เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 136

บทที่ 136 ตกตะลึงถึงขีดสุด

“เปิดผนึกดวงตาที่สาม!”

ซููเย่ส่งเสียงตะโกนอยู่ในใจ

แล้วดวงตาที่สามของเขาก็เปิดขึ้นมาเพื่อตรวจสอบสมุนไพรที่เป็นเป้าหมาย

หลังจากนั้น

ชายหนุ่มก็เห็นพลังปราณธรรมชาติลอยขึ้นมาจากขวดแก้วที่บรรจุเมล็ดลูกหม่อนกับเม็ดบัวเหล่านั้น!

“เจอสักทีนะ”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของซููเย่ ในที่สุด เขาก็เจอวัตถุดิบสำหรับการหลอมโอสถครบเสียที

“อาจารย์หลี่มาแล้ว!”

ชายวัยกลางคนท่าทางใจดีผู้หนึ่งเดินออกมาต้อนรับหลี่เคอหมิงด้วยรอยยิ้มแจ่มใส “เมื่อคืนเห็นโทรมาบอกว่าจะพาคนมาดูสมุนไพร ผมก็นึกว่าจะพาชินเอ๋อร์มาเสียอีก แล้วนี่เป็นใครล่ะครับ?”

หลี่เคอหมิงหัวเราะร่วนและตอบว่า “วันนี้ผมพาอัจฉริยะมาด้วย”

“อัจฉริยะ?”

ชายวัยกลางคนยิ้มแย้มพร้อมกับส่ายหัว “อัจฉริยะมากกว่าชินเอ๋อร์หรือเปล่า?”

“ชินเอ๋อร์ไม่ใช่อัจฉริยะหรอก ยัยเด็กนั่นโง่จะตาย”

หลี่เคอหมิงยิ้มเล็กน้อยและพูดต่อ “ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ แต่พ่อหนุ่มคนนี้เป็นอัจฉริยะจริงๆ”

“คนในวงการยาจีนไม่เชื่อคำว่าอัจฉริยะหรอก” ชายวัยกลางคนส่ายศีรษะและหันมามองหน้าซููเย่ จากนั้นจึงกล่าวว่า “ผมเองก็เชื่อแต่ในประสบการณ์เท่านั้น”

“เมื่อก่อนผมก็เคยคิดเหมือนคุณนี่แหละ”

หลี่เคอหมิงเอื้อมมือเข้ามาตบไหล่

นี่มันอะไรกัน?

เมื่อเห็นปฏิกิริยาตอบรับของหลี่เคอหมิง ชายวัยกลางคนผู้เป็นเจ้าของร้านขายยาก็เริ่มรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที

เขาใช้สายตาสำรวจซููเย่ด้วยความพินิจพิเคราะห์มากขึ้น

ก่อนยิ้มและกล่าว

“พออาจารย์หลี่พูดมาขนาดนี้ ผมชักสนใจแล้วสิ”

“ผมกำลังเตรียมเครื่องมือให้พวกคุณอยู่พอดี วันนี้ร้านเรากำลังจะปรุงยาตัวใหม่ อุปกรณ์ทั้งหมดตั้งอยู่หลังร้าน ให้ลูกศิษย์ของคุณมาทดสอบฝีมือกับผมดูบ้างไหม? ในระหว่างนี้ คุณจะได้สอนทักษะการปรุงยาให้เขารู้ไปด้วย”

“ถ้าลูกศิษย์ของคุณสามารถทำภารกิจที่ผมตั้งไว้ได้สำเร็จ ในร้านนี้อยากได้สมุนไพรตัวไหน ให้เขาหยิบไปได้เลยตามสบาย ผมบอกไว้ก่อนนะว่าสมุนไพรของเราแต่ละตัว มีราคาไม่ต่ำกว่า 1,000 หยวน ถือว่าเป็นของขวัญให้ลูกศิษย์ของคุณด้วย ดีไหมครับ?”

“ขอบใจมากนะเถ้าแก่”

หลี่เคอหมิงหันกลับมามองหน้าและใช้สายตาสอบถามซููเย่ว่ายินดีรับคำท้าจากเจ้าของร้านหรือไม่

หลี่เคอหมิงไม่รู้เลยว่าขณะนี้ซููเย่มีความรอบรู้ในเรื่องของสมุนไพรอยู่ระดับไหน อีกอย่าง เด็กคนนี้ก็เพิ่งจะเริ่มศึกษาจริงจังเรื่องการคัดแยกสมุนไพรเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น

“ด้วยความยินดีเลยครับ”

ซููเย่พยักหน้าตอบรับไม่ลังเลพร้อมกับแอบพูดอยู่ในใจว่า : ขอบคุณมากนะที่จะให้สมุนไพรฟรีๆ ช่วยประหยัดเงินได้เยอะเลยละ

“ถ้าอย่างนั้นเชิญนำทางได้เลยครับ”

หลี่เคอหมิงพูดกับเจ้าของร้านด้วยความดีใจ ขณะที่เดินไปทางหลังร้าน เขาก็อธิบายข้อมูลเพิ่มเติมให้ซููเย่รับทราบ

“เถ้าแก่คนนี้มีชื่อว่าหลิวเซวียนเฉิง เป็นเจ้าของร้านขายสมุนไพรคุณภาพสูงร้านนี้ หรือเธอจะเรียกเขาว่าลุงหลิวก็ได้”

ซููเย่พยักหน้ารับทราบ

เพียงพูดคุยกันไม่กี่คำ ชายหนุ่มก็รู้แล้วว่าเจ้าของร้านขายยาคนนี้ไม่ธรรมดา

เมื่อมาถึงบริเวณลานโล่งหลังร้าน

ซููเย่ก็พบว่ามีกองสมุนไพรวางอยู่เต็มลานกว้าง และมีคนงานจำนวนไม่น้อย กำลังช่วยกันคัดแยกสมุนไพรคุณภาพต่ำทิ้งไป

“นี่แค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น”

หลิวเซวียนเฉิงพูดด้วยความภาคภูมิใจ “พอเสร็จสิ้นจากการคัดทิ้งรอบแรกแล้ว ก็ยังต้องคัดซ้ำอีกถึงสามรอบเพื่อให้ได้สมุนไพรที่ดีที่สุดมาวางจำหน่ายในร้านของเรา”

“มีแต่ต้องทำอย่างนี้เท่านั้น ร้านของเราถึงจะสามารถรักษาคุณภาพของสมุนไพรให้ดีเยี่ยมอยู่เสมอ”

ในที่สุด ซููเย่ก็ได้รับทราบคำตอบแล้วว่าเพราะเหตุใดคุณภาพสมุนไพรที่วางจำหน่ายอยู่ในร้านขายยาจีนร้านนี้ถึงมีคุณภาพดีมาก

“ผมรู้แล้วน่าว่าคุณขายแต่ของดีเท่านั้น ไม่ต้องโม้ก็ได้”

หลี่เคอหมิงกระเซ้า

“แต่อาจารย์หลี่ก็โม้เรื่องลูกศิษย์คนนี้เอาไว้ไม่น้อยนะครับ?”

หลิวเซวียนเฉิงหยอกเย้าหลี่เคอหมิงกลับไป ก่อนหันมามองหน้าซููเย่และกวักมือเรียก

“พ่อหนุ่มอัจฉริยะ พวกเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”

ซููเย่พยักหน้าและเดินเข้าไปหา

ภารกิจของชายหนุ่มคือการคัดแยกสมุนไพรคุณภาพต่ำออกจากสมุนไพรคุณภาพดีในกองสมุนไพรเหล่านี้

พวกเขาตรงไปที่สมุนไพรกองแรก

มันเป็นกองของสมุนไพรที่ชื่อว่าอึ่งคี้

ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับสมุนไพรหลากหลายชนิดในราชวังแห่งความทรงจำปรากฏขึ้นในอากาศ และเพียงไม่กี่วินาทีต่อมา ภาพจำลองของอึ่งคี้ก็แสดงขึ้นมาอย่างชัดเจน

สมุนไพรอึ่งคี้คุณภาพดีควรมีสีเหลืองอ่อน มีรูปทรงหนาและยาว ไม่มีรอยพับยับย่น หรือมีผงหลุดร่วงลงมา อึ่งคี้ทั่วไปจะเสื่อมสภาพง่ายเพราะมีน้ำตาลอยู่ในตัวจำนวนมาก แต่อึ่งคี้คุณภาพสูงจะเสื่อมสภาพช้ากว่าอึ่งคี้ทั่วไป…

ไม่นานหลังจากนั้น

ซููเย่ก็สามารถคัดเลือกอึ่งคี้คุณภาพต่ำออกจากกองได้อย่างคล่องแคล่ว

เห็นดังนั้น หลิวเซวียนเฉิงผู้ยืนสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลาก็พยักหน้าเล็กน้อย

ไม่เลวเลยนี่นา

หลี่เคอหมิงก็กำลังยืนยิ้มและพยักหน้าด้วยความพอใจเช่นกัน

สมุนไพรกองที่สองคือหวงจิง

ชายหนุ่มรีบค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหวงจิงในราชวังแห่งความทรงจำ หลังจากนั้น ภาพจำลองของหวงจิงคุณภาพสูงก็ปรากฏขึ้นในสายตา

ซููเย่คัดเลือกต่อไปโดยไม่เสียเวลา

ครั้งนี้ เขาสามารถเลือกหวงจิงคุณภาพต่ำได้รวดเร็วมากกว่าตอนที่เลือกสมุนไพรจากกองแรกด้วยซ้ำ

หวงจิงคุณภาพต่ำถูกคัดทิ้งอยู่ด้านข้าง ไม่มีตกหล่นแม้แต่ชิ้นเดียว

เมื่อเห็นว่าซููเย่สามารถคัดเลือกได้อย่างแม่นยำ หลิวเซวียนเฉิงก็มีดวงตาเป็นประกายวาวโรจน์ พูดว่า “ลูกศิษย์ของคุณมีฝีมือพอสมควรเลยนะครับ รากฐานความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรจีนแน่นมาก นอกจากนี้ยังคัดเลือกสมุนไพรได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำอีกด้วย”

“เดี๋ยวเถ้าแก่ทดสอบเขาเสร็จ ผมอยากให้คุณทายอะไรสักหน่อย”

หลี่เคอหมิงหัวเราะในลำคอเล็กน้อย เมื่อผ่านการคัดเลือกสมุนไพรสองกองแรกได้แล้ว เขาก็มั่นใจว่าซููเย่จะต้องผ่านการทดสอบของหลิวเซวียนเฉิงได้อย่างไม่มีปัญหา

สมุนไพรกองที่สาม

ซููเย่ยังสามารถคัดเลือกได้อย่างรวดเร็ว

สมุนไพรกองที่สี่

ซููเย่ก็ยังคัดแยกได้อย่างแม่นยำเหมือนเคย

แม้จะทำทุกขั้นตอนด้วยความรวดเร็ว แต่ชายหนุ่มก็มีน้ำหนักมือที่เบามาก สมุนไพรทุกชิ้นจึงไม่ได้รับความเสียหายหรือบอบช้ำแม้แต่น้อย

“ต้องยอมรับเลยว่าทักษะเรื่องสมุนไพรของลูกศิษย์อาจารย์หลี่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”

หลิวเซวียนเฉิงพูดพร้อมกับพยักหน้า

ซููเย่ยังคงคัดแยกสมุนไพรต่อไปไม่หยุด

สมุนไพรกองที่ห้า

ความเร็วไม่มีตก ความแม่นยำไม่มีผิดพลาด

สมุนไพรกองที่หก

ซููเย่ยังคงคัดเลือกได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ถึงตอนนี้ ดวงตาของหลิวเซวียนเฉิงก็ไม่สามารถปิดบังความประหลาดใจเอาไว้ได้อีกแล้ว

สมุนไพรกองที่เจ็ด สมุนไพรกองที่แปด สมุนไพรกองที่เก้า…

เมื่อเห็นว่าความเร็วของซููเย่ไม่ได้ตกลงเลยสักนิด มิหนำซ้ำ ชายหนุ่มยังเพิ่มความเร็วในการคัดแยกสมุนไพรมากขึ้นเรื่อยๆ หลิวเซวียนเฉิงก็ตกอยู่ในอาการตะลึงงันอย่างชัดเจน

“ลูกศิษย์ของอาจารย์หลี่น่าทึ่งมากแฮะ” หลิวเซวียนเฉิงหันกลับมามองหน้าหลี่เคอหมิงด้วยความชื่นชมอย่างแท้จริง

“ในที่สุดก็ถึงกับเอ่ยปากชมเขาแล้วสินะครับ” หลี่เคอหมิงพูด

“ชื่นชมก็คือชื่นชม แต่ผมยังไม่เห็นว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะตรงไหน เดี๋ยวขอดูก่อนว่าสมุนไพรที่เขาเลือกไว้เป็นยังไงบ้าง”

หลิวเซวียนเฉิงเดินตรงไปที่สมุนไพรกองแรก

หลี่เคอหมิงเดินตามติดไปด้านหลัง

เมื่อตรวจสอบดูเรียบร้อยก็พบว่าไม่มีปัญหา สมุนไพรคุณภาพต่ำได้ถูกคัดแยกทิ้งออกไปแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]