เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 36

บทที่ 36 นักล่าเงินรางวัล (ตอนปลาย)

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง

ในสตูดิโอถ่ายทอดสดการแข่งขันตอบคำถามชิงเงินรางวัล

ชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าทีมผลิตรายการวิ่งขึ้นไปยืนอยู่บนเวทีด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“ใครเป็นคนคิดคำถามแบบนี้?” เขาพูดเสียงเย็นชา “ทำไมคำถามมันถึงได้ยากขนาดนั้น แล้วคนที่ไหนจะตอบได้? พวกนายคิดว่าฉันกำลังทำรายการค้นหาอัจฉริยะอยู่หรือไง?”

“ฉันขอสั่งให้พวกนายลดความยากของคำถามในอีก 3 วันนี้ลงให้มากที่สุด จะได้ดึงดูดคนให้เข้ามาเล่นแอปของพวกเราเยอะ ๆ ถ้าพวกนายยังทำผิดพลาดแบบวันนี้ให้เห็นอีก ฉันจะตัดโบนัสพวกนายให้หมด!”

ด้วยน้ำเสียงที่เดือดดาลทำให้กลุ่มทีมงานที่ได้ยินดังนั้นก็เงียบกริบ และพวกเขาก็ต้องใช้เวลาทั้งคืนปรับเปลี่ยนรูปแบบคำถามในอีก 3 วันข้างหน้าต่อจากนี้

…

ซูเย่เลี้ยงสิ่งที่เพื่อนอยากกินทั้ง 2 อย่าง

คืนนั้นเขาสั่งปีกไก่ตุ๋นน้ำแดงมารับประทานที่หอพัก

วันต่อมาก็รับประทานหม้อไฟชุดใหญ่เป็นอาหารเย็น เมื่ออิ่มหนำกันดีแล้ว ทั้ง 3 หนุ่มก็กลับมาเตรียมตัวเล่นเกมตอบคำถามประจำวัน

ซูเย่ยังไม่ทราบว่าเขาต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะสามารถทำให้แต้มศีลธรรมเพิ่มขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้น เขาต้องหาเงินให้เยอะที่สุดในขณะที่ยังมีโอกาส

พวกเขาเตรียมตัวพร้อมแล้วสำหรับการเล่นเกมตอบคำถามคืนนี้

หลังจากที่เมื่อคืนเห็นกับตาว่าซูเย่มีความรู้รอบตัวยอดเยี่ยมขนาดไหน คืนนี้จินฟานกับซูชือจึงมานั่งประกบอยู่ข้างกายเขาไม่ห่าง

“วันนี้ฉันจะต้องเป็นหนึ่งในผู้ชนะให้ได้!”

ซูชือกับจินฟานประกาศกร้าวด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

เกมตอบคําถามรอบแรกเริ่มขึ้น

และด้วยการลอกคำตอบของซูเย่ จินฟานกับซูชือจึงสามารถตอบคำถามถูกต้องทั้ง 10 ข้อได้อย่างไม่มีปัญหา

เมื่อภาพการยิงดอกไม้ไฟปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ ซูชือกับจินฟานก็กระโดดลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น

พวกเขาได้ส่วนแบ่งเงินรางวัล 3,000 หยวน!

แน่นอนว่านี่คือเงินรางวัลที่พวกเขาได้มาเป็นกอบเป็นกำครั้งแรก!

ซูเย่ยอดเยี่ยมที่สุด!

ซูเย่เก่งกาจที่สุด!

ทั้งสองต่างสรรเสริญเพื่อนรักซูเย่ของเขาคนนี้อยู่ในใจ ด้วยความซึ้งใจที่ให้พวกเขาลอกคำตอบในครั้งนี้ เป็นความรู้สึกเหมือนเด็กแอบลอกข้อสอบสำเร็จครั้งแรก

แต่เมื่อหายดีใจแล้ว จินฟานก็เหมือนกับจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เลยถามออกมาว่า “ซูเย่ นายกำลังร้อนเงินอยู่ใช่หรือเปล่า?”

“ใช่”

ซูเย่พยักหน้าตอบรับ

“ว่าแล้วเชียว! เพราะฉันไม่เคยเห็นนายสนใจจะเล่นเกมอะไรแบบนี้มาก่อน…”

จินฟานนิ่งคิดอะไรบางอย่างเล็กน้อย ก่อนจะวางโทรศัพท์ลงในที่สุด “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันไม่แย่งส่วนแบ่งเงินรางวัลของนายดีกว่า”

พูดจบแล้ว ชายหนุ่มก็เปลี่ยนสถานะจากผู้เข้าแข่งขันเป็นผู้ชมธรรมดา

“ซูเย่ ถ้านายร้อนเงิน มาบอกฉันก็ได้นะ”

เมื่อซูชือได้ยินว่าซูเย่กำลังร้อนเงิน เขาก็กดออกจากการแข่งขันทันที ก่อนที่จะกล่าวต่อด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถึงตอนนี้ฉันจะไม่มีเงินเหมือนกันก็เถอะ แต่อย่าลืมสิว่าบ้านฉันรวยขนาดไหน ถ้ามีเรื่องอะไรเดือดร้อนจริง ๆ ฉันก็ขอเงินที่บ้านได้ ง่ายจะตาย พ่อฉันเคยบอกว่ามรดกทุกอย่าง ยังไงเดี๋ยวก็ต้องเป็นของฉันอยู่แล้ว ถ้านายเดือดร้อนเรื่องเงินเมื่อไหร่ มาบอกฉันได้ตลอดเวลาเลยนะ”

“ขอบใจมากเพื่อน” ซูเย่ตอบรับด้วยสีหน้างง ๆ

แล้วเพื่อนร่วมห้องทั้งสองคนก็เลิกรบกวนซูเย่และหันกลับไปสนใจการท่องตำรา เพราะจินฟานกับซูชือรู้ดีว่าด้วยระดับความสามารถของพวกเขา คงไม่สามารถช่วยเหลือซูเย่ตอบคำถามได้เกินข้อ 3 แน่ ๆ

ซูเย่ปิดเสียงแจ้งเตือนในโทรศัพท์และเล่นเกมตอบคำถามต่อไป… เขายังต้องการเงินเพิ่มอีกให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้

…

เพียงไม่นาน บรรยากาศของเกมตอบคำถามก็ร้อนระอุ

ผู้เข้าร่วมการแข่งขันต่างเกิดข้อสงสัยมากมาย

“เป็นเขาอีกแล้วได้ยังไงเนี่ย?”

เมื่อเกมตอบคำถามรอบแรกประจำวันจบลง ชาวเน็ตที่ใช้ชื่อล็อคอินว่า “คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ” รีบเข้าไปตรวจสอบลำดับผู้ชนะเกมตอบคำถามด้วยความสงสัย และเขาก็พบว่าผู้ที่ครอบครองตำแหน่งอันดับ 1 ยังคงเป็น “คนเก็บขยะ” เช่นเดิม

สองเกมสุดท้ายเมื่อคืนนี้ หมอนี่ก็ได้อันดับ 1 เหมือนกัน

“แปลกนะ ได้แค่ครั้งสองครั้งอาจจะถือว่าโชคช่วย แต่เล่นได้ที่ 1 ทุกครั้งเลยแบบนี้ เหมือนเขารู้คำตอบล่วงหน้ายังไงไม่รู้แฮะ แต่ฉันจะมีปัญหาหรือเปล่า ถ้ากล้าตั้งคำถามกับท่านผู้ชนะอันดับ 1 อย่างนี้?”

ผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติเช่นกัน พวกเขาได้ค้นพบว่าล็อคอินที่ชื่อ “คนเก็บขยะ” ตอบคำถามได้ถูกต้องทุกข้อด้วยความรวดเร็วที่ไม่มีใครสามารถโค่นล้มได้

เขาคือนักล่าเงินรางวัลที่แท้จริง