เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 941

ทิฟฟานี่ถึงกับอึ้ง “เดี๋ยวก่อนนะ แล้วคุณรู้ได้ยังไง?”

เอมี่หันไปมองกระจกและจัดผมของตัวเองให้เป็นระเบียบเรียบร้อย "คุณเวสต์ตอบสนองเมื่อเธอกำลังจะตกจากเก้าอี้ด้วยปฏิกิริยาที่เหนือมนุษย์ ปฏิกิริยาตอบสนองที่คนเราจะสงวนไว้ให้เฉพาะคนที่มีความสำคัญในใจของเราเท่านั้น ไม่มีใครสามารถพร้อมที่จะช่วยเหลือหญิงสาวในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเร็วขนาดนั้นได้หรอก! นั่นรวมถึงขอเท็จจริงที่ว่าตอนนั้นเขาหันหลังให้เธออยู่! นอกจากนี้เธอยังเป็นคนเดียวในบริษัทที่กล้าตอบเขาด้วยวิธีแบบนั้นด้วย”

ความเศร้าโศกที่ขมขื่นผุดขึ้นที่หน้าอกของทิฟฟานี่ “สิ่งที่เราเคยมีล้วนแต่เป็นอดีตไปแล้ว และขอบอกตามตรงว่าฉันไม่เคยต้องการที่จะมาที่นี่ผ่าน 'เส้นสาย' พระเจ้า มันน่าอายมาก แต่ช่างมันเถอะ ฉันคิดว่าฉันซ่อนอยู่ในนี้มานานพอแล้วแหละ ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอดไป มันค่อนข้างน่าสะอิดสะเอียน”

เอมี่ตบไหล่ทิฟฟานี่ราวกับพี่สาวที่ให้กำลังใจน้องสาว “ล้วนแต่เป็นอดีตไปแล้วงั้นเหรอ? งั้นก็ปล่อยมัน ไม่ใช่เธอ ไว้ในอดีต ตอนนี้เธอเป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการในสาขาย่อยของบริษัทที่เซาธ์ พาร์กและเขาเป็นหัวหน้าและเจ้านายของเธอ เธอเข้าใจฉันไหม?"

ไม่ ทิฟฟานี่ไม่เข้าใจเธอเลย เอมี่กำลังบอกเป็นนัยว่ามารยาทและความเคารพต่อกฎเกณฑ์ของเธอนั้นต่ำเกินไปเหรอ? หมายความว่าระหว่างที่ทำงานทิฟฟานี่ไม่ได้มองแจ็คสันเป็นเจ้านายของเธอมากพอเหรอ?

การตักเตือนของเอมี่ทำให้ทิฟฟานี่ตาสว่าง ทันใดนั้นทิฟฟานี่ก็ตระหนักว่าเธอได้ทำตัวไม่ถูกต้องและยังคงยึดติดกับอดีตอย่างดื้อรั้น “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะปฏิบัติต่อเขาในฐานะหัวหน้าของฉัน”

เมื่อพวกเขากลับไปที่ห้องอาหารส่วนตัว เอมี่ก็จัดที่นั่งข้าง ๆ แจ็คสันให้ทิฟฟานี่ ผู้ที่รินไวน์ให้เจ้านายตัวเองก่อนที่จะตักอาหารที่เขาโปรดปรานมาให้เขา

ท่าทางที่เปลี่ยนไปมากของเธอทำให้แจ็คสันตกตะลึงอย่างมากจนเขาต้องหยุดช้อนส้อมของเขาไว้กลางอากาศและถามว่า “คุณกำลังจะทำอะไร?”