เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 14

ตอนที่ 14 เพื่อนแก้เหงา

ซันกลับออกไปจากห้องก่อนเช้า

เน่เน่เธอยังคงยินดีอยู่กับความสุข ที่เด็กฝึกงานหนุ่มมอบให้ในเมื่อคืนที่ผ่านมา เธอไม่ได้รู้สึกผิดอะไรกับสิ่งที่เธอทำลงไปด้วยซ้ำ

เธอมองไม่เห็นความดีของคชาแฟนหนุ่มของเธอ ที่จงรักภักดีต่อเธอเพียงคนเดียว สิ่งที่เธอตอบแทนเขา คือ การทรยศหักหลังแบบน่าไม่อาย

อ้าว !! คชาตื่นแล้วเหรอ ?

ทานโจ๊กหน่อยมั๊ยเดี๋ยวเน่ต้มให้

ไม่เป็นไรผมยังไม่หิว

นี่คุณจะกลับแล้วเหรอเนเน่ถามด้วยความตกใจ เมื่อเห็นคชาเตรียมตัวเหมือนกำลังจะออกจากห้องไป

ไม่กินอะไรหน่อยเหรอ

ผมมีนัดลูกค้าไว้ ผมกลับละ คชาพูดเสียงแข็งแล้วเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่มอง

อ้าว กลับแล้วเหรอ !?

เน่เน่รู้สึกร้อนวูบขึ้นมาที่หน้า ด้วยความกลัว

คชาเป็นอะไรไป หรือว่าเค้ารู้เรื่องเมื่อคืนนี้ เขาเห็นอะไรหรือเปล่าเกิดอะไรขึ้น หรือว่าเขาไม่ได้เมา

'ต๊ายละ ฉันทำอะไรลงไป' ถ้าเกิดว่าเขาไม่เมาจริงๆ ละ

ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันจะทำยังไง ?

คชาต้องรู้แน่ๆ โอ๊ยยจะบ้าตาย นี่เธอทำอะไรลงไปเนเน่ เธอบ่นกับตัวเองออกมาด้วยเสียงดัง

เนเน่คิดหนักด้วยรู้สึกกลัว ว่าคชาจะรู้เรื่องที่เธอทำอะไรไป

ทำยังไงดีฉันจะอธิบายกับเขายังไงกัน

เธอเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องเหมือนหนูที่ติดจั่นทำอะไรไม่ถูก

เหมือนห้องว่างเปล่าไม่เหลืออะไรแล้ว เธอจะหยิบจับอะไรก็ตกออกจากมือไปเสียหมด เหมือนไม่ใช่ห้องตัวเอง จะหาอะไรก็ไม่เจอ

เธอได้แต่เดินไปวนมาหลายรอบ แต่ไม่รู้ว่าจะเดินไปทำอะไร

'โอ้ยย..เน่เน่เธอจะทำยังไงล่ะที่นี้ จะเอายังไงดี !?'

จากคนที่อิ่มเอมในความสุข เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา กลายเป็นคนที่ทำตัวไม่ถูกด้วยการกระทำของตัวเอง

รู้สึกเหมือนตัวเองทำอะไรผิดพลาดในชีวิตที่ไม่น่าให้อภัย เธอนั่งกุมหัวตัวเองด้วยความสับสน

'เธอทำอะไรลงไปเนี่ย ฉันทำอะไรลงไป'

ฉันทำร้ายเขาไปได้ยังไงกัน

ฉันทำแบบนั้นได้ยังไง

ฉันจะทำยังไงดี ถ้าเกิดเค้ารู้ความจริง จะทำยังไงดี

จากสวรรค์เมื่อชั่วโมงที่ผ่านมา กลับกลายเป็นนรกขึ้นมาในทันที

เธอเริ่มกังวลถึงผล ที่เธอจะได้รับในการกระทำครั้งนี้ของเธอเอง

ถ้าเกิดว่าคชาบอกเลิกเธอ ๆ จะทำยังไง

โอ้ยยย ฉันจะทำยังไงดีจะบ้าตาย

ฉันจะบอกพ่อแม่ยังไงเนี่ย

ฉันจะอธิบายกับสังคมแบบไหนกัน

ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

จะออกไปเจอผู้คนได้ยังไงกัน

ไม่หรอก เขาจะรู้เรื่องได้ยังไงกัน เมามากขนานนั้น เธอพยายามหาข้ออ้างเพื่อทำให้ตัวเองสบายใจ

แต่ความกังวลก็เข้ามาในหัวตลอดเวลา

โอ้ยย จะทำไงดีจะถามเค้าเหรอ ฉันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ ทำไม่ได้แน่

แต่ทำไมเค้าถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ ถ้าเขารู้ต้องบอกอะไรบ้างสิ คงไม่ได้รู้หรอก

เธอพยามคิด เข้าข้างตัวเอง เพื่อจะได้รู้สึกดีตอนนี้ทำได้แค่พยามสังเกต ว่าเค้าจะพูดอะไรออกมาแค่นั้น

โอ้ยยย เน่เน่เธอทำอะไรลงไปเนี่ยย

เธอได้แต่ว่าตัวเองที่ทำพลาดลงไปอยู่แบบนั้น

-----

หอมออกมาเจอพี่หน่อยสิ

เขาไม่ชวนคุยอะไรด้วยซ้ำ ได้แต่นั่งเงียบแล้วก็ยกแก้วดื่มอยู่คนเดียวแบบนั้น

หอมพี่เมาแล้วกลับเถอะ

อ้าวว แล้วพี่เมาขนาดนี้ จะกลับยังไง พี่ขับรถไหวเหรอ

ขึ้นไปนอนห้องหอมก่อนไหม ค่อยกลับ ๆตอนนี้มันอันตราย อย่าขับรถเลย หอมเป็นห่วง

มีแต่หอมที่เข้าใจพี่

พี่มีอะไรบอกหอมได้ทุกเรื่องนะ พี่มีเรื่องกลุ้มใจอะไรเปล่า

ไม่มีอะไร ไปนอนเถอะพี่ไม่ไหวแล้ว

ข้าวหอมรีบเข้าไปพยุงตัวคชาให้ลุกทันทีด้วยความดีใจ ที่เขายอมไปนอนที่ห้องเธอ

'วันนี้ฉันจะไม่ทำให้พลาดอีกแน่นอนคอยดูเถอะ ' นางร้ายอย่างเธอที่รอเวลาจะได้พระเอกมาครอบครองวันนี้ เธอมีโอกาสอีกเป็นครั้งที่สอง คราวนี้เธอจะใช้มารยาหญิงเท่าที่มีอยู่ในตัว มาใช้ให้หมด เธอต้องได้ตัวพระเอกคนนี้ มาเป็นของเธอเสียจงได้

ไปเถอะพี่ ตัวหนักจังข้าวหอมพยายามพยุงร่างสูงขึ้นด้วยความหนัก หลายครั้งคชา

ทิ้งตัวลง แต่เธอก็พยายามพาตัวเขาขึ้นห้องจนได้

คชาล้มตัวลงนอนที่เตียงนุ่มในห้องข้าวหอม ด้วยความเมา โดยที่ร่างบางของข้าวหอมล้มลงไปทับร่างของเขาอีกที

เน่เน่ เนเน่ คชาเรียกหาแฟนสาวอยู่ตลอดเวลา เค้าเรียกชื่อเนเน่ออกมาแบบไม่รู้ตัวด้วยความเมาอย่างไม่มีสติ

เดี๋ยววันนี้หอมจะเป็นเนเน่ให้พี่เอง ว่าแล้วข้าวหอมก็ใช้มือเรียวเล็กของเธอเลื่อนลงมาปลดที่กระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของคชา ออกทีละเม็ดทีละเม็ดอย่างช้าๆ เธอทำหน้าเหมือนมีชัยชนะด้วยใบหน้าที่เจ้าเล่

ทันใดนั้น คชาผลักตัวเธอด้วยความแรง เมื่อเขารู้สึกอยากจะอ้วกออกมา ไม่ทันแล้วเค้าปล่อยอ้วกออกมาเต็มแรง กองเต็มพื้นข้างเตียงกองโต ด้วยกลิ่นที่เหม็นของอาหาร และเบียร์ที่พึ่งจะกินเข้าไปในพักใหญ่

พี่คชา ทำไมทำแบบนี้ เธอกรี๊ดออกมาด้วยเสียงหลง

เฮ้ยย เธอรีบลุกขึ้นไปจัดการกับกองอ้วกกองโต ของคชาที่ทิ้งไว้อย่างทรมานใจ

อี๋เหม็น ก็เหม็น ทำไมต้องเป็นแบบนี้นะ เธอได้แต่บ่นกับตัวเองออกมาอย่าง คนที่ไม่สบอารมณ์

เธอจัดการกับอ้วกกองโตของเขา อยู่นานสองนานกว่าจะเสร็จ

พี่คชา พี่คชา โอ้ยยหลับจนได้

ตัวเหม็นมากเลย พี่ไปอาบน้ำเถอะ มันไม่ได้ผลอีก เขานอนหลับไปอีกแล้ว

เฮ้อ แล้วจะนอนยังไงเนีย พี่คชาตื่น ตื่นสิโอ้ยยอีกแล้วนะ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กฝึกงานสอนรัก