เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 964

ทันใดนั้นเดวี่ก็เต็มไปด้วยจิตวิญญาณของนักสู้เช่นกัน เขารู้สึกมีกำลังใจขึ้นอย่างมาก "โอเคครับ! การประมูลจะเริ่มเวลา 14.00 น. ผมจะเตรียมการทันที!”

เมื่อพวกเขาไปถึงนอกสถานที่ประมูล แอริสโตเติลก็หลับสนิทไปแล้ว มาร์คจึงบอกให้แมรี่อุ้มเขาไว้และรอในรถ การที่จะนำเด็กทารกเข้าไปในงานที่แข็งทื่อเช่นนี้คงจะไม่สมควรนัก

การคาดเดาของมาร์คถูกเผง แน่นอนว่าอเลฮานโดรจะต้องมาร่วมงานนี้เช่นกัน เขาได้ให้เจตต์เข้ามาร่วมงานแทนโดยที่ตัวเขารออยู่ในรถข้างนอก

การประมูลครั้งนี้เป็นสงครามระหว่างชนชั้งสูงสองคนโดยที่ไม่รวมผู้อื่นอย่างเห็นได้ชัด มาร์คเสนอราคาที่ไม่มีใครกล้าเอ่ยถึงตั้งแต่แรกเริ่ม และมีเพียงเจตต์ คนรับใช้ของอเลฮานโดร เท่านั้นที่กล้าพอที่จะสู้กับเขา มาร์คมองไปที่เจตต์และเพิ่มราคาต่อโดยไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ

มาร์คไม่ใช่คนประเภทหุนหันพลันแล่น หากอเลฮานโดรต้องการที่จะดับความหงุดหงิดใจของตัวเองโดยการขึ้นราคาสูงเสียดฟ้า มาร์คก็จะยอมให้เขา มันจะพิสูจน์ได้อย่างชัดเจนว่าอเลฮานโดรถูกหลอก เพราะอย่างไรมาร์คก็จะยอมแพ้เมื่อราคามันสูงถึงจำนวนหนึ่งอยู่ดี

ไม่กี่รอบต่อมา ราคาก็เพิ่มขึ้นเป็นระดับที่คนอื่นมองว่า “สูงเสียดฟ้า” แม้แต่โฮสต์ก็ยังมีปัญหาในการถือไมโครโฟนให้มั่นคง มาร์คลังเลอย่างเห็นได้ชัดเมื่อถึงคราวที่เขาต้องเสนอราคา เจตต์จงใจจ้องมาร์คด้วยสายตาเยาะเย้ยถากถาง แววตาของมาร์คมืดลง ขณะที่คนอื่น ๆ เริ่มคิดว่าเขาจะเสนอราคาต่อ เขาก็พูดว่า “ผมยอมครับ”

เจตต์ดูแปลกใจเล็กน้อย มาร์คเพิกเฉยต่อเขาและลุกขึ้นก่อนที่จะออกจากห้องประมูลทันที

ราคาสุดท้ายสำหรับที่ดินผืนนั้นไม่คุ้มเอาสะเลย ถ้าอเลฮานโดรชอบมันมากขนาดนั้น ก็ให้เขาได้มันไปเถอะ

อเลฮานโดรอาจดูเหมือนกำลังยิ้ม แต่ดวงตาของเขาฉายแววเย็นชาอย่างน่าขนลุก เป็นความจริงที่ว่าราคาที่เขาจ่ายสำหรับที่ดินผืนนี้ไม่คุ้มเลย อย่างไรก็ตาม เขาก็สามารถเอาชนะมาร์คได้อีกครั้ง ซึ่งมันเป็นเป้าหมายที่แท้จริงของเขาอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มาร์คกำลังเยาะเย้ยเขาเหมือนคนโง่ แน่นอนว่ามันจะทำให้เขาโกรธ ทว่าเขาไม่อาจสามารถแสดงมันออกมาได้ คนแรกที่สูญเสียการควบคุมอารมณ์ตัวเองจะเป็นผู้แพ้ที่แท้จริง

ทันใดนั้น แอริสโตเติลก็เขยิบไปทางหน้าต่างรถและเผยให้เห็นใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาราวกับว่าเขาสงสัยว่าใครกำลังพูดกับพ่อตัวเอง อเลฮานโดรถึงกับรู้สึกประหลาดใจ เด็กคนนี้น่ารักกว่าผู้ใหญ่อย่างแน่นอน เขามีสีหน้าที่น่ารักมาก อเลฮานโดรจึงยิ้มให้แอริสโตเติลเล็กน้อยก่อนที่เขาจะปิดหน้าต่าง

จากนั้นเจตต์ก็กล่าวอย่างกังวลใจว่า “นายท่านครับ นายท่านสมิธได้สอบถามเกี่ยวกับการซื้อที่ดินของคุณ วันนี้เขาเพิ่งโทรมาถามว่าคุณกำลังจะทำอะไร… เขาบอกว่า… ไม่ว่าตระกูลสมิธจะมีเงินมากเท่าไหร่ แต่นี่ไม่ใช่ทางที่ถูกต้องที่จะนำมันไปใช้…”

อเลฮานโดรหลับตาลงอย่างสงบและเอนตัวพิงเบาะหลังรถเพื่อพักผ่อนก่อนที่จะตอบว่า “ตอนนี้ฉันเป็นทายาทคนเดียวของทรัพย์สมบัติตระกูลสมิธ อำนาจการตัดสินเป็นของฉัน ฉันสามารถทำทุกอย่างที่ฉันต้องการกับมัน เขาควบคุมฉันไม่ได้หรอก”