เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1683

บทที่ 1682 หมั้นหมาย

นี่คือถือว่า...ตกลงแล้วเหรอ

ถางหยวนหยวนสายตาค่อนข้างสับสน รู้สึกว่ายังไม่ทันได้พูดอะไรออกไปมาก เรื่องราวก็กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว

แต่หัวใจของเธอดูเหมือนจะไม่ต่อต้าน ถึงขั้นที่ว่าตอนที่ได้ยินยู่ฉือยี่ซูบอกว่าไม่สามารถกลับคำได้ ยังรู้สึกถึงความหวานล้ำ

เพราะท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่ใจเธอต้องการ ในที่สุดก็มาถึง คงจะได้มีความสุขสักที

ทั้งคู่ไปทานข้าว ตอนที่ทานอาหารทั้งสองยังคงเข้ากันได้ดีเช่นเดิม ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ดังนั้นสถานการณ์นี้ทำให้ถางหยวนหยวนรู้สึกว่า ที่พวกเขาคุยกันเมื่อครู่เป็นความฝันหรือเปล่า

หรือว่าทั้งหมดนี้เธอคิดจินตนาการไปเอง

ถางหยวนหยวนสุ่มๆ ทานอะไรไปเรื่อยในขณะที่คิดแบบนี้ในใจ ตอนที่ยู่ฉือยี่ซูส่งถางหยวนหยวนกลับไปที่ประตูโรงเรียนได้ลูบศีรษะเธอและพูดว่า “เข้าไปเถอะ”

ถางหยวนหยวนเงยหน้ามองเขา ทันใดนั้นก็เดินไปตรงหน้าเขา แล้วยื่นมือออกไปหยิกแขนเขาครู่หนึ่ง

ในตอนแรก ยู่ฉือยี่ซูค่อนข้างตกใจ ครู่ต่อมาก็มองไปที่แขนของตัวเองที่ถูกหยิก และขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ทำไมเหรอ”

“เจ็บไหมคะ” ถางหยวนหยวนเอ่ยถาม

ยู่ฉือยี่ซูหัวเราะเสียงต่ำ “ธรรมชาติแล้วก็เจ็บ เธอก็ลองได้นะ”

พูดแล้วยู่ฉือยี่ซูก็ยื่นมือออกไปหยิกแก้มถางหยวนหยวน ใช้แรงเล็กน้อยที่พอจะทำให้เธอรู้สึกเจ็บ แต่ก็ไม่ได้เป็นการทำร้ายเธอ

คิ้วของถางหยวนหยวนขมวดเล็กน้อย ปล่อยมือที่หยิกเขาแล้วผลักมือของยู่ฉือยี่ซูออก

“พี่ชายคะ อย่าหยิกฉัน”

แต่ยู่ฉือยี่ซูกลับขืนมือไว้ เขาหรี่ตา ดวงตาอ่อนไหวเล็กน้อย

“อย่าพูดอย่างนั้น ไม่ต้องเรียกว่าพี่แล้วไง”

ถางหยวนหยวนดึงมือของเขา ก้าวถอยหลัง แลบลิ้นทำหน้าทะเล้น “ฉันจะเรียก!”

“ได้ อยากเรียกพี่ก็ได้ อีกสองวันฉันจะมารับเธอ”

“ทำไมคะ”

“ไปเดตกัน”

เดตเหรอ ถางหยวนหยวนหน้าแดง

“เหมือนคู่รักหนุ่มสาวทั่วไป เดตด้วยกัน”

ยู่ฉือยี่ซูพูดจบ ถางหยวนหยวนก็ส่งเสียงเยาะเบาๆ และบอกว่าใครอยากเดตกับคุณ จากนั้นก็หันหลังแล้ววิ่งหนีไป

เมื่อกลับไปที่หอพัก ถางหยวนหยวนก็รีบแอบไปหาหยวนเย่าหันกับจางเสี่ยวลู่

“เย่าหันเสี่ยวลู่ พวกเธอรีบหยิกฉันหน่อยเร็ว”

หยวนเย่าหันจางเสี่ยวลู่ “?”

“เธอเป็นอะไร”

“เร็วสิ”

ดังนั้นหนึ่งในนั้นจึงหยิกแขนของเธอ

“ทำไมไม่เจ็บล่ะ”

จางเสี่ยวลู่สีหน้าเรียบเฉย “เพราะไม่ได้ใช้แรงน่ะ”

เมื่อคำพูดจบลง เธอออกแรงนิดหน่อย ถางหยวนหยวนเจ็บจนแทบหน้าเบี้ยว “เจ็บจัง!”

“ไม่แรงหน่อยเธอก็ไม่รู้สึกเจ็บ ทำไมเหรอ อยู่ดีๆ ทำไมให้พวกเราหยิกเธอล่ะ”