เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 140

บทที่140สุดยอดไปเลย เสี่ยวเย่!

นางฟ้าไป๋จือเหยียนเคยขอแอดเพื่อนซููเย่ถึงสองรอบ?

แต่ก็…ถูกปฏิเสธทุกรอบ?

เศษขยะที่เพิ่งเปิดจุดลมปราณได้เพียงจุดเดียวอย่างซููเย่มีดีอะไรถึงได้ปฏิเสธเธอ?

ทุกคนคิดด้วยความอิจฉาริษยา

ทำไมนายถึงปฏิเสธนะ!

ทำไมถึงไม่เป็นฉัน?

มาแอดเพื่อนฉันสิ ฉันไม่มีทางปฏิเสธเธอแน่นอน!

นั่นคือความคิดของชายหนุ่มหลายคนในขณะนี้

เฉินเซียนอวี่หยุดชะงักและเบิกตาโตมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความเหลือเชื่อ

“พวกเราไม่รู้จักกันสักหน่อย”

ซููเย่พูดขณะมองหน้าไป๋จือเหยียน

“แต่ตอนนี้ก็รู้จักกันแล้วไม่ใช่หรือไง?”

ไป๋จือเหยียนหัวเราะออกมาอีกครั้ง ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดแอปวีแชท พูดว่า “เร็วเข้า มาแอดเพื่อนกัน”

หืม?

เห็นดังนั้น ชายหนุ่มจำนวนมากก็ถึงกับปากอ้าตาค้าง

นางฟ้าไป๋จือเหยียนกำลังจะขอแอดเพื่อนซููเย่อีกแล้ว?

หญิงสาวเคยขอแอดไปแล้วสองครั้ง แต่ก็ถูกปฏิเสธ แต่นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นด้วยตาของตัวเอง

ทว่าครั้งนี้ เธอขอเขาแอดเพื่อนต่อหน้าทุกคน หัวใจของบรรดาชายหนุ่มจึงรู้สึกอิจฉามากกว่าเดิม

นางฟ้าจ๋า อย่าลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยวกับคนแบบนั้นเลยนะ!

มาแอดเพื่อนกับฉันดีกว่า

ในขณะนี้ แม้แต่ซูชือกับจินฟานก็ยังตกตะลึงแล้วเช่นกัน

สองหนุ่มหันมองหน้ากัน

ซููเย่ปฏิเสธคำขอเป็นเพื่อนของไป๋จือเหยียนถึงสองครั้ง ทำไมพวกเขาถึงไม่รู้เลยนะ?

“ทำไมต้องแอดด้วย?”

ซููเย่ถาม

คำถามนี้ทำให้ไป๋จือเหยียนต้องเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ

ทำไมต้องแอดด้วย?

การจะแอดเป็นเพื่อนใครสักคน มันต้องมีเหตุผลด้วยหรือ?

เหล่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ในโรงฝึกพิเศษ รู้สึกอยากจะอัดซููเย่ให้หายแค้นนัก

เหตุผลที่ต้องแอดเพื่อน ก็เพราะนางฟ้าไป๋จือเหยียนอยากไว้หน้านายน่ะสิ!

หมอนี่มันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ!

“ถ้าถามหาเหตุผล ก็คงเป็นเพราะว่าฉันอยากรู้จักนายนั่นแหละมั้ง”

ไป๋จือเหยียนยิ้มตอบกลับไป

ซููเย่มองหน้าหญิงสาวอย่างชั่งใจ แต่สุดท้ายก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และกดคิวอาร์โค้ดเพื่อให้เธอสแกนแอดเพื่อน

“ไม่รู้จักกันก็ดีอยู่แล้ว บางทีคนเราไม่จำเป็นต้องรู้จักกันก็ได้ ผู้หญิงสวย ๆ แบบคุณ มักจะมีแต่เรื่องน่าปวดหัวเสมอ”

ฟังที่พูดเข้าสิ!

ไม่มีอะไรดีแล้วยังจะเล่นตัวอีก!

ดวงตาของทุกคนที่จ้องมองมาแทบจะลุกเป็นไฟด้วยความโกรธแค้น

“ฉันขอแอดด้วยคนนะ” ไป๋จือหรานเดินออกมาข้างหน้าพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ และสแกนคิวอาร์โค้ดของซููเย่ด้วยอีกคน

ทุกคนถึงกับชะงักไปด้วยความตกตะลึงอีกครั้ง

พี่น้องฝาแฝดคู่นี้ถึงกับขอแอดเพื่อนซููเย่ทั้งสองคนเลยหรือ?

นี่มันดอกไม้งามที่ปักบนกองขี้วัวชัด ๆ หรือว่า…ขี้วัวกองนี้จะมีทองคำซ่อนอยู่?

ชายหนุ่มจำนวนไม่น้อยน้ำตาคลอเบ้า

ตอนแรก ซููเย่ชักมือถือของตนเองกลับมา เพราะไม่อยากให้ไป๋จือหรานแอดเพื่อนตนเอง แต่เมื่อคิดดูอีกที หลีกเลี่ยงไปก็มีแต่วุ่นวายมากกว่าเดิมเท่านั้น สุดท้าย เขาก็ยื่นโทรศัพท์ออกไปให้เธอสแกนเพื่อเพิ่มเพื่อน

หลังจากกระทำการแอดเพื่อนกันเสร็จเรียบร้อย ซููเย่ก็พยักหน้าอำลา

เขาได้แต่ลากจินฟานกับซูชือที่ยังยืนตกตะลึงให้เดินตามออกมาด้วย

เมื่อสามหนุ่มสามมุมเดินออกไปแล้ว บรรดาชายหนุ่มที่ยังอยู่ในโรงฝึก ต่างก็พร้อมใจกันพุ่งเข้ามาขอแอดเพื่อนสองพี่น้องไป๋จือ

ผลก็คือ

ทุกคนถูกปฏิเสธ

ไม่เว้นแม้แต่เฉินเซียนอวี่…

“สุดยอดไปเลย เสี่ยวเย่!”

ระหว่างทางกลับหอพัก ในที่สุด ซูชือก็หลุดออกจากภวังค์แห่งความตกตะลึง เขารีบวิ่งเข้ามาชูนิ้วโป้งชื่นชมซููเย่ “มีเคล็ดลับจีบหญิงเด็ด ๆ พอจะบอกกันได้บ้างไหม”

จินฟานก็ชูนิ้วโป้งชื่นชมเพื่อนรักด้วยเช่นกัน “สุดยอดว่ะ!”

“อย่าลืมส่งไอดีของนางฟ้าฝาแฝดคู่นั้นมาให้พวกเราด้วยล่ะ” ซูชือรีบกล่าวเสริม “หรือถ้าพวกนายตั้งกลุ่มแชท ดึงพวกเราเข้าไปด้วยนะ ฉันรับปากว่าจะไม่แชทรบกวนอะไรเลย ขอแค่เข้าไปอยู่ในกลุ่มด้วยเฉย ๆ ก็พอแล้ว”

ซููเย่ได้แต่นิ่งงัน พร้อมกับตะลึงกับปฏิกิริยาของเพื่อนทั้งสอง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]