เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 962

ทิฟฟานี่เพิ่งจะไปถึงที่ทำงานเมื่อเธอได้รับข้อความจากซัมเมอร์และตอบกลับทันที: ‘หนูได้ยินจากแจ็คสันมาว่าคุณประสบอุบัติเหตุ หนูตั้งใจว่าจะกลับบ้านไปเยี่ยมคุณสุดสัปดาห์นี้พอดี หนูจะขับรถกลับหลังเลิกงานวันศุกร์นี้ทันทีค่ะ'

ลิ้นจี่ในปากของซัมเมอร์ดูเหมือนจะมีรสหวานเป็นพิเศษเมื่อเธอเห็นข้อความนั้น เนื่องจากแจ็คสันไปไม่ได้ การให้ทิฟฟานี่กลับมาบ้านก็คงจะไม่ต่างอะไร เธอตอบกลับอย่างมีความสุข: 'โอเค ตรงมาที่บ้านฉันหลังจากกลับที่เธอถึงบ้านในคืนวันศุกร์เลย ตอนนั้นฉันน่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วล่ะ ฉันจะเตรียมของอร่อยรอเธอไว้ เราจะกินพร้อมกันเมื่อเธอมาถึง'

ทิฟฟานี่คำนวณเวลาและตัดสินใจลาในช่วงบ่ายของวันศุกร์ จากนั้นเธอก็จะรีบขับรถกลับบ้านทันที ซัมเมอร์ยังคงเรียกหาเธอหลังจากที่ประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ต้องการปล่อยให้ซัมเมอร์รอเธอนานเกินไป

แจ็คสันขับรถไปที่บ้านของเอริกหลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาลทันที บ้านของเอริกสะอาดสะอ้านด้วยฝีมือของแม่บ้าน ทุกอย่างเรียบร้อยและเป็นระเบียบ เอริกนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่างในห้องนั่งเล่นขณะที่กำลังร่างต้นฉบับการออกแบบของเขาราวกับว่าเขาต้องการที่จะทิ้งความหลงใหลไว้ก่อนที่จะสิ้นชีวิต

ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดีและไม่ได้ดูเหมือนชายที่กำลังจะตายเลย ยิ่งเขาดูสงบมากเท่าไหร่ คนอื่นก็ยิ่งรู้สึกเศร้าลงมากเท่านั้น

แจ็คสันหยิบหมอนบนโซฟาขึ้นมาแล้วขว้างมันใส่เอริก “นายอยู่แต่ในบ้านทุกวันเลยเหรอ? อยากออกไปสนุกกับพวกเราไหม?”

รอยยิ้มของแจ็คสันเริ่มขมขื่น “ทำไมนายถึงพูดแบบนี้เหมือนกันด้วย? แม่กดดันให้ฉันไปหาทิฟฟานี่ทุกวัน แต่ฉันไม่คิดว่าเธอยังสนใจฉันอยู่ ฉันรู้สึกสบายใจเมื่อเราอยู่ด้วยกัน แต่เมื่อเราเลิกกัน ความไม่แน่นอนต่าง ๆ ก็เริ่มก่อตัวขึ้นมากเกินไป เรา… เคยรู้จักกันดี แต่หลังจากที่เลิกกันเราก็เหมือนไม่รู้จักกันอีกเลย ความรักเป็นสิ่งที่ซับซ้อนและแปลกประหลาดมาก”

เอริกเงียบไปราวกับนึกอะไรบางอย่างได้

“การรำลึกถึงเรื่องฉันทำให้นายตระหนักว่าตัวเองไม่เคยตกหลุมรักใครจริง ๆ หรือพบใครที่ลืมไม่ลงหรือเปล่า?” แจ็คสันถามอย่างเย้ยหยัน