เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 23

เรือนเก็บหนังสือของตระกูลลู่ ยังคงสว่างไสว

ลู่เฮ่าหรานพาลู่ฝานมาที่เรือนเก็บหนังสืออย่างรวดเร็ว ผลักประตูบานใหญ่ ลู่เฮ่าหรานพูดเสียงดังว่า "ลุงสวิน รีบเอาวิชากายทองไฟอาบออกมาเร็วๆ"

ท่านสวินที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างประตู ได้ยินเสียงเรียกของลู่เฮ่าหราน จึงปิดหนังสือลงช้าๆ

"น่ารำคาญ อายุปูนนี้แล้ว ยังไม่รู้จักใจเย็น คนอายุน้อยคนไหน มีคุณสมบัติฝึกกายทองไฟอาบ ขอฉันดูหน่อย"

ท่านสวินเงยหน้ามองข้างหน้า ลู่ฝานปรากฏอยู่ในสายตาเขา ท่านสวินตกใจเล็กน้อย

"ลู่ฝาน! นายเพิ่งฝึกทักษะบู๊ได้ไม่นานไม่ใช่เหรอ ทำไมผ่านไปแค่ปีเดียว นายถึงมีคุณสมบัติฝึกกายทองไฟอาบล่ะ"

ท่านสวินสีหน้าตกใจ มองลู่เฮ่าหรานด้วยแววตาที่เหมือนกำลังพูดว่า คุณไม่ต้องมาล้อฉันเล่น

ลู่เฮ่าหรานจิตใจสงบนิ่ง ยังคงยิ้ม แล้วพูดว่า "ลุงสวิน ลู่ฝานเพิ่งเป็นแดนฝึกร่างชั้นสามได้เมื่อเดือนก่อนจริงๆ แต่หนึ่งเดือนนี้ เขาก้าวหน้าเป็นอย่างมาก ยกระดับได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้เขาแดนฝึกร่างชั้นหก แล้ว"

ท่านสวินขมวดคิ้ว แล้วพูดว่า "จริงเหรอ ก้าวหน้ารวดเร็วเหลือเชื่อ แต่แค่แดนฝึกร่างชั้นหก ยังมีคุณสมบัติไม่เพียงพอให้ฝึกกายทองไฟอาบ!"

ลู่เฮ่าหรานหัวเราะแล้วพูดว่า "ลู่ฝาน แสดงให้ท่านสวินดูหน่อย ให้เขาเห็นว่าตระกูลลู่ มีผู้มีความสามารถแบบไหน"

แววตาลู่ฝานวูบไหว ตอนนี้เขาไม่แน่ใจจริงๆ ว่าจะต่อยหมัดไฟออกมาได้หรือเปล่า

เพราะกระแสลมที่ไหลเวียนในร่างกายเขา หมดไปแล้ว และเปลวไฟของตัวเอง เหมือนหมุนเวียนมาจากกระแสลมนี้

แต่ลู่เฮ่าหรานพูดขนาดนี้แล้ว ลู่ฝานจึงไม่มีทางหนีทีไล่แล้ว

ลู่ฝานตอบรับเบาๆ เดินออกไปนอกประตู ยืนอยู่หน้าหินสีดำ

ท่านสวินยืนอยู่หน้าประตู กับลู่เฮ่าหราน ด้วยความแปลกใจ รอลู่ฝานลงมือเงียบๆ

ลู่ฝานหลับตารอครู่หนึ่ง แต่ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร

ท่านสวินเห็นลู่ฝาน ยังไม่ลงมือ จึงหัวเราะแล้วพูดว่า "เขาคงไม่ได้จะยืนตรงนี้ทั้งคืนใช่ไหม ยืนนิ่งๆ ไม่ได้บอกว่าจะฝึกกายทองไฟอาบได้นะ"

ลู่เฮ่าหรานปรายตามองท่านสวิน แล้วพูดว่า "ลุงสวิน คุณดูเอาเถอะ ไม่ทำให้คุณผิดหวังหรอก"

ผ่านไปนาน ในที่สุดลู่ฝาน สัมผัสได้ถึงกระแสลมในตัวเล็กน้อย

ปล่อยหมัดออกมาทันที จนทำให้เกิดเสียงลม ลู่ฝานใช้แรงทั้งหมดในตัว ต่อยลงไปบนหินศิลาดำ

แสงสว่างขึ้นมา คำว่าแดนฝึกร่างชั้นหก ไม่สามารถดึงดูดสายตาท่านสวินได้ สายตาของท่านสวินจ้องไปที่หมัดของลู่ฝาน วินาทีต่อมา ลู่ฝานรู้สึกว่ากระแสลมในตัวไหลออกมา หมัดของเขามีเปลวไฟขึ้นมาทันที

ท่านสวินมองภาพตรงหน้าอย่างตะลึง เปลวไฟที่ลุกโชนบนหมัดของลู่ฝาน เหมือนจุดไฟในใจของเขา