เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 896

ธัญญ่าพยักหน้าอย่างเจียมตัว “คะ-ค่ะป้าซัมเมอร์”

ธัญญ่าสงสัยว่าซัมเมอร์คิดว่าเธอควรจะมาที่นี่เมื่อมากับทิฟฟานี่เท่านั้นหรือเปล่า ธัญญ่าค้นพบว่านั่นคือโศกนาฏกรรมของชีวิตเธอ เธอจะเป็นคนที่ติดสอยห้อยตามของคนอื่นเสมอ แต่ไม่ใช่วันนี้ วันนี้เธอมาด้วยตัวของเธอเอง

แววตาของซัมเมอร์สื่อถึงความผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด “โอ้ งั้นเหรอ เอ่อ งั้น… มีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า?”

ธัญญ่าก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและดึงผลการตรวจการตั้งครรภ์ออกมาจากกระเป๋าของเธอ “หนูเพิ่งได้รับผลการตรวจนี้มา หนูว่าคุณป้าควรดูมัน”

ซัมเมอร์งงงวย ทำไมอยู่ ๆ ถึงต้องให้เธอดูผลการตรวจอะไรด้วย? มันใช่เรื่องของเธอตรงไหน? ทว่าเธอก็ยังรับผลตรวจนั้นจากมือของธัญญ่าตามมารยาทและพบว่ามันคือผลการตรวจการตั้งครรภ์

“อ๋ออ ยินดีด้วยนะจ๊ะที่รัก!” ซัมเมอร์ยิ้มอ่อน ๆ “เธอเจอคนที่ใช่แล้วใช่ไหม? จะแต่งงานกันเมื่อไหร่เหรอ?”

ธัญญ่าเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะประกาศว่า “พ่อของลูกในท้องหนูคือ… แจ็คสัน เวสต์”

รอยยิ้มของซัมเมอร์จางหายไปทันที “อะ-อะไรนะ? เธอล้อเล่นใช่ไหม? ฉันรู้จักลูกชายของฉันดี แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือเธอเป็นเพื่อนของทิฟฟ์! พวกเธอทำแบบนี้ได้อย่างไร?”

การตอบสนองของซัมเมอร์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ธัญญ่าคิดไว้เลย ดังนั้นเธอจึงช็อคจนไม่รู้ว่าเธอควรจะพูดอะไร ในเวลาเดียวกัน ซัมเมอร์กลับโมโหมากเมื่อเธอตะโกนขึ้นไปที่ชั้นบนว่า “แอตติคัส เวสต์! ลงมาเดี๋ยวนี้!”

ความโกลาหลนั้นทำให้แอตติคัสต้องรีบวิ่งออกมาจากห้องทำงานเขาทันที “กะ-เกิดอะไรขึ้นที่รัก?”

ซัมเมอร์โยนผลการตรวจการตั้งครรภ์ลงโต๊ะกาแฟด้วยความโกรธ “เพื่อนทิฟฟ์คนนี้กำลังอ้างว่าเธอท้องกับลูกของแจ็คสัน! คุณเชื่อเรื่องเหลวไหลนี้ไหม? เรื่องนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ต้องเป็นคนแบบไหนกันถึงจะทำเรื่องแบบนี้ได้?”

ผิวเผินอาจจะดูเหมือนว่าซัมเมอร์กำลังต่อว่าลูกชายตัวเอง ทว่าธัญญ่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บราวกับว่าจริง ๆ แล้วเป้าหมายในการต่อว่าของซัมเมอร์คือธัญญ่า

เด็กผู้หญิงธรรมดาที่เติบโตจากครอบครัวที่กระจอกงอกง่อยและต้อยต่ำอย่างธัญญ่ามักจะรู้สึกกดดันทุกครั้งที่เธอต้องเผชิญหน้ากับพวกคนชนชั้นสูง เช่น แอตติคัสและซัมเมอร์ ในสภาพแวดล้อมที่หรูหราเช่นที่อยู่อาศัยของครอบครัวเวสต์ ความองอาจที่เธอได้รวบรวมก่อนที่จะเข้ามาได้หายไปหมด เหลือไว้เพียงคนเลวผู้น่าสมเพชที่ยืนอยู่เงียบ ๆ ในห้องนั่งเล่นขณะที่รอคำตัดสินของพวกเขา

“ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอต้องไปดิ้นรนหาเงินเพื่อไปทำมันหรอกนะธัญญ่า ที่จริงแล้วฉันจะชดเชยให้เธอด้วยสิ่งที่เธอรู้สึกว่าเธอสมควรที่จะได้รับจากอุบัติเหตุอันน่าปวดหัวนี้ด้วย!” ซัมเมอร์พูดต่อ

“ฉันไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วสาวน้อย และฉันจะไม่เสียเวลาพูดอ้อม ๆ ด้วย เมื่อเธอจัดการเอามันออกเรียบร้อยแล้วเธอค่อยเอาใบเสร็จค่าใช้จ่ายมาให้ฉัน แต่ระหว่างนั้นอย่ามาเหยียบที่บ้านฉันอีก”

ธัญญ่ารู้สึกราวกับว่าเธอถูกสาดด้วยความเกลียดชังที่เย็นเฉียบจนซึมลึกเข้ากระดูกของเธอ เธอเคยเห็นความมีน้ำใจที่ซัมเมอร์มีต่อทิฟฟานี่ ธัญญ่าจึงหวังว่าเธอจะสามารถเป็นผู้รับของความอบอุ่นนั้นได้เช่นกัน

แต่ความจริงโหดร้ายกับเธอเสมอ แม้ว่าธัญญ่าจะอุ้มท้องหลานและทายาทของพวกเขา ครอบครัวนั้นก็ยังมองเธอเป็นเพียงขยะข้างทาง

ความขุ่นเคืองที่เธอมีต่อทิฟฟานี่พุ่งสูงขึ้น จิตใจที่อ้างว้างของธัญญ่ากรีดร้องว่าเรื่องทั้งหมดนี้ไม่ยุติธรรมขนาดไหนครั้งแล้วครั้งเล่า ทำไมเธอถึงไม่สามารถได้รับสิทธิพิเศษทั้งหมดที่ทิฟฟานี่ เลนได้?! เหตุใดเธอ ธัญญ่า จึงไม่มีสิทธิ์นั้น?

ธัญญ่ายืนนิ่งราวกับว่าเท้าของเธอถูกติดกาวไว้ที่จุดนั้น ในขณะเดียวกัน ซัมเมอร์ก็กระโจมขึ้นไปที่ชั้นบนราวกับว่าเธอทนมองหญิงสาวคนนั้นอีกต่อไปไม่ไหวแล้ว