ตอนที่ 14 เพื่อนแก้เหงา
ซันกลับออกไปจากห้องก่อนเช้า
เน่เน่เธอยังคงยินดีอยู่กับความสุข ที่เด็กฝึกงานหนุ่มมอบให้ในเมื่อคืนที่ผ่านมา เธอไม่ได้รู้สึกผิดอะไรกับสิ่งที่เธอทำลงไปด้วยซ้ำ
เธอมองไม่เห็นความดีของคชาแฟนหนุ่มของเธอ ที่จงรักภักดีต่อเธอเพียงคนเดียว สิ่งที่เธอตอบแทนเขา คือ การทรยศหักหลังแบบน่าไม่อาย
อ้าว !! คชาตื่นแล้วเหรอ ?
ทานโจ๊กหน่อยมั๊ยเดี๋ยวเน่ต้มให้
ไม่เป็นไรผมยังไม่หิว
นี่คุณจะกลับแล้วเหรอเนเน่ถามด้วยความตกใจ เมื่อเห็นคชาเตรียมตัวเหมือนกำลังจะออกจากห้องไป
ไม่กินอะไรหน่อยเหรอ
ผมมีนัดลูกค้าไว้ ผมกลับละ คชาพูดเสียงแข็งแล้วเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่มอง
อ้าว กลับแล้วเหรอ !?
เน่เน่รู้สึกร้อนวูบขึ้นมาที่หน้า ด้วยความกลัว
คชาเป็นอะไรไป หรือว่าเค้ารู้เรื่องเมื่อคืนนี้ เขาเห็นอะไรหรือเปล่าเกิดอะไรขึ้น หรือว่าเขาไม่ได้เมา
'ต๊ายละ ฉันทำอะไรลงไป' ถ้าเกิดว่าเขาไม่เมาจริงๆ ละ
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันจะทำยังไง ?
คชาต้องรู้แน่ๆ โอ๊ยยจะบ้าตาย นี่เธอทำอะไรลงไปเนเน่ เธอบ่นกับตัวเองออกมาด้วยเสียงดัง
เนเน่คิดหนักด้วยรู้สึกกลัว ว่าคชาจะรู้เรื่องที่เธอทำอะไรไป
ทำยังไงดีฉันจะอธิบายกับเขายังไงกัน
เธอเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องเหมือนหนูที่ติดจั่นทำอะไรไม่ถูก
เหมือนห้องว่างเปล่าไม่เหลืออะไรแล้ว เธอจะหยิบจับอะไรก็ตกออกจากมือไปเสียหมด เหมือนไม่ใช่ห้องตัวเอง จะหาอะไรก็ไม่เจอ
เธอได้แต่เดินไปวนมาหลายรอบ แต่ไม่รู้ว่าจะเดินไปทำอะไร
'โอ้ยย..เน่เน่เธอจะทำยังไงล่ะที่นี้ จะเอายังไงดี !?'
จากคนที่อิ่มเอมในความสุข เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา กลายเป็นคนที่ทำตัวไม่ถูกด้วยการกระทำของตัวเอง
รู้สึกเหมือนตัวเองทำอะไรผิดพลาดในชีวิตที่ไม่น่าให้อภัย เธอนั่งกุมหัวตัวเองด้วยความสับสน
'เธอทำอะไรลงไปเนี่ย ฉันทำอะไรลงไป'
ฉันทำร้ายเขาไปได้ยังไงกัน
ฉันทำแบบนั้นได้ยังไง
ฉันจะทำยังไงดี ถ้าเกิดเค้ารู้ความจริง จะทำยังไงดี
จากสวรรค์เมื่อชั่วโมงที่ผ่านมา กลับกลายเป็นนรกขึ้นมาในทันที
เธอเริ่มกังวลถึงผล ที่เธอจะได้รับในการกระทำครั้งนี้ของเธอเอง
ถ้าเกิดว่าคชาบอกเลิกเธอ ๆ จะทำยังไง
โอ้ยยย ฉันจะทำยังไงดีจะบ้าตาย
ฉันจะบอกพ่อแม่ยังไงเนี่ย
ฉันจะอธิบายกับสังคมแบบไหนกัน
ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
จะออกไปเจอผู้คนได้ยังไงกัน
ไม่หรอก เขาจะรู้เรื่องได้ยังไงกัน เมามากขนานนั้น เธอพยายามหาข้ออ้างเพื่อทำให้ตัวเองสบายใจ
แต่ความกังวลก็เข้ามาในหัวตลอดเวลา
โอ้ยย จะทำไงดีจะถามเค้าเหรอ ฉันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ ทำไม่ได้แน่
แต่ทำไมเค้าถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ ถ้าเขารู้ต้องบอกอะไรบ้างสิ คงไม่ได้รู้หรอก
เธอพยามคิด เข้าข้างตัวเอง เพื่อจะได้รู้สึกดีตอนนี้ทำได้แค่พยามสังเกต ว่าเค้าจะพูดอะไรออกมาแค่นั้น
โอ้ยยย เน่เน่เธอทำอะไรลงไปเนี่ยย
เธอได้แต่ว่าตัวเองที่ทำพลาดลงไปอยู่แบบนั้น
-----
หอมออกมาเจอพี่หน่อยสิ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กฝึกงานสอนรัก