เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 946

ที่โรงพยาบาล

เมื่อมาร์คและแอเรียนไปถึง เอริกก็อยู่ในระหว่างการผ่าตัดแล้ว ไม่มีใครรออยู่นอกห้องผ่าตัดก่อนที่พวกเขาจะไปถึงเลย มันเป็นภาพที่ทำให้หัวใจสลายได้มาก

แอเรียนนั่งลงบนม้านั่งยาวในโถงทางเดิน “ใครโทรหาคุณเหรอ? ทำไมไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย?”

“ธัญญ่า” มาร์คเหลือบมองเธอจากด้านข้าง

แอเรียนขมวดคิ้ว “ทำไมถึงเป็นเธอได้? แต่ฉันว่ามันก็สมเหตุสมผลแล้วแหละ… เธอจากไปหลังจากที่โทรหาคุณแล้ว อาจเป็นเพราะเธอไม่ต้องการที่จะเจอเรา”

“คอนโดที่หล่อนอาศัยอยู่อยู่ตรงข้ามกับสำนักงานของเอริกพอดี หล่อนคงจะบังเอิญเห็นว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา หล่อนจึงมาส่งเขาที่โรงพยาบาลและโทรหาเรา” เขาเดา “แจ็คสันกำลังกลับมาเหมือนกัน”

แอเรียนไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้นอีก อย่างน้อยธัญญ่าก็ไม่ได้ชั่วร้ายโดยสิ้นเชิงและยังไม่ได้ลืมความเมตตาที่เอริกเคยมีต่อเธอ

การผ่าตัดใช้เวลามากกว่าห้าชั่วโมง เมื่อไฟในห้องผ่าตัดดับลง มาร์คก็รีบไปที่ประตูของห้องผ้าตัดและรอให้มันเปิด

หน้าผากของหัวหน้าศัลยแพทย์เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเมื่อเขาเดินออกมา “คุณเป็นสมาชิกครอบครัวของผู้ป่วยหรือเปล่าครับ?”

มาร์คพยักหน้าอย่างรุนแรง “เขาเป็นอย่างไรบ้างครับ?”

แพทย์ส่ายหัวด้วยความยับยั้งชั่งใจ “เขาเป็นมะเร็งกระเพาะอาหารระยะสุดท้าย เขายังอายุน้อยและควรจะได้รับการรักษาเร็วกว่านี้ เขาเพิ่งจะถูกส่งมาที่นี่หลังจากที่เขาเริ่มไอเป็นเลือดแล้วเท่านั้น ในขณะนี้เขายังสามารถทรงตัวได้เพราะการผ่าตัดฉุกเฉินนั้น

แต่... คุณควรจะรู้เอาไว้ว่าในสถานการณ์เช่นนี้ เขาจะไม่สามารถอยู่ได้อีกนานนัก มากสุดก็หนึ่งเดือน เขาสามารถเลือกที่จะอยู่ในโรงพยาบาลได้ แต่เขาจะต้องทนลำบาก หรือ... เขาอาจจะอยากใช้เวลาที่เหลือทำทุกอย่างที่เขาต้องการในขณะที่เขายังพอจะมีโอกาส