เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 935

ทิฟฟานี่ลูบจมูกตัวเอง “เชื่อก็บ้าแล้ว อย่างกับคุณจะมีเวลาว่างขนาดนั้นงั้นแหละ”

อเลฮานโดรจิบเบียร์ที่อยู่ต่อหน้าเขา “อย่างที่ผมบอก วันนี้ผมเพิ่งซื้อที่ดินแปลงหนึ่งมาจากแจ็คสัน ดูเหมือนว่าเขาจะค่อนข้างเก็บความแค้นของเขาได้เก่งมากเพราะวิธีที่เขาปฏิบัติกับผมนั้นเหมือนกับที่เขาจะทำต่อคู่ปรับในเรื่องความรักเลย เขาขายที่ดินแปลงนั้นให้ผมในราคาสามเท่าของราคาตลาดด้วย”

ทิฟฟานี่จัดโต๊ะด้วยสายตาที่หรี่ลงเล็กน้อย "อ๋อ งั้นเหรอ? ไม่รู้สิ ถ้าคุณคิดว่ามันแพงเกินไปคุณก็สามารถปฏิเสธข้อเสนอของเขาได้นิ หรือว่าคุณมีเงินในกระเป๋ามากเกินไปจนคุณเพียงอยากหาวิธีผลาญมัน?”

การเห็นเธอแกล้งทำเป็นไม่สนใจทำให้อเลฮานโดรหัวเราะคิกคัก "ฮิฮิ เห็นได้ชัดว่าคุณใส่ใจเรื่องนี้มาก แล้วทำไมต้องแสร้งทำเป็นอย่างอื่นล่ะ หืม? ไม่เอาน่า คุณไม่จำเป็นต้องแสร้งอะไรเมื่อคุณอยู่กับผมทั้งนั้น เข้าใจไหม?

เป็นตัวของตัวเองได้เลย ผมจะไม่โกหก ผมคิดว่ามันแพงมาก แต่ผมต้องการมัน ผมก็เลยต้องตอบตกลง” เขาอธิบายก่อนจะเสริมว่า “อ้อ อีกอย่าง เขากำลังจะมาที่สาขาที่คุณทำงานอยู่ตอนนี้ แค่จะเตือนคุณไว้ก่อน”

ทันใดนั้นทิฟฟานี่ก็รู้สึกว่าบาร์บีคิวในปากของเธอจืดชืดไปเลย “เขามาทำบ้าอะไรที่นี่? ทำไม? สำนักงานใหญ่ไม่สบายพอสำหรับเขาหรือไง? และเขายังเดินทางหลายกี่โลเมตรภายใต้อากาศที่ร้อนขนาดนี้อีก? เขาต้องมีเวลาว่างมากเกินไปจริง ๆ”

อเลฮานโดรเลิกคิ้วข้างนึง “ถ้าคุณไม่อยากเจอเขาจริง ๆ แล้วทำไมคุณถึงตกลงที่จะมาทำงานในสาขาย่อยของบริษัทเขาล่ะ? ผมเสนอให้คุณมาทำงานกับผมแล้วแต่คุณก็ปฏิเสธ”

ทิฟฟานี่พบว่าลิ้นของเธอไม่สามารถหาข้อแก้ตัวได้ หลังจากที่ดื่มเบียร์ไปอึกใหญ่ ในที่สุดหัวของเธอก็โล่งขึ้นและสามารถหาเหตุผลได้ “ฟังนะ ฉัน คือ ฉันก็ไม่ได้อยากจะมาที่นี่หรอก เข้าใจไหม? แม่ของเขาต่างหากที่กระตือรือร้นและดื้อรั้นเกินไป แม่เขาใจดีกับฉันมากมาตลอด ดังนั้นฉันเลยไม่สามารถปฏิเสธเธอได้…

โอเค! ฉันรู้ว่าแจ็คสันและฉันเลิกกันแล้ว แต่นั่นไม่ใช่ข้ออ้างที่ฉันจะสามารถตัดความสัมพันธ์ข้ามคืนได้! เอ่อ แล้วทำไมฉันต้องมาอธิบายมันให้คุณฟังด้วยเนี่ย? คุณไม่มีวันเข้าใจความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่มืดมนและซับซ้อนพวกนี้หรอก และฉันก็ไม่ต้องการให้คุณช่วยฉันจัดการกับมันด้วย มันเป็นแค่เรื่องยุ่ง ๆ ทั่วไปของคนทั่วไปที่มีค่าน้อยกว่าและฐานะต่ำกว่าคุณ”

อเลฮานโดรไม่พูดอะไร ตอนนี้ความสนใจของเขาตกไปที่แก้วไวน์ในมือแล้ว ดูเหมือนว่าซัมเมอร์ เวสต์จะยังคงหวังให้แจ็คสันพาทิฟฟานี่กลับบ้านอีกครั้ง ดังนั้นเธอจึงจัดการให้มั่นใจว่าทิฟฟานี่จะอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมของแจ็คสันเสมอ ไม่ว่าเธอจะวิ่งหนีไปไกลแค่ไหนก็ตาม

ทันใดนั้นอเลฮานโดรก็พบว่าหญิงชราคนนั้นค่อนข้างน่ารังเกียจ

มีอะไรอีกที่จะเป็นกุญแจสำคัญในการทำลายความสัมพันธ์ระยะไกลหากไม่ใช่การขาดโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันในชีวิตประจำวันทุกวัน? จากนั้นมือที่สามก็จะสามารถเข้ามาฉวยโอกาสจากความโดดเดี่ยวนั้นได้อย่างง่ายดาย และก่อนที่ใครจะรู้ รักแท้ก็ได้แพ้พ่ายต่อสิ่งที่ธรรมดาอย่างเช่นระยะทางไปแล้ว

เมื่อทิฟฟานี่กลับไปถึงที่ล็อบบี้ใต้อพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ ที่เธอเช่าอยู่ เธอก็ถามตามมารยาทว่า “คุณอยากจะเข้ามาดื่มชาหน่อยไหม?”

อเลฮานโดรจ้องเธอด้วยสายตาแปลก ๆ

ในที่สุดเธอก็ตระหนักถึงความหมายแปลก ๆ ในคำเชิญของเธอ ทิฟฟานี่จึงอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ไม่! ไม่ ได้โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด! ฉันหมายความตามที่พูดไปจริง ๆ!”

อเลฮานโดรยิ้ม “อืม ตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วนะ ดังนั้นภายใต้สถานการณ์ปกติมันก็จะไม่น่าแปลกถ้าใครจะคิดว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นในคำเชิญนั้น เพราะฉะนั้นมันจึงไม่ใช่ความผิดของผมที่จะจินตนาการลึกไปหน่อย” เขากล่าว “แต่เนื่องจากมันเป็นเพียงคำเชิญให้ดื่มชาปกติ ผมก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปฏิเสธ”