายไป!”
ก่อนที่แอเรียนจะทันได้พูดอะไร แมรี่ก็ดันเธอออกจากห้องทำงานซะแล้ว เธอไม่มีแม้แต่โอกาสจะเอ่ยว่าเต้านมของเธอมีน้ำนมมากไปและว่าเธอต้องการที่จะให้สมอร์ช่วยดื่มมันหน่อย
ทิฟฟานี่แซว “อุ๊ยยย ใครจะเชื่อว่าเขาจะสามารถเลี้ยงลูกได้ด้วยเหมือนกัน? เธอไม่ถูกคิดถึงแล้วแหละที่รัก ฮ่า ๆ ดูเหมือนลูกเธอจะไม่ต้องการเธอแล้วด้วยซ้ำ!”
แอเรียนถอนหายใจ “ก็ได้ งั้นฉันไม่สนแล้วไปทิฟฟ์ ไปช้อปปิ้งกันเถอะ”
ห่างจากพวกเธอหลายกิโลเมตรในเมืองหลวง ในห้องเช่าอพาร์ทเมนท์ ธัญญ่ากำลังอ่านบทสนทนาระหว่างเธอกับแอเรียนซ้ำแล้วซ้ำอีกพลางตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อย ๆ แอเรียนรู้ว่าเธอท้องและหล่อนจะไม่ยอมปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่าย ๆ แน่นอน
ธัญญ่ามองว่าแอเรียนเป็นบุคคลที่น่าเกรงขามมาตลอด ภายนอกที่ดูสุภาพอ่อนโยนของผู้หญิงคนนั้นมาพร้อมกับความเฉลียวฉลาดและความว่องไวในการกระทำของเธอ
พักหลัง ๆ นี้อาการแพ้ท้องของธัญญ่ารุนแรงขึ้นมากจนเธอไม่อาจกินหรือนอนได้ ตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะไปตรวจการตั้งครรภ์ที่โรงพยาบาลในเช้าวันรุ่งขึ้นก่อนที่เธอจะดำเนินตามแผนการของเธอต่อ ทว่าการกระทำของแอเรียนและทิฟฟานี่บังคับให้เธอต้องเร่งมือ
ธัญญ่ากดกริ่ง ผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นคนดูแลบ้านรีบออกมาจากบ้านและถามว่า “ไม่ทราบว่าคุณมาหาใครเหรอคะ?”
ธัญญ่าวางท่าทางที่ดีที่สุดของเธอและยิ้มอย่างสุภาพ “สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง ฉันมาเยี่ยมคุณป้าซัมเมอร์และคุณลุงแอตติคัสค่ะ พวกเขาอยู่บ้านหรือเปล่าคะ?”
ความตั้งใจของผู้มาเยี่ยมเยียนทำให้ผู้ดูแลต้องเปิดประตูและปล่อยให้ธัญญ่า ซึ่งมีท่าทางสุภาพได้รับความปลื้มปริ่มจากผู้หญิงคนนั้น เข้าไปในบ้าน หลังจากที่ขอบคุณ ธัญญ่าก็เดินตามผู้หญิงคนนั้นเข้าไปจนกระทั่งถึงห้องนั่งเล่น
ที่นั่น ผู้ดูแลก็ประกาศให้ซัมเมอร์ ที่นั่งอยู่ที่โซฟา รับรู้ว่า “นายหญิงคะ! มีคนมาพบนายหญิงค่ะ”
ซัมเมอร์เงยหน้าขึ้นจากนิตยสารของเธอ เมื่อสายตาของเธอเห็นธัญญ่า เธอก็ดูประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด “โอ้ ธัญ! มาที่นี่ได้ไง? เธอมาคนเดียวเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...