เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 989

“เธอมาทำอะไรที่นี่คนเดียว?” ทิฟฟานี่ถามพลางสะอื้นไห้เป็นช่วง ๆ เมื่อเธอพบกับแอเรียน “สมอร์อยู่ไหน? เธอทิ้งเขาไว้ที่บ้านจริง ๆ เหรอ?”

แม้ว่าแอเรียนจะรู้สึกไม่สบายใจ แต่เธอก็ไม่ได้แสดงมันออกมา “ไม่ต้องห่วง พ่อของเขาอยู่กับเขา มีอะไรให้ต้องกังวลอีกเหรอ? ฉันตัดสินใจที่จะมาที่นี่สักสองสามวันเพื่อที่จะได้พักผ่อนและอยู่เป็นเพื่อนเธอไง ระหว่างเธอกับแจ็คสันเป็นยังไงบ้าง?”

“เขาคิดว่าอเลฮานโดรเป็นพ่อของเด็กในท้องฉัน” ทิฟฟานี่สะอื้นไห้ “เขาต้องการให้ฉันเอาเด็กออก ฉันวางสายใส่เขาด้วยความโกรธ และตั้งแต่ตอนนั้นมาเขาก็ยังไม่โทรหาฉันอีกเลย เขากำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้า…”

แอเรียนเช็ดน้ำตาให้ทิฟฟานี่ “เอาล่ะ อย่าร้องไห้สิ สตรีมีครรภ์ไม่ควรร้องไห้นะ ทารกสามารถรับรู้ได้ทุกครั้งที่เธอเศร้า มันไม่ใช่แค่ตำนานนะ มันเป็นเรื่องจริง ความสงสัยเป็นศัตรูตัวฉกาจที่สุด มันสามารถทำลายความไว้วางใจระหว่างคนสองคนได้โดยสิ้นเชิง

ตอนนี้เราสามารถแก้ไข้ปัญหานี้ได้ด้วยสองวิธี เธอจะต้องคุยกับแจ็คสันดี ๆ และโน้มน้าวเขาให้ได้ว่าเขาเป็นพ่อของเด็ก หรือเธอจะทำแบบทดสอบความเป็นพ่อและแสดงหลักฐานให้เขาดูก็ได้ ไม่ว่าจะยังไงฉันก็จะไม่แนะนำให้เธอเอาลูกออก ความขัดแย้งระหว่างพวกเธอไม่เห็นต้องลากชีวิตที่ไร้เดียงสาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเลย ยังไงเขาก็คือลูกของเธอนะ”

ในที่สุดทิฟฟานี่ก็สงบสติอารมณ์ได้ “อันที่จริงฉันกำลังพิจารณาที่จะเอาเด็กออกก่อนที่เธอจะมาอยู่แล้ว แต่เธอพูดถูก ลูกฉันไร้เดียงสา ฉันไม่ควรต้องมาสูญเสียชีวิตของลูกตัวเองเพียงเพราะฉันไม่อยากทำให้แจ็คสันโมโห ฉันคุยกับเขาไม่ได้หรอก เขาจะทำให้ฉันบ้าแน่นอน

นอกจากนี้ฉันก็จะไม่มีหลักฐานเพื่อไขข้อสงสัยของเขา ฉันจะตรวจดีเอ็นเอ แต่ลูกฉันยังไม่เกิดเลย แล้วฉันจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร? แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะรอจนกระทั่งเขาเกิดมาเพื่อทำการทดสอบนั้นได้หรอก แจ็คสันจะต้องทำให้ฉันเป็นบ้าก่อนแน่ ๆ”

“เธอสามารถทำแบบทดสอบนั้นได้ก่อนคลอดเช่นกันนะ” เอมี่พูดแทรก “อย่างไรก็ตาม เธอจะต้องรอจนกว่าทารกในครรภ์จะมีอายุอย่างน้อยสามเดือน 16 ถึง 27 สัปดาห์จะดีที่สุดและปลอดภัยที่สุด”