เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 955

เจตต์จับพวงมาลัยแน่นโดยไม่รู้ตัว “คุณมีแผนจะทำอะไรครับ?”

สายตาของอเลฮานโดรเยือกเย็นดั่งพายุหิมะที่หนาวเหน็บจนถึงกระดูก “ฉันจะไม่ยอมให้เด็กคนนั้นลืมตามองโลกนี้เด็ดขาด ถ้าเธอเสียมันไป เธอก็จะสูญเสียเหตุผลเดียวที่เธอจะต้องกลับไปหาแจ็คสัน… ใช่ ฉันไม่มีวันยอมให้เธอถูกพรากไปจากผมอีก!”

เจตต์ถึงกับอึ้ง เป้าหมายของแผนของอเลฮานโดรไม่ใช่เพื่อให้ทิฟฟานี่มาอยู่ในอ้อมแขนของเขาหรอกเหรอ? เจ้านายของเขาไม่เคยรักทิฟฟานี่อย่างแท้จริงและทำทุกอย่างเพียงเพื่อครอบครองเธอเหมือนสิ่งของอย่างนั้นเหรอ? ท้ายที่สุดแล้วคนที่รักใครสักคนอย่างแท้จริงจะสามารถวางแผนให้เธอคนนั้นแท้งอย่างไร้ความปราณีได้อย่างไร?

เมื่อพบว่ามันน่าหนักใจมาก เจตต์จึงพูดขึ้นว่า “คุณสมิธครับ ผมเชื่อจริง ๆ ว่านี่เป็นความคิดที่แย่มาก จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอรู้ว่าคุณเป็นคนทำให้เธอแท้ง? หลังจากนั้นเธอจะอยากใช้ชีวิตที่เหลือของเธอกับคุณไหม? การทำสิ่งนี้คือการวางระเบิดที่วันหนึ่งจะต้องระเบิดนะครับ”

เห็นได้ชัดว่าอเลฮานโดรสูญเสียความมีเหตุผลของเขาไปมาก “งั้นจะให้ฉันทำบ้าอะไรล่ะ หืม?!” เขาตะคอก “ฉันควรจะดูเธอให้กำเนิดสิ่งนั้นและกลับเข้าไปในอ้อมแขนของแจ็คสันงั้นเหรอ?!”

นั่นทำให้เจตต์ต้องหุบปาก แม้ว่าแผนของอเลฮานโดรจะโหดเหี้ยมเพียงได้ แต่เจตต์ก็ต้องยอมรับว่าเขาเองก็ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้เช่นกัน นอกจากนี้ เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของเจ้านายเขาแล้ว ดูเหมือนว่าอเลฮานโดรจะไม่อาจสามารถรักผู้หญิงในแบบที่บริสุทธิ์และมีเมตตาได้อย่างแท้จริง

ในที่สุดเขาก็ตอบได้เพียงว่า “ผมไม่รู้ครับ”

อเลฮานโดรไม่พูดอะไร เขาหลับตาและเอนหลังพิงที่เบาะนั่งโดยไม่พูดอะไรราวกับว่าพลังจิตทั้งหมดของเขามุ่งไปที่การดับไฟในตัวเขา

…

โรงพยาบาลได้ให้เอริกกลับบ้านได้ หลังจากที่เขาถูกแอดมิดสองสามวัน ภายนอกเขาอาจดูไม่ต่างจากคนอื่น เว้นแต่อาการปวดท้องอันเจ็บปวดของเขา