เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 48

บทที่ 48 บังเอิญตรงเผง!

ชายผู้ท้าชิงอยากจะเห็นปฏิกิริยาของซูเย่เมื่อเห็นกองเงินตรงหน้า ว่าเขาจะตกตะลึงจนตาค้างแค่ไหน แต่เขาก็ต้องพบกับความผิดหวัง

ซูเย่เพียงเหลือบมองเงินทั้งหมด จากนั้นจึงพยักหน้านิ่ง ๆ และพูดว่า “โอเค”

เจ้าของนามแฝง “คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ” ยิ้มอย่างผิดหวังก่อนจะเหลือบสายตามองดูจำนวนผู้คนที่กำลังเข้ามาชมการถ่ายทอดสดบนโทรศัพท์ของตนเอง

ตอนนี้จำนวนคนพุ่งสูงขึ้นทะลุ 100,000 คนแล้ว และมันยังคงพุ่งขึ้นเรื่อย ๆ

ชาวเน็ตแห่คอมเมนต์บ้าคลั่งเมื่อพวกเขาเห็นกองธนบัตรจำนวนมากที่ถูกเอาออกมา

“เหลือเชื่อ!”

“พอเห็นหน้าคนเก็บขยะแล้วรู้สึกเกลียดตัวเองที่ไม่ตั้งใจเรียนเลย!”

ขณะที่ความคิดเห็นและของขวัญมากมายถูกส่งมา หน้าจอถ่ายทอดสดก็ร้อนระอุเป็นอย่างมาก

“ทานกันก่อนเถอะ”

เจ้าของนามแฝง “คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ” ผายมือเชิญอีกฝ่าย จากนั้นจึงเป็นฝ่ายเริ่มคีบเนื้อวากิวขึ้นมาชิ้นหนึ่งใส่ลงไปในหม้อไฟ

ซูเย่ก็ไม่ได้เกรงใจแต่อย่างใด

ชายหนุ่มเริ่มลงมือทานอาหารเช่นกัน

ถัดไปด้านข้าง

ซุนชือและจินฟานที่นั่งอยู่หลังกล้องมองภาพตรงหน้าและทำได้เพียงกลืนน้ำลาย

ซูเย่แล้วก็ไอ้หน้าจืดเจ้าของนามแฝง “คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ” ชายผู้ท้าชิง อะไรนั่น คงไม่รู้ตัวเลยว่าที่ตัวเองกำลังทำอยู่มันทรมานพวกเขาแค่ไหน!

นายจะกินไหม? ถ้าจะกินก็รีบกินเข้าไป เลิกวางล่ออยู่หน้ากล้องได้แล้ว!

โชคดีที่ก่อนหน้านี้พวกเขาทานข้าวมาแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงทนไม่ไหวแน่!

“นายดูมั่นใจนะ”

ชายผู้ท้าชิง เอ่ยขณะที่ทานอาหาร

“ผมค่อนข้างโชคดีน่ะ” ซูเย่เอ่ย

“ขอถามอะไรอย่าง นายตอบคำถามทั้งหมดนั่นด้วยตัวเองเลยเหรอ?”

ซูเย่พยักหน้า

ชายผู้ท้าชิง ดีดนิ้ว ทันใดนั้นบริกรคนหนึ่งก็เดินเข้ามา ในมือของเขามีอุปกรณ์บางอย่างที่ดูคล้ายกับกล้อง SLR จากนั้นจึงเดินไปทางด้านข้างของซูเย่และสแกนตัวของชายหนุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้า

“นี่คือเครื่องสแกน อุปกรณ์ใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการส่งสัญญาณหรือวงจรจะไม่สามารถรอดพ้นการสแกนของเครื่องนี้ไปได้ มันแม่นเสียยิ่งกว่าเครื่องตรวจข้อสอบของการสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสียอีก”

ชายผู้ท้าชิง เอ่ยด้วยรอยยิ้ม

ซูเย่ที่ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าและปล่อยให้อีกฝ่ายสแกนร่างของตน

เมื่อมองดูคนทั้งสองทานอาหารและสแกนร่างกายอีกครั้ง ผู้ชมทั้งหมดก็ไม่สามารถรอได้อีกต่อไป

รีบถามคำถามสิ มัวทำอะไรกันอยู่?

มีสแกนด้วย นี่มันมืออาชีพชะมัด! เพราะฉะนั้นก็รีบถามคำถามกันได้แล้ว!

“โอเค” การสแกนเสร็จเรียบร้อย

เมื่อยืนยันแล้วว่าซูเย่ไม่ได้พกเครื่องมือโกงชิ้นไหนมาด้วยทั้งสิ้น ชายผู้ท้าชิง ที่เห็นเช่นนั้นจึงหยิบไอแพดขึ้นมาเปิดและกล่าวว่า “เดี๋ยวฉันจะบอกกฎกติกาเบื้องต้นให้นายฟังก่อนเป็นอันดับแรก”

“ได้” ซูเย่พยักหน้า

“กติกาในครั้งนี้นั้นง่ายมาก คำถามมีทั้งหมด 10 คำถาม แต่ละคำถามจะมีเวลาตอบเพียง 5 วินาที นายจะต้องตอบให้ทันเวลา ถ้าหากเกินกว่านี้หรือตอบผิด ทุกอย่างจะจบลงทันที…”

ชายผู้ท้าชิง มองหน้าคนตรงหน้าและถามว่า “นายมีข้อสงสัยตรงไหนหรือเปล่า?”

“ไม่มีครับ” ซูเย่ส่ายศีรษะ

กฎของอีกฝ่ายเป็นกฎเดียวกันกับเกมในแอป Question ก่อนหน้านี้

“โอเค”

“ถ้าอย่างนั้นเรามาเริ่มกันเลย” ชายผู้ท้าชิง พยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ซูเย่พยักหน้าตอบ

ผู้ชมทั้งหมดที่อยู่หน้าจอเองก็รีบนั่งตัวตรงทันที

พวกเขาตั้งตารอสิ่งนี้มานานแล้ว~

หัวใจของซุนชือและจินฟานเต้นแรงขึ้น รู้สึกเป็นห่วงเพื่อนของตน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยากให้ซูเย่ชนะ แต่อีกฝ่ายก็เตรียมตัวมาอย่างดี เพราะฉะนั้น ตอนนี้พวกเขาเลยหวังแค่ว่าเพื่อนของตนจะไม่พ่ายแพ้จนน่าเกลียดเกินไป

“คำถามแรก”

ชายผู้ท้าชิงเลื่อนไอแพดและอ่านคำถาม “บุคคลใดต่อไปนี้ไม่ได้เป็น 4 ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยางรุ่นล่าสุด”

“A. หลิวหวันซู B. จางเจียปิน C. หลี่ตงหยวน D. จูตันซือ E. จางชงเจิง”

เมื่อเอ่ยจบ ชายผู้ท้าชิง ก็มองหน้าซูเย่ทันที

ภายในเพจถ่ายทอดสด ผู้ชมกว่า 2 แสนคนที่ได้ยินคำถามรีบพิมพ์แสดงความเห็นกันอย่างรวดเร็ว

“ยากตั้งแต่คำถามแรกเลย!”

“ลูกพี่สุดยอดมาก! คนเก็บขยะจบเห่แล้ว!”

“แพทย์แผนจีนคือคณะที่เรียนและทำความเข้าใจยากที่สุดเลย เพราะฉะนั้นมันไม่มีทางเลยที่จะเป็นเพียงคำถามธรรมดา ๆ เขาไม่น่าจะรู้คำตอบข้อนี้นะ!”

“คำถามนี้มันยากกว่าคำถามที่ยากที่สุดในเกมชิงเงินล้านเสียอีก!”

คนทั้งหมดคิดว่าเน็ตไอดอลเจ้าของนามแฝง “คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ” ชายผู้ท้าชิง คงไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากสำหรับคำท้าครั้งนี้ แต่เหนือความคาดหมาย…คำถามแรกที่ออกมากลับยากกว่าที่คิดเอาไว้มาก

คนเก็บขยะแย่แน่

ดวงตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่ร่างของซูเย่ที่อยู่ทางด้านซ้ายของหน้าจอ

ซูเย่เพียงใช้ตะเกียบคีบเนื้อขึ้นมาจากหม้อ ถือค้างมันไว้ในอากาศ มอง ชายผู้ท้าชิง ด้วยสายตาประหลาดใจและกล่าวว่า

“ผมเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยาง”

จินฟานและซุนชือแทบจะหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น นี่มันบังเอิญตรงเผงสุด ๆ ไปเลย!

พวกเขาเองก็ได้รู้คำตอบของคำถามข้อนี้ตั้งแต่เข้าเรียนในคณะไม่กี่วัน!

ชายผู้ท้าชิง ชะงักไป

เวลานี้บนหน้าเพจจู่ ๆ บรรยากาศการรับชมก็ดูสนุกสนานขึ้นมา

“55555 ตลกชะมัด อุตส่าห์เตรียมคำถามนี้มา แต่มันกลับเป็นมหาลัยของคนตอบซะงั้น!”

“55555 ดูหน้าหมอนั่นสิ! ดูโง่ชะมัด!”

“คำตอบคือข้อ B. จางเจียปิน”

ซูเย่เอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะเอาเนื้อใส่ปาก

ความอับอายบนใบหน้าของ ชายผู้ท้าชิง ฉายชัดออกมา นี่มันน่าอับอายเกินไป เขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเรียนมหาวิทยาลัยแพทย์!

เขารีบฉีกยิ้มและเอ่ยว่า “นั่นเป็นแค่คำถามเรียกน้ำย่อยเท่านั้น ตั้งใจฟังคำถามต่อ ๆ ไปให้ดี”

“สายทั้งหกเส้นของกีตาร์โฟล์ค ไล่เสียงจากต่ำไปสูง ข้อใดถูกต้อง?”

“ข้อ A: – E, A, C, G, B, E.

ข้อ B: – E, A, D, G, B, E.

ข้อ C: – E, B, C, D, B, E.

เมื่อได้ยินคำถามนี้ ทุกคนก็เริ่มแสดงความคิดเห็นกันอีกครั้ง

“คำถามเฉพาะทางอีกแล้ว! สรุปว่านี่คือการตอบคำถามระดับผู้เชี่ยวชาญเหรอ?”

“คนเก็บขยะน่าจะตอบคำถามนี้ไม่ได้นะ เขาเรียนแพทย์แผนจีนนี่นา ไม่ใช่คณะดนตรี ใช่ไหม?” คนทั้งหมดต่างมองไปที่ซูเย่อีกครั้ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]