บทที่ 76 ส่งข้อสอบในยี่สิบนาที
วันต่อมา
หลี่เคอหมิงกับซูเย่เดินทางมายังตึกซึ่งเป็นที่ตั้งของสมาคมแพทย์แผนจีน
ในเมืองใหญ่ที่มีความเจริญรุ่งเรือง ถนนทุกสายมักเต็มไปด้วยการจราจรเนืองแน่น แต่ถนนซึ่งตึกของสมาคมแพทย์แผนจีนตั้งอยู่นั้นค่อนข้างเงียบสงบ และมีต้นไม้เขียวครึ้ม
“การสอบใบอนุญาตเป็นสมาชิกสมาคมแพทย์แผนจีนจะจัดขึ้นในเวลานี้ของทุกปี และขณะนี้ทั่วประเทศ ก็มีคนจำนวนมากต้องสอบแบบเธอเหมือนกัน”
หลี่เคอหมิงพูดในขณะที่เดินนำซูเย่เข้าไปในสวนหย่อมหน้าตึกที่ทำการ
เมื่อเดินผ่านประตูสีแดงเข้าไปเป็นที่เรียบร้อย ซูเย่ก็ได้เห็นว่าภายในตึกที่ทำการของสมาคมแพทย์แผนจีนค่อนข้างมีความใหญ่โตโอ่อ่า ปีกตึกทางด้านซ้ายและด้านขวาเรียงรายด้วยห้องจำนวนมาก พื้นที่ตรงกลางเป็นโต๊ะของพนักงานต้อนรับ ถัดออกไปเล็กน้อยเป็นห้องโถงใหญ่ที่มีกระจกใสติดตั้งอยู่ทุกด้าน สามารถมองเห็นสวนจำลองที่ตกแต่งอยู่ด้านในได้อย่างชัดเจน
บรรยากาศของสถานที่แห่งนี้ให้ความรู้สึกของทศวรรษที่ 70 และ 80 ได้อย่างลึกซึ้งกินใจ
“ครั้งนี้คงมีคนมาเข้าสอบไม่เยอะเท่าไหร่…”
หลี่เคอหมิงเพิ่งจะพูดคำนี้ออกมาเท่านั้น
“อาจารย์หลี่ มาอีกแล้วหรือนี่?”
เสียงทักทายดังขึ้นจากห้องโถงกระจกที่อยู่ด้านหลังโต๊ะต้อนรับ
หลี่เคอหมิงขมวดคิ้ว
ซูเย่หันไปมองตามต้นเสียง
ขณะนี้ในห้องโถงกระจกมีผู้คนนั่งรออยู่สองคน คนหนึ่งมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับหลี่เคอหมิง ส่วนอีกคนมีอายุรุ่นเดียวกับซูเย่ ซึ่งชายหนุ่มคนนั้นก็กำลังจ้องมองมาที่ซูเย่ไม่วางตา
“อาจารย์จาง?”
หลี่เคอหมิงยิ้มกว้างพร้อมกับเดินเข้าไปหา
“พาลูกศิษย์มาสอบหรือครับ?”
คนที่ถูกเรียกว่าอาจารย์จางยกมือชี้มาที่ซูเย่ด้วยความสงสัย
“ใช่ครับ”
หลี่เคอหมิงพยักหน้าตอบรับ
“บังเอิญจังเลย”
อาจารย์จางมองหน้าซูเย่ ก่อนจะหันกลับไปยิ้มให้หลี่เคอหมิง “ครั้งสุดท้าย คุณพาชินเอ้อมาสอบแต่ก็ต้องแพ้ให้กับลูกศิษย์ผม ไม่เจอกันได้ปีหนึ่งแล้ว ป่านนี้ชินเอ้อคงเก่งขึ้นเยอะแล้วสินะ”
หลี่เคอหมิงหัวเราะออกมาเล็กน้อย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ ถึงยังไงผลการสอบในวันนี้ ก็ไม่มีทางที่ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิมเด็ดขาด”
“แหม มั่นใจขนาดนั้นเชียวหรือ?” อาจารย์จางหัวเราะในลำคอ “งั้นเดี๋ยวเราคงได้รู้กัน”
หลังจากนั้น ต่างฝ่ายต่างก็พูดคุยก่อนร่ำลากันพอเป็นพิธี
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างอาจารย์จางหันหน้ามาชำเลืองมองซูเย่ด้วยแววตามั่นอกมั่นใจเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะหมุนตัวเดินตามอาจารย์จางไปในที่สุด
“อาจารย์จางไม่ใช่คนไม่ดีหรอก แต่เขาแค่เป็นพวกที่ปากไม่มีหูรูดเท่านั้นเอง ความจริงเขาเป็นแพทย์ฝีมือดีนะ อาจจะเก่งกว่าฉันด้วยซ้ำไป”
หลี่เคอหมิงเดินนำซูเย่มาหาเก้าอี้นั่ง
หลังจากนั้น ผู้เข้าสอบคนอื่น ๆ ก็ทยอยปรากฏตัว
จนถึงเวลา 9:00 น.
การสอบในส่วนแรกกำลังจะเริ่มขึ้น ผู้เข้าแข่งขันทุกคนจะต้องเขียนคำตอบตามโจทย์ที่ได้รับ
ซูเย่หันหน้ามองกลุ่มผู้เข้าแข่งขัน และนับได้ว่าวันนี้มีผู้เข้าแข่งขันทั้งสิ้น 10 คน
บางคนก็อายุมากแล้ว บางคนก็ยังเป็นเพียงนักศึกษา อย่างเช่นตัวเขาเองกับลูกศิษย์ของอาจารย์จาง
“สู้ ๆ นะ”
หลี่เคอหมิงให้กำลังใจลูกศิษย์
ซูเย่พยักหน้า ก่อนจะเดินตามเจ้าหน้าที่ของสมาคมไปพร้อมกับผู้เข้าแข่งขันอีก 9 คน หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็พบตนเองอยู่ในห้องสอบที่มีลักษณะเหมือนห้องเรียน โต๊ะเรียนถูกจัดวางเอาไว้แยกห่างกันสิบกว่าตัว
“พวกคุณจะผ่านเข้าสู่รอบต่อไปได้หรือไม่ การสอบครั้งนี้คือบททดสอบแรก และในฐานะที่ทุกคนต่างก็ใฝ่ฝันอยากจะเป็นแพทย์แผนจีนผู้มีเกียรติและศักดิ์ศรี ผมจึงมั่นใจว่าคงไม่มีใครคิดจะโกงข้อสอบหรอกใช่ไหม”
ผู้คุมสอบพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁]