เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] นิยาย บท 80

บทที่ 80 สอบรอบสุดท้าย ใช้เวลา 10 นาที

ผู้คุมสอบเดินนำกลุ่มผู้สอบแข่งขันทั้ง 10 คนเข้าไปในส่วนลึกของสวนหย่อมขนาดเล็กแห่งนั้น

เดินเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง

“ต่อไปนี้จะเป็นการสอบวัดความรู้เกี่ยวกับการตรวจโรค และการรักษา”

ผู้คุมสอบมองผู้สอบแข่งขันทุกคนที่ยืนอยู่เบื้องหน้าด้วยแววตาแข็งกร้าว “การสอบครั้งนี้ ผู้เข้าสอบจะต้องทยอยเข้าไปตรวจอาการคนไข้ภายในห้องครั้งละหนึ่งคน ภายในห้องจะมีคนไข้ที่เป็นอาสาสมัครอยู่สามคนพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ผู้ตรวจการอีกสามท่าน”

“ในระหว่างการตรวจโรค เจ้าหน้าที่ผู้ตรวจการเหล่านั้นจะคอยสังเกตการณ์ตรวจวินิจฉัยของพวกคุณตลอดเวลา เมื่อพวกคุณตรวจโรคคนไข้เสร็จเรียบร้อย ก็ต้องเขียนข้อมูลใบสั่งยา และบอกถึงวิธีการรักษาลงไปในใบวินิจฉัยอาการคนไข้ให้ครบถ้วน”

“เมื่อทำการสอบเสร็จเรียบร้อย ก็ห้ามไม่ให้ผู้เข้าแข่งขันพูดคุยกันเด็ดขาด ใครสอบเสร็จแล้ว ก็ขอให้เดินออกไปนั่งจิบน้ำชาที่ห้องพักข้าง ๆ ได้เลย”

“การสอบครั้งนี้ทุกคนมีเวลาคนละครึ่งชั่วโมง”

“ทันทีที่พวกคุณเดินเข้าไปในห้องตรวจโรค เวลาก็จะเริ่มนับถอยหลังโดยอัตโนมัติ จงตั้งสติให้พร้อมเข้าไว้ เราจะจัดลำดับผู้ที่ได้เข้าไปตรวจโรคตามหมายเลขประจำตัวของผู้เข้าสอบ”

ได้ยินดังนั้น ผู้เข้าสอบหมายเลขหนึ่งก็ลุกขึ้นยืนโดยทันที

“การสอบรอบสุดท้าย เริ่มต้นขึ้น ณ บัดนี้!”

สิ้นเสียงประกาศ

ผู้เข้าร่วมสอบคนแรกก็เดินเข้าไปในห้องตรวจโรค และเริ่มทำการวินิจฉัยอาการคนไข้โดยเร็วไว

ซูเย่ก้มหน้ามองหมายเลขประจำตัวของตนเอง และพบว่าเขาเป็นคนสุดท้ายที่จะได้เข้าไปตรวจคนไข้ ดังนั้นซูเย่จึงมีเวลาสงบจิตใจตั้งสมาธิมากกว่าคนอื่น

20 นาทีต่อมา ผู้เข้าสอบคนแรกก็เดินกลับออกมาจากห้องตรวจโรคด้วยสีหน้าเยือกเย็น แต่ในดวงตาเป็นประกายตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

และเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เข้าร่วมสอบแอบบอกคำตอบต่อ ๆ กัน ชายหนุ่มคนนั้นจึงไม่ได้เหลือบมองมายังแถวที่นั่งทางพวกของซูเย่เลยแม้แต่น้อย เขาเดินตามเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งไปนั่งจิบน้ำชาในห้องพักข้าง ๆ ตามคำสั่งแต่โดยดี

ผู้เข้าสอบคนที่สองเดินเข้าไปในห้องตรวจโรค

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ก็เป็นผู้เข้าสอบคนที่สาม…

ถึงทุกคนจะมีเวลาตรวจโรค และเขียนใบสั่งยาคนละครึ่งชั่วโมงอย่างเท่าเทียมกัน แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว ผู้เข้าสอบจะกลับออกมาจากห้องตรวจโรคก่อนครบกำหนดเวลาเสมอ

ซูเย่นั่งมองเพื่อนผู้เข้าแข่งขันเดินเข้าเดินออกห้องตรวจโรคคนแล้วคนเล่า

บางคนกลับออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา บ้างก็กลับออกมาด้วยสีหน้าเศร้าหมอง และบางคนก็กลับออกมาด้วยสีหน้าลำบากใจ

เวลา 16:30 น.

“เหออี้เฉิน”

ผู้คุมสอบตะโกนเรียกชื่อเหออี้เฉิน

เหออี้เฉินลุกขึ้นยืน และก้าวเดินเข้าไปในห้อง

เขาใช้เวลาตรวจรวดเร็วมาก เพียง 15 นาทีให้หลัง เหออี้เฉินก็เดินกลับออกมาแล้ว

ในจังหวะที่เดินผ่านหน้าซูเย่ ชายหนุ่มไม่ลืมที่จะหันมามองหน้าเขาด้วยความมั่นใจ ราวกับเยาะเย้ย

“ซูเย่”

เมื่อผู้คุมสอบตะโกนเรียกชื่อ ซูเย่ก็เดินเข้าไปในห้องตรวจโรคโดยไม่ลังเล

คนไข้ทั้งสามคนนั่งอยู่ด้านใน เบื้องหน้าของพวกเขาแต่ละคนมีโต๊ะประจำตัวคุณหมอตั้งอยู่คนละโต๊ะ