เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 987

“คุณไม่เคยมองผม หลานชายตัวน้อยที่น่าขยะแขยงของคุณเป็นคนที่วันหนึ่งจะอยู่เคียงข้างคุณในขณะที่คุณตายอยู่แล้วหนิ” อเลฮานโดรกล่าวอย่างแข็งกระด้าง “ทำไม? คุณลืมเรื่องบ้า ๆ ที่คุณเคยทำไปแล้วเหรอ? ตอนนี้คุณกลับต้องการที่จะเพลิดเพลินกับชีวิตของคุณปู่ที่ถูกล้อมรอบด้วยหลาน ๆ ของเขางั้นเหรอ?

ขอร้องล่ะ ลูกชายของคุณตายไปหมดแล้ว และทายาทคนเดียวที่คุณเหลืออยู่ก็คือหลานชายที่เป็นง่อยและยุ่งเกินกว่าที่จะมีเวลาเล่นบอลกับคุณปู่ของเขา ให้บอดี้การ์ดของคุณเล่นเป็นเพื่อนคุณสิตาเฒ่า ถ้าคุณอบรมผมเสร็จแล้วก็หลีกทางผมหน่อย ผมมีธุระที่ต้องจัดการ”

สีหน้าของดอนแดงก่ำด้วยความโกรธ “ไอ้ชาติหม*”

เจตต์เข้ามาแทรกและหยุดเขา “นายท่านดอนครับ คุณสมิธสบายดีครับ บริษัทก็ดำเนินการไปได้ด้วยดี เขาประสบความสำเร็จค่อนข้างมากตั้งแต่ที่มาถึงเมืองหลวง คุณหายห่วงได้ครับ”

ดอนจ้องไปที่เจตต์สองสามวินาทีก่อนจะตอบว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นนายก็ช่วยดูแลเขาดี ๆ ด้วยนะ ฉันไปล่ะ”

เจตต์ตอบรับเบา ๆ และก้มหน้าลงเพราะกลัวว่าดอนอาจจะเจอเบาะแสบางอย่างบนใบหน้าของเขา “การดูแลอเลฮานโดร” เป็นวลีลับที่บอกให้เขาสอดส่องอเลฮานโดรให้มากขึ้น

แน่นอนว่าเจตต์จะเข้าใจดี ตอนนี้เขาติดอยู่ท่ามกลางปีศาจและทะเลน้ำลึก ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเปรียบเสมือนการก้าวเข้าไปในเขตที่วางทุ่นระเบิด

เจตต์ตระเวนไปทั่วทุกซอกทุกมุมในออฟฟิศหลังจากที่ดอนออกไปก่อนจะประกาศว่า “เขาไม่ได้ทิ้งที่ดักฟังหรืออะไรทำนองนั้นไว้เลย คุณปลอดภัยครับ”

อเลฮานโดรถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เขาสงสัยฉันใช่ไหม? จู่ ๆ เขาก็มาโดยที่ไม่คิดจะแจ้งฉันก่อนเลย”

เจตต์ส่ายหัว “ผมไม่ทราบครับ นายท่านดอนไม่ได้บอกอะไรกับผมที่อาจบ่งบอกถึงการมาเยือนของเขาเช่นกัน แต่ผมขอยอมรับว่าเมื่อกี้นี้คุณปกปิดตัวเองได้ดีมากครับ คุณสมิธตัวจริงจะพูดกับเขาแบบที่คุณทำเหมือนกัน”