เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 4

ตอนที่ 4เสียงแจ้งเตือน

เธอไม่รู้ตัวว่าเรียกชื่อใครออกมา นี่เธอติดใจรสรักเด็กน้อยคนนั้นขนาด เผลอเรียกชื่อออกมาเลยเหรอ

คืนนี้ผมไม่ได้ค้างกับคุณนะ พรุ่งนี้มีงานเช้านัดลูกค้าไว้

เป็นอย่างที่เธอคิด คชาไม่ได้ค้างกับเธอที่นี่ เค้าขอตัวกลับเพื่อจะไปเตรียมตัวไปพบลูกค้าในตอนเช้าเนี่ยนะ

เค้าปล่อยให้เธอนอนเหงาอยู่คนเดียวเหมือนไม่ใช่คู่รักที่กำลังวางแผนจะแต่งงานกันไว้

แล้วชายหนุ่มคนรักออกจากห้องไป โดยที่เธอมองเขาด้วยสายตาที่วิงวอนไม่อยากให้เขาไปแต่มันก็ไม่ได้ผล

เขาเดินเปิดประตูห้องออกไปโดยที่ไม่แคร์สายตาเธอสักนิด

แม้เธอจะอยากขอร้องให้เขาอยู่กับเธอในคืนนี้มากแค่ไหน เขาก็ออกไปอยู่ดี มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเขาหรือเปล่า

ใครกันแน่ที่เปลี่ยนไปทำไมรู้สึกแปลกใน ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา

เขาเหมือนไม่อยากจะอยู่กับเธอแล้ว หรือว่ามันคืออาการเบื่อ

เค้าอยากจะแต่งงานกับเธอจริงหรือเปล่าคำถามเริ่มเกิดขึ้นในหัว ทำไมดูเย็นชามากหรือเค้าเหนื่อยจริงๆ

เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้น เมื่องานแต่งผ่านไป มันเป็นคำปลอมใจตัวเองที่ดีที่สุดในตอนนี้

@สายวันอาทิตย์

เธอใช้วันหยุดแบบเหงาๆคนเดียว ไม่ได้ออกไปไหน เก็บกวาดห้องทำความสะอาดทั้งวันทำให้ลืมเวลาไปได้บ้าง เหลือบมองนาฬิกาอีกทีเกือบสองทุ่มแล้ว วันนี้คชาแฟนหนุ่มยังไม่โทรหาเธอเลยปกติแล้วเค้าต้องโทรบ้างระหว่างวันหรือถ้ามีเวลา

เธอนั่งมองที่โทรศัพท์ครั้งแล้วครั้งเล่าหวังจะเห็นการแจ้งเตือนจากสายเรียกเข้า เขาไปไหนหายไปทั้งวันเลย ยังไม่กลับที่พักอีกเหรอทำไมยังไม่โทรบอก

เธอนอนคิดเรื่อยเปื่อยแล้วก็เผลอไปคิดถึงพรุ่งนี้ ที่จะต้องทำงานเธอจะทำหน้ายังไงเมื่อเจอหน้าเด็กฝึกงานคนนั้น จะมีคนพูดถึงเรื่องในคืนนั้นหรือเปล่า เธอรู้สึกร้อนวูบที่หน้าเมื่อคิดถึงคืนนั้นอีก

เด็กน้อยคนนั้นทำให้เธอรู้สึกว่า แค่รักอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆ

เขาสอนให้เธอรู้ว่ารักไม่ใช่แค่ กอดจูบลูบคลำมันต้องมีทั้งเผ็ดร้อนครบรส นี่ฉันคิดอะไรอยู่เธอตบที่หัวของตัวเองเบาๆ ฉันกำลังจะแต่งงานนะ เธอรีบดึงสติตัวเองให้กลับมา เมื่อเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้น

ค่ะคชา

อยู่ไหนแล้วคะกลับถึงห้องยัง เธอกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง หลังจากหลุดลอยปล่อยให้ความคิดไปสู่ภวังค์รักถึงแม้มันจะทำให้เธอมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้บ้าง

คชายังคงทำตัวตามปกติโทรหาเธอเหมือนทุกวัน โทรมาบอกรักก่อนนอนทุกวันเหมือนเดิม

@ เช้าวันจันทร์วันทำงานวันแรกของสัปดาห์

เธอยังคงอาบน้ำเตรียมตัวทำไปทำงานปกติ ถึงแม้วันนี้จะรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อต้องไปเจอหน้าเด็กฝึกงานคนนั้น

เธอรีบเดินเข้าห้องทำงานโดยไม่แวะไหนไม่ทักทายแม้แต่แม่บ้าน ซึ่งปกติแล้วเธอจะต้องแวะเข้าไปทักทายเพื่อขอกาแฟสักแก้วก่อนเข้าห้องทำงาน ความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นเมื่อเธอผลักประตูเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว

สวัสดีครับพี่

ชายหนุ่มกล่าวทักทายสวัสดีเธอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในคืนนั้น

เธอปรับสีหน้าเล็กน้อยก่อนทักทายเขา

สวัสดีจ้ะ

แล้วทุกอย่างก็เงียบลง บรรยากาศห้องเงียบสนิทอีกครั้ง เธอไม่รู้จะเริ่มคุยกับเขายังไงก่อน เธอรู้สึกอายที่คืนนั้นเธอเมามาก ถึงแม้เค้าจะไม่พูดถึงมันเลยเชื่อว่าเขาเองก็จำเหตุการณ์ได้อย่างแม่นยำไม่ต่างกับเธอแน่นอน

ขอให้เป็นว่าเธอรอจริงๆไม่ใช่อย่างที่คิดวันนี้ทั้งวันคชาแฟนหนุ่มยังไม่โทรหาเธอเลย อาจจะเป็นเพราะว่างานยุ่งมาก ไม่มีเวลาโทรหาแต่ก็โตกันแล้วไม่เป็นไรหรอก ไว้คุยกันเวลาปกติก่อนนอนเหมือนทุกวันก็ได้

เธอปลอบใจตัวเองเมื่อรู้สึกถึงความผิดปกติ

เสียงแจ้งเตือน ไลน์ดังขึ้นใครกันทักมาตอนนี้ปกติแล้วคชาไม่ทักมาก่อนเค้าจะโทรวิดีโอคอลเท่านั้น

เธอหยิบโทรศัพท์มาดูหน้าจอแจ้งเตือน ไม่ใช่คชาแฟนหนุ่มของเธอหรอก แต่เป็นเด็กฝึกงานวันนั้น เธอตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเป็นเขา

นอนหรือยังครับ

เขาต้องการอะไร เขาถามเธอว่านอนหรือยังเธอจะตอบยังไง

เธอยังไม่นอน

เธอกำลังรอคุยกับแฟนอยู่เหรอ

เธอต้องตอบแบบนั้นเหรอ จะเอาไงดีจะตอบยังไงดี

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้ววางลงไปใหม่หลายรอบ

เธอจะเปิดอ่านดีไหม

จะตอบเค้าดีไหมทำไมเธอรู้สึกสับสนกับแจ้งเตือนนี้มากขนาดนี้ ก็แค่เด็กฝึกงานแค่นั้น อาจจะทักมาถามเรื่องงานทำไมต้องคิดมากด้วย

เธอต้องตกใจอีกรอบเสียงอจ้งเตือนจากวิดีโอคอลที่หน้าจอ

รูปโชว์ที่จอโทรศัพท์คือหน้าคชาแฟนหนุ่มของเธอนั่นเอง ทำไมเธอรู้สึกโล่งใจว่าเป็นคชา เธอกลัวอะไร