เดชราชาพิโรธ นิยาย บท 50

เพราะว่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ โรงเรียนหยุด เซียวหยางจึงส่งแม่และลูกสาวกลับบ้านโดยตรง

“เซียวหยาง ขึ้นไปนั่งบนบ้านก่อนสิ ลูกเมิ่งนีชอบคุณมาก” เสิ่นอ้าวจวินเชิญขึ้นไปบนบ้าน

เซียวหยางมองดูรูปร่างหน้าตาที่เป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์ของเสิ่นอ้าวจวิน เหมือนเชอร์รี่ที่สุกงอม อมยิ้มและกำลังจะตอบตกลง แต่ชั่วขณะเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้

หยิบโทรศัพท์ออกมาดู ให้ตายเถอะ แบตโทรศัพท์หมด

“ตอนนี้กี่โมงแล้ว?”

เสิ่นอ้าวจวินมองดูนาฬิกาของเขา “เกิดอะไรขึ้น?”

“แย่แล้ว กำลังจะเกิดเรื่องแล้ว!”

เซียวหยางตบต้นขาตัวเอง และรีบโบกมือลาเสิ่นอ้าวจวินรีบขึ้นรถแล้วตรงไปที่หยุนซู กรุ๊ป

ปรากฏว่าเมื่อมาถึงหยุนซู กรุ๊ป พบว่าประตูของหยุนซู กรุ๊ปถูกล็อค เซียวหยางลงไปชั้นล่างแล้วกลับบ้าน

เมื่อเห็นไฟที่บ้านเปิดอยู่เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เปิดประตูอย่างระมัดระวัง และพบใบหน้าของเย่หยุนซูแปะแผ่นมาสก์หน้า และกำลังเล่นแท็บเล็ตอยู่

เย่หยุนซูไม่แม้แต่จะหันหัวกลับมา และพูดอย่างเย็นชา “ยังรู้จักกลับมาเหรอ ฉันคิดว่าคืนนี้คุณจะไปค้างข้างนอก”

เซียวหยางยิ้มอย่างละอายใจ เดินมาถึงตรงหน้าเย่หยุนซูแล้วพูดว่า “แบตโทรศัพท์หมด เจอเรื่องบางอย่างก็เลยจัดการ พอยุ่งก็ลืมเวลาเลย”

“คุณเป็นพนักงานขายตำแหน่งเล็กๆคนหนึ่ง จะมีเรื่องอะไรมากมายล่ะ?”

“อ้อ วันนี้กับตำรวจหญิงกำลังเป็นที่นิยม ในตอนกลางคืนออกไปฉลองด้วยกันก็เป็นเรื่องปกติ”

เมื่อได้ยินคำพูดที่ประชดประชันของเย่หยุนซู เซียวหยางก็ยิ้มแหย่ๆ เขารู้ว่า เมื่อใดที่เย่หยุนซูพูดอย่างใจเย็น มันก็เหมือนลมพายุที่กำลังจะกระหน่ำลงมา

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตั้งแต่ทั้งสองแต่งงานมาจนถึงตอนนี้ ดูเหมือนเซียวหยางจะไม่เคยกลับดึกขนาดนี้เลย

เมื่อเย่หยุนซูคิดถึงเรื่องนี้ก็ยิ่งโกรธ เคยตกลงกันไว้ว่าจะรับส่งเธอเลิกงานทุกวัน แต่เซียวหยางล่ะ เมื่อวานตอนเช้าก็เกือบสาย วันนี้ยิ่งทำเกินไป ยังทิ้งตัวเองไว้ที่บริษัทโดยตรง

โทรหาก็ปิดเครื่องแล้วยังขับรถออกไปอีก ในสมองเธอนึกภาพว่าผู้ชายคนนี้ต้องขับรถของตัวเองออกไปหลอกจีบผู้หญิงแน่ๆ

ใช้ได้นี่ ยิ่งอยู่ยิ่งใจกล้าขึ้นแล้ว

“หยุนซู คุณเข้าใจผิดแล้วจริงๆ เรื่องมันเป็นแบบนี้……”

“พอได้แล้ว! เซียวหยาง ไม่ต้องการคำอธิบายจากคุณ คนบริสุทธิ์ยังไงก็บริสุทธิ์ คนสกปรกยังไงก็สกปรกไม่จำเป็นต้องอธิบาย ถ้าคุณไม่อยากทำแล้ว ก็ลาออกจาก บริษัทเดี๋ยวนี้ และฉันจะไม่ขัดขวางคุณ!”

เซียวหยางตบหัวตัวเอง พยายามขนาดไหนกว่าจะสร้างความประทับใจที่ดีให้กับภรรยาของเขา แต่ตอนนี้มลายสิ้น

เย่หยุนซูดึงแผ่นมาส์กหน้าออกแล้วโยนลงถังขยะ แล้วเดินขึ้นไปห้องชั้นบน โดยไม่สนใจเซียวหยาง

เสียงโทรศัพท์ดังกริ๊ง……

โทรศัพท์มือถือของเซียวหยางดังขึ้น ก้มหัวมอง แล้วหยิบมันขึ้นมาด้วยความโกรธ

“มีธุระรีบพูดมาเร็วๆ ไม่ต้องมาอ้ำๆ อึ้งๆ!”

กาเบรียลตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “ให้ตายเถอะ! เจ้านาย ใครทำให้คุณขุ่นเคือง ใครกล้าทำให้ท่านโกรธ คงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วมั้ง!”

เซียวหยางยิ้มอย่างจนปัญญา แต่ไม่ได้พูดอะไร

ในขณะที่กาเบรียลกำลังเพลิดเพลินกับบริการนวดเต็มรูปแบบของสาวงาม มือข้างหนึ่งก็จิบไวน์ยี่ห้อ โรมานี่-คอนติจากนั้นก็รีบลุกขึ้นมาทันที

“เจ้านาย คงไม่ใช่ท่านทำให้พี่สะใภ้โกรธมั้ง”

“เฮ้ย ผมก็ว่าแล้ว ยังไงเจ้านายก็เป็นเจ้าวิหารของวิหารมังกรซึ่งเป็นองค์กรใต้ดินที่มีชื่อเสียงระดับโลก ทำไมถึงลดตัวเองไปอาศัยอยู่ในหยินโจวซึ่งเป็นสถานที่เล็กๆ และเต็มใจที่จะเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าไปอยู่บ้านเมียอีก?”

กาเบรียลพูดแทนเซียวหยาง เขาเป็นคนอเมริกา และเกิดมามีตระกูลที่สูงส่ง สำหรับเขาแล้วผู้หญิงมันก็เป็นเพียงเสื้อผ้าที่เปลี่ยนได้ตามสบาย ดื่มด่ำกับของสวยงามเป็นนิสัยของผู้ชาย

เซียวหยางนั่งไขว่ห้างแล้วพูดตามสายโทรศัพท์ “นายจะไปรู้เรื่องอะไร นี่เรียกว่าความรัก! ขอบอกนาย ถ้ายังกล้าพูดให้ร้ายพี่สะใภ้ของนาย ฉันจะใช้ปืนไรเฟิล ระเบิดตูดของนาย!”

ทันใดนั้นกาเบรียลก็รู้สึกเจ็บที่ลูกอัณฑะกับทวารหนัก และพูดด้วยรอยยิ้ม เจ้านาย หรือว่าพวกเราออกไปดื่มกันไหม? ผมมาถึงหยินโจวแล้ว”