เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 990

สรุปบท บทที่ 992 เจนิซ เบลล์: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

บทที่ 992 เจนิซ เบลล์ – ตอนที่ต้องอ่านของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

ตอนนี้ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 992 เจนิซ เบลล์ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

มาร์คดึงโทรศัพท์ออกมาด้วยความรู้สึกที่อยากจะโทรหาแอเรียนนับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม เขากลับกลัวว่าเธอจะปฏิเสธสายของเขาอีกครั้ง นั่นจะทำให้เขาอารมณ์เสียมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นเขาจะต้องทนต่อไป เขาจะต้องหยุดตามใจเธอ และนั่นรวมถึงแอริสโตเติลด้วย พวกเขาทั้งคู่ต่างนิสัยเสียมากเกินไป

ทันใดนั้นก็มีคนผลักประตูเข้ามาในห้องทำงานเขาเบา ๆ หญิงสาวร่างสูงเพรียวและรูปงามในชุดทำงานที่มัดผมหางม้าแบบหลวม ๆ ก้าวเข้ามาในห้อง

"คุณเทรมอนต์” เธอพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ผู้อำนวยการขอให้ฉันนำเอกสารเหล่านี้มาส่งให้คุณค่ะ ฉันไม่ได้เคาะประตูก่อนเพราะกลัวว่าจะรบกวนลูกของคุณ ฉันควรวางเอกสารเหล่านี้ไว้บนโต๊ะของคุณเลยไหมคะ?”

มาร์คพยักหน้า “วางไว้ที่โต๊ะเลย” เขาตอบเบา ๆ “ผมจะดูให้เมื่อผมมีเวลา” ขณะที่เขาพูดเขาก็สังเกตเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นได้ถอดรองเท้าส้นสูงของเธอและถือมันไว้ในมือเมื่อตอนที่เข้ามา เธอไม่ได้ใช้รองเท้าแตะแบบที่ใช้แล้วทิ้งที่ถูกจัดเตรียมไว้หน้าห้องเขา “หน้าประตูมีตู้รองเท้าพร้อมกับรองเท้าแตะแบบที่ใช้แล้วทิ้งนะ”

หญิงสาวยิ้ม “อ้อ ฉันไม่ทราบค่ะ ฉันเพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ และฉันยังเป็นแค่เด็กฝึกงาน ฉันจะให้ความสนใจมากขึ้นในครั้งต่อไปค่ะ เดวี่ก็ไม่อยู่ด้วย… ขอโทษนะคะ”

มาร์คไม่ได้โกรธ ความไม่ใส่ใจของหญิงสาวไม่ได้ทำให้เขารำคาญแต่อย่างไร “อืม ถ้าเสร็จธุระก็ออกไปได้แล้ว”

หญิงสาวยังคงยิ้มต่อไป เธอเดินไปหาแอริสโตเติลที่หลับสนิทอยู่บนโซฟาและห่มผ้าให้เขา “เครื่องปรับอากาศในห้องนี้ค่อนข้างเย็นนะคะ คุณคงไม่อยากทำให้เขารู้สึกหนาว น้องชายของฉันอายุน้อยกว่าฉันมาก ฉันเคยช่วยดูแลเขา ดังนั้นฉันจึงมีประสบการณ์ในการเลี้ยงเด็ก ถ้าคุณยุ่งเกินไป คุณสามารถเรียกฉันให้มาดูแลเขาได้เสมอนะคะคุณเทรอมนต์ ฉันชื่อเจนิซ เบลล์ เรียกฉันได้ทุกเมื่อที่คุณต้องการเลยนะคะ”

เจนิซพยักหน้าและรับแอริสโตเติลมาอุ้มในอ้อมแขนด้วยความระมัดระวัง แอริสโตเติลยังคงร้องไห้ต่อ แต่เขาไม่ได้ร้องหนักขึ้นเหมือนตอนที่เดวี่อุ้มเขา

เมื่อเห็นเช่นนั้นมาร์คก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ตอนนี้เอาแบบนี้ไปก่อนแล้วกัน ช่วยดูแลเขาไปก่อนนะ ผมจะรีบกลับมาเมื่อประชุมเสร็จ เขาเพิ่งจะกินนมไป เปลี่ยนผ้าอ้อมให้เขาเมื่อจำเป็นได้เลย”

เจนิซรู้สึกท่วมท้นที่เขาขอให้เธอช่วยเหลือ “ยินดีค่ะคุณเทรมอนต์ ฉันจะดูแลเขาเป็นอย่างดีเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์