เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 961

แอริสโตเติลดูมีพลังมากขึ้นเมื่อไข้ของเขาหายไป ความอยากอาหารของเขาก็กลับมาเช่นกัน แอเรียนรู้สึกโล่งใจมาก เธอยังบังคับให้มาร์คกลับไปทำงานอีก เธอไม่อาจปล่อยให้ความเจ็บป่วยของเด็กทารกฉุดลากทั้งครอบครัวลงได้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะต้องอยู่ข้างสมอร์ทั้งวันเสียหน่อย

ในขณะเดียวกัน ที่โรงพยาบาลอื่น แจ็คสันนอนอยู่ข้างเตียงของซัมเมอร์ตลอดทั้งคืน เช้าวันรุ่งขึ้น เขาก็ไปซื้อลิ้นจี่และองุ่นตามคำขอของแม่ตัวเองและยังปอกผลไม้ให้เธอ เขาวางชามไว้ในมือของเธอ “ผมว่า นอกจากความไม่สะดวกจากขาที่หักของแม่แล้ว ก็ไม่มีอะไรหยุดแม่จากการกินได้จริง ๆ แม่ไม่มีคนขับรถเหรอ? เกิดอะไรขึ้น?"

ซัมเมอร์บ่นขณะที่กิน “เอาจริง ๆ นะ คนขับรถของแม่จะขับมั่นคงเสมอ เขาขับให้แม่มาตั้งนานหลายปีแล้ว บาดแผลของเขารุนแรงกว่าแม่อีก ไปซื้ออาหารเสริมแล้วไปเยี่ยมเขาทีหลังด้วยนะ อาการบาดเจ็บของเขาถือว่าเกิดขึ้นในระหว่างการทำงาน ดังนั้นเราจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดให้เขาเอง

ทุกอย่างเรียบร้อยดีเมื่อเราออกไปเมื่อวานนี้ แต่แล้วก็มีรถพุ่งเข้ามาหาเราทันทีหลังจากที่เราผ่านสี่แยก มันดูจงใจมาก หลังจากนั้นรถคันนั้นก็ขับออกไป ตำรวจจราจรได้สอบสวนแล้ว และพ่อของลูกก็กำลังติดตามเรื่องนี้อยู่ รถคันนั้นใช้ป้ายทะเบียนผิดกฎหมาย ตำรวจก็เลยยังจับพวกเขาไม่ได้ แม่ว่าแม่ควรจะมองมันเป็นการฟาดเคราะห์แทน”

คำอธิบายง่าย ๆ ของซัมเมอร์ทำให้แจ็คสันเกิดความสงสัย ป้ายทะเบียนที่ผิดกฎหมายทำให้มันดูเหมือนพวกเขาจงใจขับรถออกไปหลังจากที่ชนเข้ากับรถของซัมเมอร์... ทั้งหมดนี้ฟังดูเหมือนแผนร้าย… แต่ใครจะคิดร้ายกับซัมเมอร์? เธอไม่เคยมีเจตนาที่จะสร้างปัญหากับใคร ครอบครัวเวสต์ไม่เคยมีศัตรู หวังว่าเรื่องทั้งหมดนี้จะเป็นเพียงความเข้าใจผิด…

ซัมเมอร์เปลี่ยนเรื่องคุยเมื่อแจ็คสันเหม่อลอย “ว่าแต่ ลูกไปที่สาขาย่อยของเราไม่ใช่เหรอ? มันเป็นอย่างไรบ้าง? ลูกได้เจอทิฟฟ์หรือยัง?”

เขาขมวดคิ้วและถามว่า “แม่กำลังพยายามจะพูดอะไร?”

ซัมเมอร์ยิ้ม “ลูกก็รู้ว่าแม่กำลังพยายามจะพูดอะไร แม่ทุ่มเทความพยายามในเรื่องนี้มากเลยนะ ลูกอย่ากล้าดีที่จะทำให้ความพยายามของแม่ศูนย์เปล่าเชียวล่ะ ตั้งแต่ที่แม่พบเธอ แม่ก็รู้ทันทีว่าลูกกับทิฟฟ์ถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน แม่ดูออกเสมอเมื่อลูกชอบใครสักคน ตั้งใจหน่อยสิ