เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 914

ธัญญ่ากัดฟันและเหวี่ยงไม้นั้นไปที่ไหล่ของเจตต์ “เธอจะเกาหลังให้ฉันเหรอ?” เจตต์คำราม “เธอคิดว่าการต่อสู้กับแจ็คสันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? หักกระดูกฉันเลย ฉันไม่ได้ช่วยเธอเพื่อให้พวกเราโดนจับได้นะ! เร็วเข้า!”

ธัญญ่ารู้ว่าถ้าเรื่องนี้ถึงหูของอเลฮานโดร เจตต์จะต้องตาย กระดูกที่หักเทียบอะไรกับความตายไม่ได้เลย เธอฮึดสู้และตีเจตต์ด้วยกำลังทั้งหมดที่เธอมีโดยตั้งใจหลีกเลี่ยงหัวเขา “ได้ยัง? คุณเจ็บหรือเปล่า?” เธอตกใจจนอ้าปากค้างและจับที่หน้าท้องของเธอที่เจ็บเล็กน้อยจากการตีนั้น

เจตต์ไม่ได้ตอบเธอ เขาคว้ากระปุกออมสินรูปหมูจากบนโต๊ะข้างเตียงของเธอและทุบมันใส่หัวตัวเอง เครื่องลายครามแตกเป็นชิ้น ๆ และหน้าผากของเจตต์ก็เริ่มเลือดออกทันที ธัญญ่าเบิกตากว้างจากความตกใจพลางเอามือปิดปากตัวเองไว้

“ไป!”

ธัญญ่าสั่นสะท้านจากเสียงคำรามของเจตต์ เธอเดินเซไปที่ประตูอย่างลำบากลำบน ขาของเธอเหมือนจะหมดแรง “คะ-คุณ… โอเคใช่ไหม? หนูจะไปแล้วนะ…”

เจตต์โบกมือก่อนจะพิงกำแพงและจุดบุหรี่

ธัญญ่ารวบรวมสติตนเองและรีบออกจากคอนโดราวกับว่ากำลังหนีจากความตาย

เธอเพิ่งจะผ่านเหตุการณ์เสี่ยงตายมา ดังนั้นสภาพเธอจึงดูค่อนข้างอนาถ เสื้อผ้าของเธอยุ่งเหยิงไปหมดและเธอก็ดูซีดเซียวมาก “ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในคืนนั้น! ฉันวางยาใส่เครื่องดื่มคุณและฉันก็เอาเลือดไปป้ายที่นอน เด็กในท้องหนูไม่ใช่ของคุณ!”

แจ็คสันช็อค “จริงใช่ไหม? งั้นใครเป็นพ่อเด็กล่ะ? มีคนสั่งให้เธอทำแบบนี้หรือเปล่า?”

ทันใดนั้นธัญญ่าก็นึกถึงเจตต์และลังเลก่อนที่จะตอบว่า “ไม่มีใครสั่งให้หนูทำอะไรทั้งนั้น หนูเต็มใจทำเอง มันไม่สำคัญหรอกว่าใครจะเป็นพ่อของเด็ก ตอนนี้คุณได้คำอธิบายให้ทิฟฟานี่แล้ว ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรได้รับการให้อภัยจากคุณหลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้น ฉันจะมาบอกแค่นี้แหละ… ลาก่อน”