เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 47
ฉันเก็บเอาคำเตือนของคาแลนมาคิดทั้งคืน มันไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินใจง่าย ๆ อยากรู้ว่าทำไมมินถึงทำได้ น้องคิดจะทำร้ายพี่สาวที่หวังดีคนนี้ได้ยังไงกัน
จมอยู่กับความคิดในวังวนเดิม ๆ มาตลอด จนตอนนี้เมื่อหันมองคาแคนที่กำลังหลับสนิทความคิดก็เริ่มตกตะกอนได้แล้วว่าควรจะปล่อยให้เป็นอย่างที่มันควรจะเป็น
“ครั้งนี้มิลาจะจับมือเฮียไว้แน่น ๆ ไม่ยอมปล่อยอีกแล้ว” พูดกับคนที่ยังนอนหลับก่อนที่ฉันจะก้มลงมาจูบเบา ๆ บนริมฝีปากหนา
แต่เหมือนเป็นการรบกวนให้อีกฝ่ายลืมตาตื่นขึ้นมามองทั้งที่ริมฝีปากเราสองคนยังแตะกัน มือสากยกขึ้นมาวางบนศีรษะของฉันแล้วกดลงบดขยี้ริมฝีปากดูดดื่ม
“อื้อ”
“อืม~”
เนิ่นนานกว่าอีกฝ่ายจะยอมปล่อยให้เป็นอิสระปากของฉันในตอนนี้มันคงบวมเป่งไปแล้วแน่ ๆ
“สวยจังเลยครับ”
“ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ วันนี้เฮียต้องไปธุระอย่าลืมนะ”
“อยากกอดหนูทั้งวัน” ไม่พูดเปล่า แขนแกร่งวางพาดลงบนเอวของฉันแล้วถึงให้มาแนบติดกับตัวเอง
“มิลาคิดแล้วนะคะเรื่องมิน”
“พูดมาเลยครับ เฮียฟังหนูอยู่”
“จัดการตามที่สมควรได้เลยค่ะ เรื่องนี้มิลาจะไม่ห้าม”
“แปลว่ามินอาจจะ…” ฉันยกนิ้ววางบนริมฝีปากหนาไม่ให้อีกฝ่ายเอ่ยคำที่ไม่ต้องการได้ยินออกมา “อย่าทำให้มิลาเขวสิคะ ตัดสินใจแล้ว”
“หนูตัดสินใจเพราะไม่อยากให้เฮียลำบากใจใช่ไหม”
“ส่วนหนึ่งก็ใช่ค่ะ แต่มิลาคิดดีแล้วจริง ๆ นะ”
“เฮียรักหนูมากนะมิลา จบเรื่องนี้แล้วหวังว่าหนูจะไม่ปฏิเสธกันอีก”
“ปฏิเสธอะไรคะ” ฉันถามกลับด้วยความงุนงง หากเป็นเรื่องความรู้สึกในตอนนี้มันชัดเจนมาก ๆ หรือจะเป็นเรื่องเชื่อใจก็เลือกไปแล้วนี่
“แต่งงาน”
คำตอบของคาแลนทำให้ใบหน้าร้อนขึ้นมาทันควัน ไม่กล้าสบตา เป็นครั้งที่สามแล้วหรือเปล่านะที่เขาพูดเรื่องนี้ออกมา
“หวังว่าหนูจะไม่ปฏิเสธเฮียอีก”
“ครอบครัวของเฮียจะไม่ว่าอะไรเหรอคะ มิลาทำไว้ตั้งเยอะ” เรื่องนี้ไม่กังวลใจไม่ได้จริง ๆ เพราะพอจะดูออกว่าพี่คัลเลนไม่ชอบฉันสักเท่าไร
“หนูต่างหากที่เป็นครอบครัว”
ใจชื้นกับคำตอบที่เขาพูดมา รู้สึกดีจนเก็บรอยยิ้มเอาไว้ไม่ได้ คาแลนมักจะโอบกอดฉันด้วยความรักและความจริงใจเสมอ หวังว่าครั้งนี้จะไม่มีใครต้องเจ็บปวดอีก เราสองคนอยู่กับความรู้สึกนั้นมานานแล้ว
“ขอบคุณนะคะที่ยังรอให้มิลาเป็นคนนั้น”
“หืม?”
“เจ้าสาวของเฮีย”
“เด็กดี”
“เด็กดีต้องได้รางวัลหรือเปล่าคะ”
พูดจบฉันก็ปีนขึ้นมาบนตัวของคาแลน สายตาของเขาดูจะพอใจไม่น้อยกับการกระทำนี้
“วันนี้หนููน่ารักเกินไปแล้ว เฮียจะหัวใจวายเอานะ”
“มิลาเห็นเฮียเครียด อยากให้ผ่อนคลาย”
“อยากเครียดทุกวันจังเลยครับ”
“หื่นจัง”
ช่วงบ่ายหลังจากคาแลนออกไปข้างนอกฉันก็หยิบหนังสือที่ฝากพี่เจตซื้อขึ้นมาอ่าน เป็นแนวแฟนตาซีเพราะชอบอ่านอะไรแบบนี้ หนังสือเล่มนี้ชื่อ โลกคู่ขนาน เปิดมาด้านในมีตัวหนังสือขนาดใหญ่ที่เขียนว่า พวกคุณเชื่อเรื่องโซเมทกันไหม ทุกคนเกิดมาพร้อมกับการมีคู่ที่ถูกลิขิต สักวันโชคชะตาจะนำพาให้มาพบกัน
“ดูโรแมนติกจัง”
ยังไม่ทันจะได้อ่านบทแรกเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะซะก่อน เมื่อหยิบมาดูเห็นว่าเป็นเบอร์ของมินฉันก็ชั่งใจอยู่พักใหญ่ก่อนจะตัดสินใจพับหนังสือเก็บแล้วเลือกรับสาย
“ว่าไงมิน”
(ไม่กลับคอนโดเลยเหรอคะ)
“รู้ได้ยังไง”
(พี่มิลากำลังคิดจะทำอะไรอยู่ ทั้งที่รู้ว่ามาลิคเป็นยังไงทำไมถึงชอบทำให้เขาโกรธ) น้ำเสียงที่ไม่พอใจไม่เคยได้ยินจากน้องสาวเลย มีแค่พักหลังมานี้ที่ดูเหมือนมินจะอารมณ์ร้อนได้ง่ายมาก ๆ
“พี่แค่ตัดสินใจเลือกสิ่งที่ดีให้กับตัวเอง มินก็ควรทำเหมือนกันนะ”
(หาเรื่องใส่ตัวสิไม่ว่า)
หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ ปลายสายนั่นใช่น้องสาวของฉันจริง ๆ เหรอ เด็กที่อ่อนโยนหายไปไหนแล้ว
“มินเป็นอะไรหรือเปล่า ช่วงหลังมานี้พูดจาไม่น่ารักกับพี่เลยนะ”
(เขาอารมณ์ไม่ดีมาหงุดหงิดใส่มิน พี่มิลาหนีเอาตัวรอดคนเดียวอีกแล้วนะคะ)
“จำคำพูดของตัวเองเมื่อก่อนได้บ้างไหมมิน อีกอย่างนั่นไม่ใช่สิ่งที่มินเลือกมาตั้งแต่แรกแล้วเหรอ”
“คิดว่าพี่ไม่รู้อะไรเลยหรือไง”
(พี่มิลารู้อะไรมา)
“แล้วพี่ควรรู้เรื่องไหนบ้าง มันมีเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD