เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1567

อาทิตย์ลุกโชนแผดเผาของทุกอย่างจนกลายเป็นผง หลังจากนั้นร่วงลงบนมือลู่ฝาน

ลู่ฝานโยนของพวกนี้ลงไปในหม้อยาโดยไม่มองเลยสักนิด จากนั้นเร่งพลังชี่เข้าไป แล้วหลับตาลงช้าๆ

ผงที่อยู่ในหม้อยาเริ่มเคลื่อนไหวเอง สิ่งที่ไม่เหมือนวิธีกลั่นยาแบบอื่นคือลู่ฝานปล่อยให้มันเคลื่อนไหวเอง ไม่ได้ตั้งใจให้ผงยาพวกนี้รวมตัวเป็นรูปร่าง

“กลั่นยาคือการกลั่นฟ้าดิน!”

ลู่ฝานยกยิ้มมุมปาก ตอนนี้เขาเข้าใจสิ่งที่ผู้อาวุโสเคราขาวพูดแล้ว

อย่ามองของมากมายพวกนี้เป็นสมุนไพร เพราะพวกมันไม่ใช่สมุนไพร

พวกมันเป็นแค่ผลผลิตของพลังฟ้าดิน เกิดจากฟ้าดิน เติบโตจากฟ้าดิน ตายไปก็กลับสู่ฟ้าดิน

ตอนนี้ลู่ฝานมองผงพวกนี้เป็นพลังฟ้าดิน

พลังชี่ของเขาเริ่มดูดซับพลังฟ้าดินพวกนี้ เหมือนตอนกลั่นยา ยาหลักดูดซับฤทธิ์ยาของยารอง

การกระทำของลู่ฝานเรียกความสนใจจากผู้ฝึกชี่ทุกคน โดยเฉพาะยิ่งผงยากับพลังชี่ในหม้อยาของเขาเคลื่อนไหวเร็วขึ้น สุดท้ายเห็นได้ชัดว่าเหนือการควบคุมของลู่ฝานแล้ว จู่ๆ ผู้ฝึกชี่จำนวนไม่น้อยส่งเสียงอุทานอย่างตกใจออกมา

“นี่มันวิธีกลั่นยาอะไรกัน ไม่สนใจพลังชี่ที่ตัวเองปล่อยออกไปเลยเหรอ”

“ถ้ามั่วแล้วเป็นวิธีการกลั่นยาที่ถูกต้อง ก็ถือว่าเขาประสบความสำเร็จมากเลยนะ!”

“ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจเลย ลู่ฝานกำลังทำอะไรกันแน่”

ผู้ฝึกชี่แทบทุกคนไม่เข้าใจการกระทำของลู่ฝาน

จากความคิดของพวกเขา อีกไม่นานหม้อยาของลู่ฝานต้องระเบิดแน่ๆ

นี่คือความรู้ทั่วไปของการกลั่นยา เมื่อผู้ฝึกชี่ไม่สามารถควบคุมพลังชี่ของตัวเองได้ แล้วจะกลั่นยาอะไรได้อีกล่ะ รอฤทธิ์ยาปั่นป่วนแล้วหม้อระเบิดได้เลย!